ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

 "κλεμένο" από : Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια 

Εργατική Πρωτομαγιά

Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου. Τον Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως αργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

[Επεξεργασία] Εργατική Πρωτομαγιά

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.
Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872.
Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο".
Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.
Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.
Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.
Το γνωστό σκίτσο ενός αναρχικού που πετάει μία βόμβα εμφανίστηκε έπειτα αυτού του συμβάντος.
Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.

 [Επεξεργασία] Πρωτομαγιά στην Ελλάδα
Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.
Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον "Επιτάφιο".
Το 1944 ο κατοχικός στρατός των Γερμανών, εκτέλεσε 200 κομμουνιστές Έλληνες αγωνιστές στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Ο Νίκος Μαριακάκης, ένας απ' τους 200, έγραψε στο σημείωμα που άφησε: "Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά, παρά να ζει σκλάβος".
Το Μάη του 1963, επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή, δολοφονήθηκε ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης. Δεν ήταν Πρωτομαγιά, αλλά 22 Μαΐου. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μιλούσε σε συγκέντρωση των "Φίλων της Ειρήνης" για την παγκόσμια ύφεση όταν δέχτηκε επίθεση από άγνωστους με ρόπαλα. Έξω απ' την αίθουσα ο Λαμπράκης χτυπήθηκε από τρίκυκλο και τελικά εξέπνευσε στις 27 Μαΐου. Ο Λαμπράκης είχε συμμετοχή σε ειρηνιστικές πορείες τον Απρίλιο του 1963 στην Αθήνα, κι ήταν απ' τα κεντρικά πρόσωπα στην εκδήλωση για την Πρωτομαγιά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.

Το 1976, πάλι πρώτη Μαΐου, είχαμε το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη σε τροχαίο. Ο Αλέκος Παναγούλης έχει μείνει στην ιστορία σαν σύμβολο της αντίστασης κατά της χούντας για την απόπειρα δολοφονίας ενάντια στον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, με τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού , τον Αύγουστο του 1968. Είχε συλληφθεί άμεσα και είχε τελειώσει την απολογία του με τη φράση "Δεν υπάρχει, κύριοι στρατοδίκαι, ωραιότερο κύκνειο άσμα για κάθε αγωνιστή, από τον επιθανάτιο ρόγχο μπροστά στα πολυβόλα του εκτελεστικού αποσπάσματος της τυραννίας". Η παγκόσμια κατακραυγή της δίκης απέτρεψε την εκτέλεση του Παναγούλη. Στη φυλακή βασανίστηκε μέχρι την απελευθέρωσή του. Η αμνηστία που έδωσε ο Παπαδόπουλος τον Αύγουστο του 1973 κάλυπτε και τον Αλέκο Παναγούλη. Η συγκυρία του θανάτου του Παναγούλη σε τροχαίο χαρακτηρίζεται από πολλούς ιδιαίτερα ύποπτη, επειδή μόλις λίγο καιρό πριν το θάνατό του, είχε φέρει στη δημοσιότητα στοιχεία από τα μυστικά αρχεία της ΕΣΑ.

Πολιτική κερδοσκοπικής διαχείρισης των απορριμμάτων ή πράσινης ανάπτυξης;

Αναρτήθηκε από :
http://konstantinosnikolaou.blogspot.com/2011/02/blog-post.html#more
Δ ι α λ ε κ τ ι κ ά


 του Κώστα Νικολάου

 

Τα αστικά στερεά απορρίμματα (ΑΣΑ) αποτελούν μια από τις σημαντικότερες αιτίες υποβάθμισης του ελληνικού αστικού και φυσικού περιβάλλοντος με επιπλέον επιπτώσεις οικονομικές και κοινωνικές, απειλώντας την υγεία των πολιτών. Το μέγεθος του προβλήματος φαίνεται χαρακτηριστικά από τις κοινωνικές αντιδράσεις και συγκρούσεις, που παρουσιάζονται σε πολλές περιοχές της χώρας.

Η ετήσια ποσότητα των ΑΣΑ στην Ελλάδα είναι σχεδόν 500 κιλά ανά κάτοικο. Αυτά καταλήγουν είτε σε εκατοντάδες ανεξέλεγκτες χωματερές (ΧΑΔΑ: χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων) είτε σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ), ενώ η ποσότητα των ΑΣΑ που ανακυκλώνονται ή επαναχρησιμοποιούνται είναι ελάχιστη.

