Η
Α.Δ.Ε.Δ.Υ. απευθύνει θερμό, ταξικό, αγωνιστικό χαιρετισμό στους
εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους άνεργους όλης της χώρας και
ταυτόχρονα προσκλητήριο νέων αγώνων.
Στο
πλαίσιο αυτό, καλεί σε μαζική συμμετοχή στην απεργία και στην
πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση που θα γίνει την Τετάρτη, 1 Μάη και
ώρα 11.00 πμ στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Τιμάμε
την Πρωτομαγιά και τους αγωνιστές που έδωσαν το αίμα τους, πριν από ένα
και πλέον αιώνα, σε μια εποχή, που οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου
πλήττονται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες ασκούνται από
τις κυβερνήσεις στην προσπάθεια να ξεπεράσουν τις συνέπειες της
καπιταλιστικής κρίσης με μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ του
μεγάλου κεφαλαίου και των τραπεζιτών.
Το
οκτάωρο ουσιαστικά δεν ισχύει, οι μισθοί, οι συντάξεις μειώνονται
δραματικά, τα εργασιακά δικαιώματα, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας
καταργούνται και αντικαθίστανται από ατομικές συμβάσεις, προκειμένου να
υπονομευθεί η συλλογική δράση των εργαζομένων και οι ενωτικές μαζικές
κινητοποιήσεις των συνδικάτων.
Στη χώρα μας, επί τρία χρόνια, εφαρμόζονται οι πιο σκληρές και αδιέξοδες πολιτικές, τάχα για τη σωτηρία της χώρας, που έχουν ως συνέπεια η ελληνική κοινωνία να υφίσταται ανθρωπιστική κρίση.
Η ανεργία έχει φθάσει στο 30%, ενώ στους νέους υπερβαίνει το 56%, με συνέπεια να οδηγούνται σε μαζική μετανάστευση για αναζήτηση εργασίας και ενός καλύτερου μέλλοντος. Η οικονομία διαλύεται, οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν, η ύφεση πλησιάζει, αθροιστικά, το 30%. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι εργάζονται χωρίς να πληρώνονται και η ελληνική οικογένεια αντιμετωπίζει προβλήματα
στοιχειώδους επιβίωσης.
Το 4o Μνημόνιο, το οποίο συναποφασίστηκε από την Κυβέρνηση και την Τρόικα, περιέχει κι άλλα πιο σκληρά μέτρα, παρά τις προεκλογικές αλλά και μετεκλογικές δεσμεύσεις περί του αντιθέτου.
Το χαράτσι μονιμοποιείται, οι μικρές επιχειρήσεις η δέχονται τη χαριστική βολή με την επιβολή του μέτρου της λειτουργίας των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου, τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται σε πλήρη κατάρρευση.
Οι Δημόσιες Υπηρεσίες διαλύονται και η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, κατάκτηση ενός αιώνα και πλέον, κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα, ουσιαστικά, καταργείται.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι, που θεωρήθηκαν από την αρχή της κρίσης σαν αποκλειστικά υπεύθυνοι για όλα τα προβλήματα της χώρας, σήμερα στοχοποιούνται, για άλλη μια φορά και χαρακτηρίζονται «υπεράριθμοι», «ράθυμοι», «διεφθαρμένοι», προκειμένου να δικαιολογηθούν οι μαζικές απολύσεις.
Οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις οργανισμών και η διαδικασία της «παραγωγής επίορκων» αποτελούν το όχημα για μαζικές απολύσεις, με στόχο τη μείωση του προσωπικού και την υλοποίηση των δεσμεύσεων του μνημονίου.
15.000 θα απολυθούν το επόμενο διάστημα και συνολικά 150.000 – 180.000 θα απομακρυνθούν (συνταξιοδοτήσεις – απολύσεις) μέχρι το 2015.
Τα δημόσια κοινωνικά αγαθά υποβαθμίζονται και οι δημόσιες υπηρεσίες της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας εμπορευματοποιούνται, με προοπτική να τα απολαμβάνουν μόνο όσοι μπορούν να πληρώσουν.
