Κινεζική επικράτεια από τον Πειραία έως το Θριάσιο. "Και μόνο η υπόνοια συνδικαλιστικής δράσης τιμωρείται"
Το 2007 ο κερδοφόρος ΟΛΠ, με έσοδα 130 εκατ. ευρώ και κέρδη περίπου 35 εκατ., εγκρίνει 5ετές
σχέδιο επενδύσεων και ανάπτυξης για την ανάδειξη του λιμανιού ως
στρατηγική πύλη της Ευρώπης. Το πρόγραμμα ματαιώνεται, αφού πρώτα
υπονομεύεται με καθυστερήσεις και προβλήματα που προβάλλει η τότε
διοίκηση αλλά και λόγω αντιδράσεων μερίδας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Τον Νοέμβρη του 2008, ο Κ. Καραμανλής επισκέπτεται το Πεκίνο,
συνοδευόμενος από εφοπλιστές, οι οποίοι ήδη από τότε είχαν συνάψει
συμβόλαια με τα κινεζικά ναυπηγεία για μεγάλο αριθμό εμπορικών πλοίων
και tanker. Τότε και επίσημα ξεκινάει η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, με
μια συμφωνία που γίνεται δεκτή από κυβέρνηση και ΜΜΕ με διθυράμβους.
Σταδιακά από το 2009, το λιμάνι του Πειραιά, με βάση το ΣΕΜΠΟ (Σταθμός
Εμπορευματοκιβωτίων) στο Ικόνιο, μετατρέπεται σε κινέζικη οικονομική
ζώνη, για 35 συν 5 χρόνια, βάσει της σύμβασης παραχώρησης.
Η επένδυση της Cosco άνοιξε τον δρόμο για την ανάπτυξη νεοφιλελεύθερου
τύπου. Εύκολα κέρδη για τον ιδιώτη, ελλιπής σχεδιασμός, καμία πρόβλεψη
για τα οφέλη του Δημοσίου και χωρίς επαρκή περιβαλλοντική μελέτη.
Υποστηρίζεται από πολλούς πως παρά την αύξηση στη διακίνηση των transit
κοντέινερ, τα εγχώρια φορτία μειώθηκαν, καθώς υποχώρησε η ζήτηση και,
επομένως, τα οφέλη της αύξησης αφορούν τον ΟΛΠ και την Cosco, αλλά όχι
την τοπική κοινωνία.
Γίγαντας με τις πλάτες του ΟΛΠ
Η κυβέρνηση χάρισε την πλειονότητα των κερδοφόρων δραστηριοτήτων του
ΟΛΠ στην Cosco, αφού παραχωρήθηκε έτοιμη η προβλήτα ΙΙ του ΣΕΜΠΟ και
"πακέτο" μηχανολογικός εξοπλισμός, οχήματα και πελάτες. Υποχρέωση της
εταιρείας, η ανάπλαση της προβλήτας και η μικρή αύξηση στη διακίνηση
εμπορευματοκιβωτίων.
Στη συνέχεια, εκτός σύμβασης, δόθηκαν σημαντικές φοροαπαλλαγές και
διευκολύνσεις μέσω "φιλικών διακανονισμών", για τις οποίες το ελληνικό
κράτος ελέγχεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τελευταίο αίτημα, η μείωση
του τιμήματος που καταβάλλεται στον ΟΛΠ, κάτι που προκάλεσε την
αντίδραση της Κομισιόν.
Σήμερα η Cosco επεκτείνεται και στο διαμετακομιστικό εμπόριο μέσω
σιδηροδρόμου (συμφωνία με την HP), αφού οικειοποιήθηκε παλαιότερη
συμφωνία ΟΛΠ - ΟΣΕ και την κατασκευή του έργου στο μεγαλύτερο μέρος του
από το Δημόσιο.
Από τα πιο εξόφθαλμα σημεία της σύμβασης (που την καθιστούν
αποικιοκρατική), αποτελεί η ρήτρα απαγόρευσης κατασκευής και λειτουργίας
τέρμιναλ σε ακτίνα 200 χιλιομέτρων από αυτό της Cosco, κάτι που την
καθιστά μονοπώλιο.
Απαγορεύεται ο συνδικαλισμός;
Η "Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά Α.Ε." (θυγατρική της Cosco)
εφαρμόζει το καθεστώς της υπεργολαβίας. Κύρια εργολαβική εταιρεία είναι η
"Διακίνηση", η οποία προσλαμβάνει μικρότερους εργολάβους, οι οποίοι
διαχειρίζονται ομάδες εργαζομένων, της ίδιας ειδικότητας, δημιουργώντας
έτσι ασάφεια ως προς το εργασιακό καθεστώς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, περίπου 270 εργαζόμενοι απασχολούνται στη ΣΕΠ
και άλλοι 400 στις εργολαβικές εταιρείες, παρά τις "κορώνες" που
μιλούσαν ακόμα και για 4.000 νέες θέσεις εργασίας.
Εκ περιτροπής εργασία, μη αναγνώριση των υπερωριών (αντικατάστασή τους
με μπόνους) και πλήρως απορρυθμισμένο πρόγραμμα εργασίας (ενημέρωση
εργαζομένων με sms μέχρι και μία ώρα πριν πως έχουν βάρδια) συνιστούν το
εργασιακό σκηνικό σύμφωνα με καταγγελίες και δημοσιεύματα.
Παράλληλα, όπως καταγγέλλουν απολυμένοι εργαζόμενοι "Η υποψία
συνδικαλιστικής δράσης τιμωρείται για παραδειγματισμό". Σημειώνεται πως
μέχρι σήμερα δεν υπάρχει συγκροτημένο σωματείο εργαζομένων ούτε στη ΣΕΠ
ούτε στις εργολαβικές.
Από την πλευρά της, η διοίκηση διατείνεται πως το εργασιακό καθεστώς
είναι πλήρως εναρμονισμένο με το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο. Άλλωστε, η
διάλυση των εργασιακών σχέσεων, οι ανύπαρκτες ΣΣΕ και οι χαμηλοί
μισθοί, πριν γίνουν νόμος του κράτους με τα Μνημόνια, "δοκιμάστηκαν"
στην Cosco.
Ο κ. Βαμβακίδης, εμπορικός διευθυντής της ΣΕΠ, μιλώντας στην "Αυγή",
υποστήριξε πως όσον αφορά τους εργαζόμενους στο κεντρικό τέρμιναλ της
ΣΕΠ, έπειτα από ελέγχους του ΣΕΠΕ, οι εργασιακές συνθήκες, οι μισθοί και
οι συμβάσεις βασίζονται στην ελληνική νομοθεσία.
Για την "απαγόρευση" της συνδικαλιστικής δράσης , ο Κ. Βαμβακίδης ήταν
ξεκάθαρος: "Δεν απαγορεύουμε τη σύσταση σωματείου. Αν θέλουν μπορούν να
μαζευτούν 4-5 εργαζόμενοι και να κάνουν σωματείο. Προτιμούμε όμως άλλη
σχέση με τους εργαζόμενούς μας, ώστε να είναι ικανοποιημένοι".
άρθρο του Σπύρου Ραπανάκη στην ΑΥΓΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