Στα πλαίσια της δημόσιας συζήτησης και αντιπαράθεσης για τη διαχείριση των ΑΣΑ τίθενται μερικά ερωτήματα:

- Υπάρχει επιστημονική και θεσμική αξιολόγηση και ιεράρχηση των διαφόρων μεθόδων διαχείρισης των ΑΣΑ;

- Τι σχέση έχουν αυτές οι μέθοδοι με την πολυαναφερόμενη πράσινη ανάπτυξη;

- Ποιες είναι οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών των μεθόδων και των προτεινόμενων λύσεων;

- Η διαχείριση των ΑΣΑ είναι προτιμότερο να γίνεται από δημόσιους - αυτοδιοικητικούς φορείς ή από ιδιωτικές επιχειρήσεις;

- Η καλύτερη οικονομικά και περιβαλλοντικά λύση θα είναι και κοινωνικά δίκαιη ή θα οδηγήσει σε κέρδη για λίγους και επιπλέον βάρη στους πολλούς και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα, που επιχειρείται να απαντηθούν στο κείμενο, που ακολουθεί.

Ποια είναι η επιστημονική και θεσμική αξιολόγηση και ιεράρχηση των διαφόρων μεθόδων διαχείρισης των ΑΣΑ;

Το πρώτο θεμελιώδες δεδομένο, που συνήθως διαφεύγει ή και επιμελώς αποκρύπτεται στο δημόσιο διάλογο είναι το γεγονός ότι υπάρχει ιεράρχηση και σειρά προτεραιότητας για τις μεθόδους διαχείρισης των ΑΣΑ. Η ιεράρχηση αυτή προέκυψε έπειτα από δεκαετίες επιστημονικών ερευνών (στο οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό πεδίο), αναδείχθηκε από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα και τελικά υιοθετήθηκε και συμπεριλαμβάνεται στη νομολογία τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και των κρατών-μελών.

Η υπάρχουσα επιστημονική και θεσμική αξιολόγηση και ιεράρχηση των διαφόρων μεθόδων διαχείρισης των ΑΣΑ είναι η εξής:

1. Μείωση - Πρόληψη

2. Επαναχρησιμοποίηση

3. Ανακύκλωση (συμπεριλαμβάνεται κομποστοποίηση - λιπασματοποίηση)

4. Θερμική επεξεργασία – καύση – αποτέφρωση – πυρόλυση - αεριοποίηση

5. Υγειονομική ταφή απορριμμάτων και υπολειμμάτων

Πρώτη λοιπόν προτεραιότητα είναι η ελαχιστοποίηση της ποσότητας των παραγόμενων στερεών απορριμμάτων με υλοποίηση πολιτικής που περιλαμβάνει δράσεις μείωσης των απορριμμάτων (πχ μείωση όγκου συσκευασιών). Μπορεί αυτή η μέθοδος της μείωσης - πρόληψης να λύσει όλο το πρόβλημα; Όχι βέβαια. Ένα μέρος μόνον της παραγωγής των απορριμμάτων μπορεί να αποφευχθεί.

Η δεύτερη κατά σειρά προτεραιότητας μέθοδος είναι η επαναχρησιμοποίηση (με πιθανή ανακατασκευή-επισκευή) όσων αστικών απορριμμάτων μπορούν να εισέλθουν ξανά στον οικονομικό κύκλο και να μην καταλήγουν στις χωματερές. Μπορούν αυτές οι δύο μέθοδοι της μείωσης - πρόληψης και της επαναχρησιμοποίησης να λύσουν όλο το πρόβλημα; Και πάλι όχι. Ένα μέρος μόνον της παραγωγής των απορριμμάτων μπορεί να αποφευχθεί και να επαναχρησιμοποιηθεί.

Τρίτη μέθοδο κατά σειρά προτεραιότητας αποτελεί η ανακύκλωση όσων απορριμμάτων μπορούν να ανακυκλωθούν (χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο, κάποια πλαστικά, διάφορα μέταλλα κλπ) συμπεριλαμβανομένης και της παραγωγής κομπόστ - λιπάσματος από τα οργανικά απορρίμματα (κομποστοποίηση – λιπασματοποίηση). Μπορούν αυτές οι τρεις μέθοδοι της μείωσης – πρόληψης, της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης-κομποστοποίησης να λύσουν όλο το πρόβλημα; Όλο όχι, αλλά μπορούν να αντιμετωπίσουν περίπου το 90% του προβλήματος. Διότι τόσο είναι το ποσοστό των απορριμμάτων που μπορεί να αποφευχθεί, να επαναχρησιμοποιηθεί και να ανακυκλωθεί-κομποστοποιηθεί.

Στο σημείο αυτό και πριν περάσουμε στην τέταρτη μέθοδο, υπεισέρχεται ένα ακόμη θεμελιώδες δεδομένο, που και αυτό συνήθως διαφεύγει ή και επιμελώς αποκρύπτεται στο δημόσιο διάλογο. Είναι το γεγονός ότι εάν το 90% των ΑΣΑ αντιμετωπισθεί με τις τρεις προαναφερόμενες μεθόδους, τότε δεν απομένει τίποτα που να μπορεί να οδηγηθεί στα εργοστάσια θερμικής επεξεργασίας των ΑΣΑ της τέταρτης μεθόδου, σε όποια της παραλλαγή ή όνομα: θερμική επεξεργασία – καύση – αποτέφρωση – πυρόλυση – αεριοποίηση –παραγωγή ενέργειας κλπ.

