Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Να σωθεί η οικονομία..., αλλά για ποια κοινωνία?

Όλα τα μέτρα που παίρνουν είναι κατά γενική ομολογία εις βάρος του πολύ κόσμου που βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης αφού μπήκε για τα καλά στον πυρίνα της οικονομικής κρίσης.
Εργαζόμενοι αλλά και συνταξιούχοι καλούνται για άλλη μια φορά να πληρώσουν απ' το εισόδημα τους (απ' τα καλύτερα της Ε.Ε) τη ζημιά δεκαετιών που μόνο αυτοί δεν προκάλεσαν.
Κόβονται μισθοί - συντάξεις, αυξάνονται οι φόροι και οι τιμές στα αγαθά, καταργείται η κοινωνική ασφάλιση, αλλάζει το φορολογικό, μπαίνουν νέοι όροι διαβίωσης. Οδηγώντας μας στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου μας και ρίχνοντας μας καθημερινά πλέον στη μάχη για επιβίωση.
Παλεύαμε μέχρι τώρα για μια καλύτερη ζωή, τώρα θα παλεύουμε απλά για τη ζωή.
Μας έλεγαν ότι έχουμε τους χειρότερους μισθούς στην Ε.Ε και πρέπει να εξισωθούν αλλά εννοούσαν πως θ' ανοίξει η ψαλλίδα κι άλλο, θα εξισωθούν με το δικό τους λογιστικό τρόπο.
Τα δομημένα τα εφεύβραν οι σκουπιδιαραίοι, στο χρηματηστήριο έπαιζαν οι οικοδόμοι, το Βατοπέδι το "μοίρασαν" οι χαμαλαραίοι, τις Οφσορ τις έχουν οι συνταξιούχοι και τόσα άλλα Νόμιμα άλλα και Ηθικά τα επωφελούνται οι αριστοκράτες εργαζόμενοι και συνταξιούχοι.
Η οικονομική εξαθλίωση μας χτυπάει την πόρτα του σπιτιού μας βάναυσα και θέλοντας και μη θα τη σπάσει για να μπουκάρει.
Δεν είναι θέμα αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας, είναι θέμα ωμής πραγματικής βίας που ασκείται πάνω μας και που ο αγώνας είναι άνισος. Από τη μία μερικές χιλιάδες κόσμου στο δρόμο (λίγοι) να φωνάζουν και να αγωνίζονται και από την άλλη η "πολιτική υποταγή" στα συμφέροντα κάθε είδους ...,που μπορεί και νομοθετεί το "θάνατο του βιοπαλαιστή".
Φυσικά και δεν θα σταματήσουμε ν' αγωνιζόμαστε, επιβάλλεται άλλωστε, Θα είμαστε συνέχεια στους δρόμους γιατί έχουμε συνείδηση αλλά και χρέος απέναντι στα παιδιά μας.

Αλλά αφού πάρουν όλα τα απαραίτητα και αναγκαία μέτρα και φτιάξουν την οικονομία που "ονειρεύονται" σε ποια κοινωνία θα την παραδώσουν και με ποιους κοινωνούς?
Β.Γ