Ταυτόχρονα, αποκλείεται από αυτά η πλειοψηφία της Κοινωνίας που σήμερα εξαθλιώνεται.
Ο δημόσιος πλούτος της χώρας ξεπουλιέται, αντί «πινακίου φακής», «θυσία» στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων κεφαλαιούχων, των εργοδοτών και των τραπεζιτών.
Οι εργαζόμενοι, οι απλοί πολίτες του μόχθου, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και απαιτούμε μια διαφορετική πολιτική που να διασφαλίζει και να διευρύνει τα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά μας δικαιώματα.
Στη χώρα μας, επί τρία χρόνια, εφαρμόζονται οι πιο σκληρές και αδιέξοδες πολιτικές, τάχα για τη σωτηρία της χώρας, που έχουν ως συνέπεια η ελληνική κοινωνία να υφίσταται ανθρωπιστική κρίση.
Η ανεργία έχει φθάσει στο 30%, ενώ στους νέους υπερβαίνει το 56%, με συνέπεια να οδηγούνται σε μαζική μετανάστευση για αναζήτηση εργασίας και ενός καλύτερου μέλλοντος. Η οικονομία διαλύεται, οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν, η ύφεση πλησιάζει, αθροιστικά, το 30%. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι εργάζονται χωρίς να πληρώνονται και η ελληνική οικογένεια αντιμετωπίζει προβλήματα
στοιχειώδους επιβίωσης.
Το 4o Μνημόνιο, το οποίο συναποφασίστηκε από την Κυβέρνηση και την Τρόικα, περιέχει κι άλλα πιο σκληρά μέτρα, παρά τις προεκλογικές αλλά και μετεκλογικές δεσμεύσεις περί του αντιθέτου.
Το χαράτσι μονιμοποιείται, οι μικρές επιχειρήσεις η δέχονται τη χαριστική βολή με την επιβολή του μέτρου της λειτουργίας των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου, τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται σε πλήρη κατάρρευση.
Οι Δημόσιες Υπηρεσίες διαλύονται και η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, κατάκτηση ενός αιώνα και πλέον, κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα, ουσιαστικά, καταργείται.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι, που θεωρήθηκαν από την αρχή της κρίσης σαν αποκλειστικά υπεύθυνοι για όλα τα προβλήματα της χώρας, σήμερα στοχοποιούνται, για άλλη μια φορά και χαρακτηρίζονται «υπεράριθμοι», «ράθυμοι», «διεφθαρμένοι», προκειμένου να δικαιολογηθούν οι μαζικές απολύσεις.
Οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις οργανισμών και η διαδικασία της «παραγωγής επίορκων» αποτελούν το όχημα για μαζικές απολύσεις, με στόχο τη μείωση του προσωπικού και την υλοποίηση των δεσμεύσεων του μνημονίου.
15.000 θα απολυθούν το επόμενο διάστημα και συνολικά 150.000 – 180.000 θα απομακρυνθούν (συνταξιοδοτήσεις – απολύσεις) μέχρι το 2015.
Τα δημόσια κοινωνικά αγαθά υποβαθμίζονται και οι δημόσιες υπηρεσίες της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας εμπορευματοποιούνται, με προοπτική να τα απολαμβάνουν μόνο όσοι μπορούν να πληρώσουν.
Ταυτόχρονα, αποκλείεται από αυτά η πλειοψηφία της Κοινωνίας που σήμερα εξαθλιώνεται.
Ο δημόσιος πλούτος της χώρας ξεπουλιέται, αντί «πινακίου φακής», «θυσία» στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων κεφαλαιούχων, των εργοδοτών και των τραπεζιτών.
Οι εργαζόμενοι, οι απλοί πολίτες του μόχθου, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και απαιτούμε μια διαφορετική πολιτική που να διασφαλίζει και να διευρύνει τα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά μας δικαιώματα.
Αγωνιζόμαστε για την αναβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών, για την κατοχύρωση των κοινωνικών αγαθών.
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