Η τέταρτη λοιπόν κατά σειρά προτεραιότητας μέθοδος των εργοστασίων θερμικής επεξεργασίας των ΑΣΑ προϋποθέτει την πλήρη αποτυχία των τριών πρώτης προτεραιότητας μεθόδων: της μείωσης – πρόληψης, της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης-κομποστοποίησης.

Ως πέμπτη και τελευταία κατά σειρά προτεραιότητας μέθοδος ιεραρχείται η διάθεση των ΑΣΑ σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ). Η μέθοδος των ΧΥΤΑ αποτελεί τη χειρότερη λύση, αλλά γίνεται δεκτή προσωρινά (σε μεταβατική φάση), προκειμένου να σταματήσει άμεσα η λειτουργία των ανεξέλεγκτων χωματερών, των λεγομένων ΧΑΔΑ: χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων.

Στην πέμπτη μέθοδο εντάσσονται και οι χώροι υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ). Όμως στην ουσία δεν αποτελούν ξεχωριστή μέθοδο, αλλά συμπληρωματική των τεσσάρων πρώτων μεθόδων. Και αυτό γιατί όποια μέθοδος και αν ακολουθηθεί, πάντα απομένουν κάποια υπολείμματα, που δεν μπορούν να υποστούν καμία περαιτέρω επεξεργασία και άρα πρέπει να οδηγηθούν σε ΧΥΤΥ. Αυτά όμως μπορούν να είναι αδρανή υλικά, άρα ακίνδυνα και γι’ αυτό οι ΧΥΤΥ καμία σχέση δεν έχουν με τους ΧΥΤΑ (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι μόνο τα μη ανακτήσιμα και αδρανή απόβλητα πρέπει να γίνονται δεκτά σε ΧΥΤΥ). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι αν ένας ΧΥΤΑ κατασκευάζεται για να έχει 30 χρόνια ζωής, τότε ένας ίδιος ΧΥΤΥ θα έχει 300 χρόνια ζωής αν πχ δέχεται ως υπολείμματα το 10% των ΑΣΑ, που απομένουν μετά τις όποιες επεξεργασίες.

Τι σχέση έχουν αυτές οι μέθοδοι με την πολυαναφερόμενη πράσινη ανάπτυξη;

Για να εξετασθεί η σχέση των μεθόδων διαχείρισης ΑΣΑ με την πράσινη ανάπτυξη, χρειάζεται να είναι ξεκάθαρο τι εννοούμε με αυτόν τον όρο. Η έννοια της πράσινης ανάπτυξης έχει υποστεί διάφορες στρεβλώσεις (όπως και τόσες άλλες έννοιες), τόσο από αυτούς που θεωρούν ότι είναι έννοια – λάστιχο και άρα μπορούν να εντάσσουν σε αυτήν επιλογές κατά το δοκούν (ορθότερα κατά το συμφέρον τους), όσο και από αυτούς που θεωρούν ότι αποτελεί πολιτική ή κομματική τους ιδιοκτησία.

Η ανάπτυξη είναι πράσινη όταν στηρίζεται στην ενιαία και αδιαίρετη τριάδα των βασικών της πυλώνων: της οικονομικής ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προστασίας περιβάλλοντος. Μια πολιτική, ένα σχέδιο, ένα πρόγραμμα, ένα έργο, μια δραστηριότητα είναι πράσινης ανάπτυξης όταν συμβάλλει και στους τρεις πυλώνες. Αν συμβάλλει μόνο στον έναν ή στους δύο πυλώνες, τότε μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο (μπορεί και επιθυμητό κατά τα άλλα), αλλά όχι πράσινης ανάπτυξης.

Εκτός όμως από την έννοια της πράσινης ανάπτυξης, στρεβλώσεις υφίστανται και οι έννοιες των τριών πυλώνων της. Συγκεκριμένα, χρειάζεται να διευκρινισθεί συνοπτικά ότι:

α) η οικονομική ανάπτυξη δεν ταυτίζεται με την οικονομική μεγέθυνση (πχ η εξοικονόμηση ενέργειας ή χρήση ΑΠΕ μπορεί να μην είναι οικονομική μεγέθυνση, αλλά είναι οικονομική ανάπτυξη)

β) η κοινωνική δικαιοσύνη δεν ταυτίζεται με την κοινωνική συνοχή (πχ η διανομή κάποιου παραγόμενου πλούτου με αναλογία: 60% επιχειρηματικά κέρδη - 40% μισθοί-φόροι κλπ, που εξασφαλίζει κάποιες θέσεις εργασίας, μπορεί να συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή, αλλά δεν είναι κοινωνική δικαιοσύνη)

γ) η προστασία του περιβάλλοντος αφορά το περιβάλλον ως σύνολο (και όχι προστασία ενός στοιχείου του περιβάλλοντος αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις σε κάποιο άλλο).

