Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Δ.ΚΑΠΕΛΛΑΣ : από καρδιάς και με βαθιά εκτίμηση...


από ΒΑΘΥ ΠΡΑΣΙΝΟ

Φίλοι μου..
Όταν σας πρωτογνώρισα, η συναισθηματική νοημοσύνη μου, εμπιστεύτηκε τη διαίσθησή μου για να δημιουργηθεί η φιλία μας. Σήμερα, που πλημμύρισα απο συγκίνηση, σήμερα που εισέπραξα την κραταιά αγάπη αυτής της φιλίας, ένιωσα μέσα μου βαθιά, πόσο σημαντική είναι η αμοιβαία αυτή δύναμή της, η χωρίς ιδιοτέλεια ανταλλαγή συναισθημάτων, πόσο ευτυχισμένο μπορεί να σε καταστήσει. Αναμετρήθηκε το μέγεθος της συντροφικότητάς μας, για να μου αποδείξει, πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζεις μέσα τους, χωρίς να ζεις μαζί τους!
Δεν περιγράφεται, δεν συλλαμβάνεται η αληθινή φιλία και σεις μου το αποδείξατε περίτρανα. Μου δώσατε μια επί πλέον ώθηση να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, έχοντας τη φιλία μας για ηθικό κώδικα, για δικλείδα ασφαλείας. Η επανάσταση που κάνει ο καθένας μας στην εφηβεία του, ντοπαρισμένος απο μεγάλες προσδοκίες, δεν έχει καμία σχέση με την επανάσταση που κάνουμε στην ωριμότητά μας. Αυτό το διέκρινα μέσα από τη φιλία μας στα ώριμα τούτα χρόνια μας, την ειλικρινή συντροφικότητα, που είναι αρωγός στις ''επαναστατικές'' μας ιδέες.
Κι ένιωσα, σχεδόν ευτυχισμένος....
Σύντροφοί μου, σας ευχαριστώ απο καρδιάς που υπάρχετε στη ζωή μου. Η σημερινή μας αντάμωση, τα όσα μας προβλημάτισαν ή μας χαροποίησαν στις κουβέντες μας, αισθάνθηκα ότι ακύρωσαν τον χαμένο χρόνο ,ισχυροποίησαν την εκτίμηση,και θα λειτουργήσουν σαν το ''μάνα κουράγιο'' στους αγώνες μας, θα εμποδίσουν τη φθορά και θα πολεμήσουν τη ματαιότητα που μας απειλεί.΄Ηρθαν σαν γενναιόδωρη βροχή, για να ξεπλύνουν τη δισθυμία και την αγωνία των ημερών.
Χαίρομαι που ανταμώσαμε σε δύσκολους καιρούς και δεν δεθήκαμε μόνο για τα ευχάριστα.
Πόσα ευχαριστώ να χωρέσουν εδώ; Ξεδιψώ απο την πηγή ζωής που μου χαρίσατε και δειπνώ με το γλυκό ψωμί της φιλίας μας...

Από καρδιάς και με βαθιά εκτίμηση...