Πολιτικό αλαλούμ πολλών μποφόρ και απαγορευτικό απόπλου Δημοκρατίας
"κλεμμένο" από : giorgossarris.blogspot.comτου Γιώργου Σαρρή
Παρα το ότι οι Αποκριές τέλειωσαν το πολιτικό μασκέ των αστικών κομμάτων των "επαγγελματιών" της Δημοκρατίας είναι σε τρομερό φόρτε.
Χωρίς ίχνος τσίπας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ αλλά και η ΔΗΜΑΡ υποχρεώνονται σε κανονικό στριπτίζ, δείχνοντας πως στόχος τους είναι η με κάθε τρόπο υποκλοπή της λαικής ψήφου και τίποτα παραπάνω, όταν βέβαια οι συνθήκες και τα μεγάλα αφεντικά το επιτρέψουν. Εχουμε λοιπόν το παρακάτω τραγελαφικό σουρεάλ σκηνικό.
Η Ν.Δ. δηλώνει πως δεν υπάρχει περίπτωση συγκυβέρνησης ενώ ήδη είναι σε συγκυβέρνηση και ενω ξέρει καλά πως χωρίς συνεργασία τουλάχιστον με το ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση και πρωθυπουργία δεν θα δεί ούτε ζωγραφιστή. Ταυτόχρονα βέβαια καταγγέλει το ΠΑΣΟΚ για την καταστροφική πολιτική του 1ου μνημονίου, παρότι παρεμπιπτόντως είχε ψηφίσει τους περισσότερους νόμους του, το οποίο ΠΑΣΟΚ ομως δια στόματος Βενιζέλου "νοιώθει την υποχρέωση να ευχαριστήσει θερμά τον κ.Σαμαρά για τη σθεναρή υποστήριξη του έργου της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ"!
Το ΠΑΣΟΚ καταγγέλει τη ΝΔ την ίδια στιγμή που την "ευχαριστεί θερμά", βρίσκει κοινα σημεία πλεύσης ανάμεσα σε Αριστερά και ΛΑΟΣ(!) και όλα αυτα εν μέσω εσωκομματικής τρεμούλας για το τι μπορεί να κρύβει η διαδικασία ανάδειξης νεου αρχηγού, αλλά και το τι καινουργιο θα εμφανιστεί από τους διαγραμμένους.
Να πούμε ακόμη ότι θα είναι η πρωτη φορά που τα 2 τέως μεγάλα κόμματα την ίδια ώρα που θα "συγκρούονται ανελέητα", μυστικά θα εύχονται ό ένας για τον άλλο τα καλύτερα από τα βάθη της καρδιάς τους, γιατί αν το άθροισμά τους είναι κάτω από το όριο που χρειάζεται τότε θα κλάψουν πικρά κι οι δύο. Ειναι η πρωτη φορά που είναι τόσο απαραιτητοι ο ένας για τον άλλο.
Το ΛΑΟΣ χαμενο στις δημοσκοπικές ομίχλες, αντιπολιτεύεται τους 2 τέως δικούς του και τη συγκυβέρνηση μαύρου μετώπου, στην οποία όμως συμμετείχε και στην οποία ορκιζόταν αιώνια πίστη και στήριξη, αλλά τώρα πιά στηρίζει μόνο το μνημόνιο σωτηρίας 1 και όχι το μνημόνιο 2 που είναι καταστροφή, ενώ ακριβώς αντίθετα η ΝΔ στηρίζει το σωτήριο 2 και όχι το καταστροφικό 1. Τώρα σε ποιά βάση τα έβρισκαν και συμφωνούσαν τόσο καιρό και δεν τα βρίσκουν τωρα μόνο αυτοί ξέρουν.
Η Ντόρα Μπακογιάννη επιτίθεται και ζητάει τα ρέστα για το "παιχνίδι που στηθηκε εναντίον της" αφου το εκατομμύριο για το οποίο ζητούσε την παραίτηση του αμαρτωλού βουλευτή ήταν τελικά του συζύγου, όπως έμαθε ξαφνικά σήμερα που τον ρώτησε, αλλά ήταν νόμιμη επιχειρηματική δραστηριότητα.
Η ΔΗΜΑΡ καταγγέλει τη Γερμανική Αριστερά που καταψήφισε τη δανειακή σύμβαση στη Γερμανική Βουλή για λαικισμό, ναι αυτή την ίδια που και αυτή καταψήφισε στην Ελληνική Βουλή. Κατόπιν αλλάζει γνώμη και αποσύρει την καταγγελία από το σάιτ της και σφυρίζει αδιάφορα ενω το ένα στέλεχος κατηγορεί το άλλο για προβολή προσωπικής άποψης που δεν εκφράζει το κόμμα κλπ.κλπ.
Οσο για τους διαγραμμένους, άλλοι ψάχνουν νεα σχήματα και χρηματοδότηση για να υπάρξουν και κάποιοι από αυτούς ήδη γελοιοποιούνται αφου μεσα σε λίγες μερες το μεγάλο ΟΧΙ γίνεται γλειώδες και παρακαλετό ΝΑΙ προκειμένου να εξασφαλιστεί μια θεσούλα στα ψηφοδέλτια και τους μηχανισμούς από όπου θα γίνει η νεα έφοδος κατά του Δημοσίου χρήματος.
Πολύ απλά γιατί τρεμουν ακόμη και τώρα την περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ παρά το παραμύθι που πουλάνε για να τρομοκρατήσουν και εμάς αλλά και τους υπόλοιπους πεσοντες στην ανάγκη τους αναξιοπαθούντες των Μνημονίων.
Τέλος έχουμε την τραγική και ντροπιαστική παρέμβαση Γιουνκέρ που απειλεί χονδροειδώς πως αν ο λαός ψηφίσει αντιμνημονιακά κόμματα που δεν θα συμφωνήσουν στην εφαρμογή του (λάθος) προγράμματος "σωτηρίας", τότε θα αναγκαστουν να "αποχωρησουν" κι εκείνοι κι έτσι να πάμε σε άτακτη χρεοκοπία, λές και τωρα πάμε για τον Παράδεισο της ευημερίας. Οπότε καταλαβαίνει κανείς κάτω από τι αξιοθρήνητο κλίμα εκβιασμών και τρομοκρατίας θα γίνουν οι ..."ελεύθερες" εκλογές στην Ελλάδα Θεού θέλοντος και Τρόικας επιτρέπουσας.
Κανονικό καπιταλιστικό πολιτικό αλαλούμ λοιπόν, με τους αέρηδες της κρίσης να δυναμώνουν, τη θερμοκρασία στην οικονομία να πέφτει υπό το μηδέν και τη Δημοκρατία να περιμένει εξοργισμένη άρση του απαγορευτικού απόπλου για να βγει σε ανοιχτή και αχαρτογράφητη φουρτουνιασμένη θάλασσα και να βρει διέξοδο.
Για την κοινωνία βέβαια δεν υπάρχει κάτι νεώτερο. Παραμένει στα κάγκελα...