Στο σημείο αυτό χρειάζεται να υπογραμμισθεί ένα ακόμη θεμελιώδες δεδομένο, που και αυτό συνήθως διαφεύγει ή και επιμελώς αποκρύπτεται στο δημόσιο διάλογο. Είναι η έννοια του εξωτερικού κόστους. Πρόκειται για το χρηματικό ποσό που πληρώνεται για την αντιμετώπιση των κοινωνικο-περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενός προϊόντος, ενός έργου, μιας διαδικασίας κλπ (όπως ορίζεται από το διεθνώς αποδεκτό πρόγραμμα Externe της Ευρωπαϊκής Επιτροπής). Στο εξωτερικό κόστος ενσωματώνεται η αντιμετώπιση των επιπτώσεων που σχετίζονται (ενδεικτικά για το παρόν θέμα) με την κλιματική αλλαγή, τη δημόσια υγεία, τις επαγγελματικές ασθένειες, τις υλικές ζημίες κλπ. Το εξωτερικό κόστος δεν επιβαρύνει τα επιχειρηματικά κέρδη ούτε ενσωματώνεται στις τιμές των προϊόντων (μέχρι σήμερα), αλλά πληρώνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τους φόρους, που στη συντριπτική τους πλειονότητα καλύπτονται από τους εργαζόμενους και όχι από τα επιχειρηματικά κέρδη. Η αποσιώπηση λοιπόν του εξωτερικού κόστους κατά την οικονομική – κοινωνική - περιβαλλοντική αξιολόγηση των μεθόδων ΑΣΑ αποτελεί θεμελιώδες έλλειμμα στην επιστημονική προσέγγιση. Αντίθετα, ο συνυπολογισμός του εξωτερικού κόστους αποτελεί βασικό συστατικό των λεγόμενων «πράσινων λογαριασμών», που γίνονται στα πλαίσια της πράσινης ανάπτυξης.

Η σχέση λοιπόν, των μεθόδων διαχείρισης των ΑΣΑ με την πράσινη ανάπτυξη, αφορά στον προσδιορισμό της επίδρασης της κάθε μεθόδου στην οικονομική ανάπτυξη, στην κοινωνική δικαιοσύνη και στην προστασία περιβάλλοντος (στο καθένα χωριστά καθώς και στο σύνολο των τριών).

Ποια είναι η οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση αυτών των μεθόδων και των προτεινόμενων λύσεων;

Η πρώτη μέθοδος της μείωσης – πρόληψης των ΑΣΑ έχει διπλά θετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις: αποφυγή των επιπτώσεων που θα είχαν τα μη παραγόμενα ΑΣΑ ως απορρίμματα, αλλά και αποφυγή των επιπτώσεων που θα είχαν αυτά τα ΑΣΑ κατά την παραγωγική διαδικασία και μεταφορά τους ως προϊόντα (οι πλαστικές σακούλες των supermarkets, διάφορες συσκευασίες και η κατάργησή τους είναι ενδεικτικά παραδείγματα). Έχει επίσης τριπλά θετικές οικονομικές επιπτώσεις: δυνατότητα μείωσης των τιμών ένεκα αποφυγής περιττών εξόδων (πχ συσκευασίας) με όφελος για τους καταναλωτές, αποφυγή του εξωτερικού κόστους που έχουν αυτά τα ΑΣΑ ως απορρίμματα και ως προϊόντα. Τα παραπάνω οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη εκ των πραγμάτων κατανέμονται κοινωνικά δίκαια.

Η δεύτερη μέθοδος της επαναχρησιμοποίησης των ΑΣΑ (με πιθανή ανακατασκευή-επισκευή αντικειμένων) έχει και αυτή διπλά θετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις: αποφυγή των επιπτώσεων που θα είχαν τα επαναχρησιμοποιούμενα ΑΣΑ ως απορρίμματα, αλλά και αποφυγή των επιπτώσεων που θα είχαν τα νέα προϊόντα (που θα αντικαταστούσαν τα μη επαναχρησιμοποιούμενα ΑΣΑ) κατά την παραγωγική διαδικασία και μεταφορά τους (τα έπιπλα είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα). Έχει τετραπλά θετικές οικονομικές επιπτώσεις: α) δυνατότητα εξοικονόμησης εισοδήματος για τους πολίτες (τα επαναχρησιμοποιημένα προϊόντα είναι φθηνότερα), β) αποφυγή του εξωτερικού κόστους που έχουν αυτά τα ΑΣΑ ως απορρίμματα, γ) αποφυγή του εξωτερικού κόστους, ένεκα των επιπτώσεων των νέων προϊόντων, που δεν θα παραχθούν και δ) δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε τοπικό επίπεδο. Τα παραπάνω οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη εκ των πραγμάτων κατανέμονται κοινωνικά δίκαια και με αυτήν τη μέθοδο.

Η τρίτη μέθοδος της ανακύκλωσης (συμπεριλαμβανομένης της κομποστοποίησης-λιπασματοποίησης) έχει και αυτή διπλά θετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις: αποφυγή των επιπτώσεων που θα είχαν τα ανακυκλωμένα ΑΣΑ ως απορρίμματα, αλλά και αποφυγή των επιπτώσεων που θα είχαν τα νέα προϊόντα, που δεν αξιοποιούν τα ανακυκλώσιμα υλικά των ΑΣΑ (ενδεικτικά παραδείγματα είναι το χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο). Οι όποιες εκπομπές ρύπων κατά την ανακύκλωση και μηχανική – βιολογική επεξεργασία είναι αμελητέες. Οι θετικές οικονομικές επιπτώσεις είναι πολύ μεγάλες (μείωση εξωτερικού κόστους, νέες θέσεις εργασίας) και ιδίως στον τομέα της εξοικονόμησης πόρων (πρώτες ύλες και ενέργεια). Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, με την ανακύκλωση υλικών εξοικονομείται ενέργεια από 50% (περίπτωση χαρτιού) μέχρι και 95% (περίπτωση αλουμινίου), που ξοδεύεται όταν κατασκευάζονται νέα υλικά από νέες πρώτες ύλες. Από το οργανικό υλικό που απομένει μπορεί να παραχθεί προϊόν για χρήση στη γεωργία ή ως εδαφοβελτιωτικό.

Το συνολικό κόστος επεξεργασίας των ΑΣΑ με αυτήν τη μέθοδο ανέρχεται περίπου στα 35 ευρώ ανά τόνο ΑΣΑ (ΣΣ: τα αναφερόμενα κόστη είναι ενδεικτικά και παρουσιάζονται μόνο για λόγους σύγκρισης), αν η μονάδα ιδρυθεί και λειτουργήσει από δημόσιο ή αυτοδιοικητικό φορέα, μη λαμβάνοντας υπόψη τα έσοδα από την πώληση και επιδότηση των ανακτώμενων υλικών και του παραγόμενου κομπόστ. Το κόστος ανεβαίνει στα 55 ευρώ ανά τόνο, αν η μονάδα ιδρυθεί και λειτουργήσει από ιδιωτική επιχείρηση (ΤΕΕ, «Διαχείριση Στερεών Αποβλήτων στην Ελλάδα», 2006). Τα παραπάνω οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη μπορούν να κατανέμονται κοινωνικά δίκαια εφόσον η διαχείριση δεν γίνεται από ιδιωτική επιχείρηση.

Η τέταρτη μέθοδος της θερμικής επεξεργασίας – καύσης – αποτέφρωσης – πυρόλυσης – αεριοποίησης των ΑΣΑ έχει μεν θετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις ένεκα της αποφυγής των επιπτώσεων που θα είχαν τα ΑΣΑ αν οδηγούνταν σε χωματερή, αλλά οδηγεί σε νέες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που αφορούν στην εκπομπή αέριων ρύπων, μετάλλων και ιδίως διοξινών και φουρανίων (τοξικές ουσίες, που μπορούν να προκαλέσουν μεταλλάξεις και τερατογενέσεις), καθώς και πολυαρωματικών ενώσεων (ουσίες καρκινογόνες και μεταλλαξιγόνες). Παρά την υπάρχουσα τεχνολογία αντιρύπανσης, καμία εγγύηση δεν υπάρχει για 100% απόδοση, ούτε βέβαια για την αποφυγή ατυχήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι η καύση απορριμμάτων είναι υπεύθυνη στο μεγαλύτερο ποσοστό παγκόσμια για τις εκπομπές διοξινών και φουρανίων στον αέρα και ιδίως σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, Καναδάς, ΗΒ, Ολλανδία, Δανία, Ελβετία, Ιαπωνία κλπ (UNEP, Dioxin and Furan Inventories, 1999).

Οι οικονομικές επιπτώσεις αυτής της μεθόδου είναι αρνητικές και πολύ μεγάλες, αφού το συνολικό κόστος επεξεργασίας μπορεί να φθάσει (ανάλογα με την τεχνολογία) στα 130 ευρώ ανά τόνο ΑΣΑ (περίπου τετραπλάσιο κόστος σε σχέση με την ανακύκλωση), αν η μονάδα ιδρυθεί και λειτουργήσει από δημόσιο ή αυτοδιοικητικό φορέα. Επειδή λοιπόν οικονομικά η επένδυση είναι απαγορευτική για το δημόσιο και την αυτοδιοίκηση (ιδίως σε περιόδους οικονομικής κρίσης), προωθείται η λύση της ίδρυσης και λειτουργίας σχετικών μονάδων από ιδιωτικές επιχειρήσεις, οπότε το συνολικό κόστος επεξεργασίας μπορεί να φθάσει (ανάλογα με την τεχνολογία) στα 240 ευρώ ανά τόνο ΑΣΑ (ΤΕΕ, ό.π.). Δηλαδή, η λύση της θερμικής επεξεργασίας των ΑΣΑ από ιδιωτική επιχείρηση είναι περίπου 7 φορές ακριβότερη από τη λύση της ανακύκλωσης από δημόσιο ή αυτοδιοικητικό φορέα.

Αναφέρεται το γεγονός της παραγωγής ενέργειας με τη μέθοδο αυτή και μάλιστα αντιμετωπίζεται ως ΑΠΕ (ανανεώσιμη πηγή ενέργειας), οπότε τυγχάνει και σχετικών οικονομικών προνομίων. Αποκρύπτεται όμως, ότι το εξωτερικό κόστος (υπολογιζόμενο σε ευρώ ανά κιλοβατώρα) παραγωγής ενέργειας με αυτή τη μέθοδο είναι όσο και το εξωτερικό κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με λιγνίτη!

Η τέταρτη λοιπόν μέθοδος οδηγεί σε οικονομικά και περιβαλλοντικά βάρη, που πληρώνουν οι πολίτες (διαμέσου των ιδιαίτερα αυξημένων δημοτικών τελών για τη διαχείριση των ΑΣΑ και των φόρων που αντιστοιχούν στο εξωτερικό κόστος) και σε κέρδη για την επιχείρηση, που θα αναλάβει τη διαχείριση των ΑΣΑ.

Η πέμπτη μέθοδος της διάθεσης των ΑΣΑ σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) έχει γνωστές αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις (που αφορούν στο έδαφος, νερά και αέρα), καθώς και αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις (απαξίωση γης, πτώση βιοτικού επιπέδου κλπ) για τους κατοίκους των γύρω περιοχών. Τα οικονομικά και περιβαλλοντικά βάρη της μεθόδου πληρώνουν οι πολίτες διαμέσου των δημοτικών τελών για τη διαχείριση των ΑΣΑ και των φόρων που αντιστοιχούν στο εξωτερικό κόστος.

Συμπερασματικά

Μια πολιτική ολοκληρωμένης διαχείρισης των αστικών στερεών απορριμμάτων (ΑΣΑ) με το χαμηλότερο κόστος, με τις περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, με την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος και με κοινωνικά δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου από τα ΑΣΑ (δηλαδή, μια πολιτική πράσινης ανάπτυξης) είναι αυτή που υλοποιείται με δημόσια-αυτοδιοικητική διαχείριση των ΑΣΑ και που βασίζεται στους τρεις άξονες: μείωση-πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση, έτσι ώστε μια πολύ μικρή ποσότητα αδρανών απορριμμάτων να καταλήγει σε χώρο υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).

Επιπλέον, αυτή η πολιτική πράσινης διαχείρισης των ΑΣΑ αποτελεί μηχανισμό ανύψωσης του πολιτισμικού επιπέδου των πολιτών καλλιεργώντας τη συλλογικότητα, την ηθική και τις αξίες του «Εμείς» σε αντίθεση με την κυρίαρχη ιδεολογία του ατομισμού, του «Εγώ», που ενισχύεται ακόμα περισσότερο με πολιτικές κερδοσκοπικής διαχείρισης των ΑΣΑ σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.

 

Κώστας Νικολάου

Δρ. Χημικός Περιβαλλοντολόγος, Καθηγητής-Σύμβουλος Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού Πόλεων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ. ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Η ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΜΑΙΟΥ 2011 ΣΤΙΣ 11.00 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2011 ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΤΗΣ Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

 Η Πρωτομαγιά του 2011, - ένα χρόνο μετά την προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. της Κυβέρνησης και την εγκατάσταση στη χώρα μας ενός μηχανισμού επιβολής αντιλαϊκών, αντικοινωνικών πολιτικών με την ευθύνη της Κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Δ.Ν.Τ. -, βρίσκει τους εργαζόμενους αντιμέτωπους με τη μαζική ανεργία, τη μαζική φτώχεια, την αποδιάρθρωση του κοινωνικο-οικονομικού ιστού και τη διάλυση κάθε μορφής κοινωνικής ασφάλισης, πρόνοιας και κοινωνικού κράτους.

Οι απώλειες δικαιωμάτων, εισοδήματος, εγγυήσεων και προοπτικής στην καθημερινότητα της ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, των μισθωτών και συνταξιούχων, των ανέργων και των νέων, υπέρ του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, των λίγων και προνομιούχων, δεν έχει μεταπολιτευτικό προηγούμενο.

Η ανεργία σκαρφαλώνει προς το 20%, αυξάνονται οι ώρες εργασίας στο Δημόσιο από 37,5 στις 40, οι απολύσεις και οι συνθήκες γαλέρας στον ιδιωτικό τομέα, συνεχίζεται και εντείνεται η εκποίηση της Δημόσιας περιουσίας και της στρατηγικής σημασίας Δημοσίων επιχειρήσεων στην ενέργεια, τις επικοινωνίες, τις μεταφορές, το νερό δηλαδή τα εναπομείναντα Δημόσια κεφάλαια για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την προστασία της κοινωνικής συνοχής.

Οι νέες θυσίες στο βωμό των αγορών, των κερδών, των τραπεζιτών, των κερδοσκόπων και της ασυδοσίας είναι στην ημερήσια διάταξη των κυβερνητικών μέτρων, των δελτίων ειδήσεων. Το νέο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής 2012-2015 που με το «καλημέρα» περικόπτει τα κοινωνικά δικαιώματα, αυξάνει την έμμεση φορολογία, το Φ.Π.Α., υπόσχεται νέες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, πριν ακόμη κατατεθεί και ψηφιστεί.

Οι ιστορικοί αγώνες πριν, την 1^η Μάη 1886, μετά, με χιλιάδες νεκρούς της εργατικής τάξης, κοινωνικούς αγωνιστές, διαμόρφωσαν κατακτήσεις που σήμερα κατεδαφίζονται, δικαιώματα στην εργασία, την ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία, τις εργασιακές σχέσεις που σήμερα ανατρέπονται.

Η αγωνιστική και κοινωνική αλληλεγγύη, η ένταση των συνδικαλιστικών αγώνων και η ανάπτυξή τους στο πλαίσιο ενός ευρύτερου κοινωνικού κινήματος φραγμού στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αντίστασης στα μέτρα της Κυβέρνησης, του Δ.Ν.Τ., της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διεκδίκησης νέων δικαιωμάτων, αποκατάστασης των απωλειών, είναι η στάση, η δράση που τιμά την ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, τους νεκρούς. Συνεχίζει με συνέπεια, αποφασιστικότητα, τόλμη, τους αγώνες στο σύγχρονο κόσμο με τις ίδιες αρχές, αξίες και στόχους, απέναντι στα ίδια συμφέροντα.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ,

Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 1^η ΜΑΗ 2011 – ΩΡΑ 11.00 π.μ.

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

 της ΤΕΤΑΡΤΗΣ 11 ΜΑΪΟΥ 2011,

στην κεντρική απεργιακή συγκέντρωση

στις 11.00 το πρωί στο Πεδίον του Άρεως,

στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων

 σε όλες τις Πόλεις και τους Νομούς.

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Η ΕΝΟΤΗΤΑ, ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Από  την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Απανθρωπιά Δημοτικών Αστυνομικών στο Δημαρχείο Πειραιά

Αναδημοσίευση από:
http://fonipeiraioton.blogspot.com/2011/04/blog-post_1513.html

Με μεγάλο κόπο κατάφερε η Ελένη Σταματάκη και ο ηλικιωμένος περαστικός να στήσουν όρθια την κακοποιημένη και πεσμένη γυναίκα από την έξοδο της ράμπας των ΑΜΕΑ, έξω από το Δημαρχείο Πειραιά, όπου την έσυραν και την πέταξαν οι Δημοτικοί Αστυνομικοί που φρουρούσαν το Δημαρχείο, στις 9 το πρωΐ, την Πέμπτη 28 Απριλίου.

Στην δίκαιη αγανάκτηση των παρισταμένων και των περαστικών οι αστυνομικοί δικαιολόγησαν την πράξη τους λέγοντας «έβρισε το Δήμαρχο», ενώ κάποια νεαρά αστυνομικίνα συμπλήρωσε «μου επιτέθηκε».

Αποτρόπαιη και αδικαιολόγητη η πράξη να σέρνεται στο τσιμέντο μία μεγάλη και ανυπεράσπιστη γυναίκα σαν σακί με σκουπίδια και απορρίμματα.

Δυστυχώς οι αστυνομικοί κινήθηκαν απειλητικά και κατά του Αρχισυντάκτη μας με φράσεις ανάρμοστες για λειτουργούς που είναι για την τήρηση της τάξης, όπως: «Η κωλοφυλλάδα σου» ή «γιατί πήρες φωτογραφίες εκβιαστή;». Πιο τολμηρός ο επικεφαλής τους τον έπιασε από τα πέτα εκστομίζοντας φοβέρες για μηνύσεις, θέλοντας να καταστρέψει τη φωτογραφική μηχανή και τις φωτογραφίες.

Αυτό μόνο δεν είχαμε μέχρι τώρα δει στον Πειραιά και φαίνεται πως ήρθε η ώρα να το βιώσουμε και μάλιστα με τον πιο σκληρό και απάνθρωπο τρόπο. 
Γιάννης Κανατσέλης

megalo-limani:

"timeo Danaos et dona ferentes"

  Β.Γ.

1η Μάη 2011

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!

 

 

ΔΕΛΤΙO ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.

Αθήνα, 18 Απριλίου 2011

                                                                                    

Αριθμ. Πρωτ.: 437

                          ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για τα νέα μέτρα – «Εθνικό Σχέδιο» - είναι συνέχεια της πολιτικής που ακολούθησε το προηγούμενο χρονικό διάστημα και οδηγεί τη χώρα σε κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο.

Η συνέχιση της άνισης κατανομής των βαρών, η επιβάρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων τη στιγμή που οι υπεύθυνοι της οικονομικής κρίσης, οι έχοντες και κατέχοντες, εξακολουθούν να κερδοσκοπούν και να πίνουν «στην υγειά των κορόιδων», οδηγεί σε κοινωνική ασφυξία και έκρηξη.

Από μόνος του ο εξορθολογισμός των δημοσίων δαπανών, παρότι είναι αναγκαίος σε συνδυασμό με τη δημοσιονομική λιτότητα, οδηγεί σε συρρίκνωση όλη την οικονομία της χώρας, εντείνοντας την ύφεση, η οποία έχει άμεσο αποτέλεσμα στην εκτεταμένη ανεργία και την καταστροφή του κοινωνικού ιστού.

Η Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α., σε συνεργασία με το υπόλοιπο δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλιστικό κίνημα θα συνεχίσουν και θα εντείνουν τους αγώνες τους για την προστασία του πενιχρού εισοδήματός τους, την άμεση επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού, την υπεράσπιση του Δημόσιου Οικονομικού χώρου, των δικτύων και υποδομών αλλά και των αδιαπραγμάτευτων κοινωνικών αγαθών, όπως η ενέργεια και το νερό. Θα αποτρέψει δε με κάθε τρόπο τις απολύσεις χιλιάδων συμβασιούχων.

Οι αποφάσεις της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με το «στενό κορσέ» του μνημονίου που αποδεικνύεται άδικος αλλά και αναποτελεσματικός, θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση των αποδοχών (νέο μισθολόγιο), κατάργηση της επικουρικής σύνταξης (Τ.Π.Δ.Υ. και Τ.Ε.Α.Δ.Υ.) και την εκχώρηση βασικών αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο μεγάλο κεφάλαιο.

Αυτή την νεοφιλελεύθερη ταξική πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας μόνο με δυναμικούς, ενωτικούς και ταξικούς αγώνες μπορούμε να αποτρέψουμε. Η Εκτελεστική Επιτροπή της Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. καλεί το σύνολο των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σε αγωνιστική ετοιμότητα για να υπερασπίσουμε τα στοιχειώδη δικαιώματά μας.

Αυτή η μάχη θα είναι σκληρή και επίπονη και δεν πρέπει να λείψει κανένας…

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.

ΔΕΛΤΙO ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Αθήνα, 18 Απριλίου 2011

                                                                                    

Αριθμ. Πρωτ.: 438

                          ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα χαιρετίζει την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, που προχώρησε σε ανατροπή της μεθοδευμένης απόφασης του πρώην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γιώργου Σανιδά και δικαίωσε τους συμβασιούχους, «σπέρνοντας» τον πανικό σε όλους αυτούς που τους χρησιμοποιούσαν και συνεχίζουν να τους χρησιμοποιούν ως πολιτικούς «ομήρους».

Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, έδωσε, δίνει και θα συνεχίζει να δίνει μάχες και αγώνες με κάθε μέσο και τρόπο για τη δικαίωση όλων των αιτημάτων των εργαζομένων με κάθε σχέση εργασίας.

Η απόφαση του Αρείου Πάγου αποτελεί μια πρώτη κερδισμένη μάχη στον πόλεμο που έχουμε να δώσουμε καθημερινά για την κατάχρηση των συμβάσεων Ορισμένου Χρόνου ή Έργου, της ανασφάλιστης εργασίας και της «ομηρίας».

Ο αγώνας αυτός συνεχίζεται και η Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α. θα εξακολουθεί να παραμένει στην πρώτη γραμμή.

Εφόσον με τη δημοσίευση της απόφασης επιβεβαιωθεί η εκτίμηση (νομικών και πολιτικών) πως αναγνωρίζονται ως Αορίστου Χρόνου οι επίδικες εργασιακές σχέσεις, πρόκειται για μια σημαντική νίκη. Νίκη που αφήνει μεγάλα περιθώρια ώστε στο μέλλον, παρά την συνταγματική απαγόρευση, τα δικαστήρια να έχουν τη δυνατότητα να αναγνωρίζουν τις συμβάσεις ως Αορίστου Χρόνου, όσων εργαζομένων καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και η κατάληψη του Δημαρχείου της Αθήνας έφερε στην καθημερινή επικαιρότητα το πρόβλημα και ανέδειξε τα κοινωνικά αδιέξοδα από την πολύχρονη «ομηρία» χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η κυβέρνηση καλείται να εκτελέσει ΑΜΕΣΑ την απόφαση του Δικαστηρίου και να τακτοποιήσει όλους τους συμβασιούχους οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, βάζοντας συγχρόνως ΤΕΛΟΣ στις επισφαλείς και ελαστικές σχέσεις εργασίας, αλλά και τους διαρκείς και επώδυνους δικαστικούς αγώνες.

                                                                                                                                       ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε. – Ο.Τ.Α.