Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Απολύσεις στους ΟΤΑ: Η συζήτηση φοβάμαι ότι γίνεται εκτός θέματος!

Του Γιώργου Χαρίση*
 
Τις τελευταίες μέρες και δικαιολογημένα υπάρχει κλίμα ανησυχίας και αβεβαιότητας στους εργαζόμενους των ΟΤΑ, όπως βέβαια και σ’ όλο το δημόσιο, σχετικά με το προετοιμαζόμενο νέο κύμα απολύσεων, όπου το μενού για το 2013 περιλαμβάνει 15.000 εν ψυχρώ απολύσεις και 25.000 διαθεσιμότητες - κινητικότητες = απολύσεις.
Έχουμε μια επικίνδυνη κυβέρνηση, η οποία ενταγμένη σ’ έναν σχεδιασμό απαξίωσης και διάλυσης του δημοσίου, σ’ ένα πειραματικό σχέδιο των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων κύκλων που μεταμορφώνουν, με γρήγορο και βίαιο τρόπο, την Ελλάδα σε Μπαγκλαντές και την Ευρώπη σε Ασία.

Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι μόνο οι απολύσεις πχ στους ΟΤΑ, κυρίως είναι ότι αυτές εντάσσονται στην επιχείρηση φτωχοποίησης της κοινωνίας, διάλυσης ενός στοιχειώδους δικτύου κοινωνικής προστασίας, που είχε οικοδομηθεί με τους αγώνες του λαού τα προηγούμενα χρόνια. Όταν μάλιστα αυτό γίνεται σε συνθήκες οικονομικής κρίσης το επόμενο βέβαιο βήμα θα είναι η ανθρωπιστική κρίση και με διαλυμένες τις κοινωνικές υπηρεσίες θα θρηνήσουμε και νέα θύματα.

Η κυβέρνηση ανέστειλε την συμπλήρωση του ερωτηματολογίου, γιατί αυτό είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και έστειλε εξαιρετικά επείγουσες εγκύκλιες με τις οποίες ζητούσε την καταγραφή των Νομικών Προσώπων (Ν.Π.) των ΟΤΑ μέχρι 31 Μαΐου και την επικαιροποίηση του μητρώου των εργαζομένων, με στόχο τις οριζόντιες και «εύκολες» απολύσεις μέσω των καταργήσεων των Ν.Π και θέσεων εργασίας.

Ο σχεδιασμός για τους ΟΤΑ είναι συγκεκριμένος και έχει «κτιστεί» βήμα-βήμα:
 
Πρώτο βήμα, ήταν η ψήφιση του «Καλλικράτη», η ενοποίηση των Δήμων, η κατάργηση και η συγχώνευση των Νομικών τους Προσώπων με ομολογημένο στόχο την περιστολή των δαπανών,  με βασική όμως στόχευση την συρρίκνωση και κατάργηση κοινωνικών και υπηρεσιών εξυπηρέτησης του πολίτη.

Δεύτερο βήμα, το οποίο είναι και διαρκείας είναι οι συνεχείς περικοπές των θεσμοθετημένων πόρων για τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που έφτασαν το 70%, αλλά και οι αντίστοιχες μειώσεις των ιδίων πόρων των ΟΤΑ από τη συρρίκνωση της εσωτερικής αγοράς, τα λουκέτα στα καταστήματα και τη αδυναμία πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα των μείωση και των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού.

Τρίτο βήμα, η ψήφιση του Π.Δ. 113/22-11-2010, με το οποίο αλλάζει, κατά τροϊκανή παραγγελία, το σύστημα οικονομικής διαχείρισης των ΟΤΑ, όπου ουσιαστικά μπαίνουν υπό στενό οικονομικό έλεγχο, καταργείται κάθε οικονομικής τους αυτοτέλεια και παραλύει κάθε δραστηριότητά τους.

Τέταρτο βήμα, είναι η σύσταση, με ψευδεπίγραφο τίτλο, του Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ, με το οποίο ουσιαστικά οι δήμοι, που θα έχουν απόκλιση κατά την εκτέλεση του προϋπολογισμού τους, μεταξύ εσόδων – εξόδων πάνω από 10% κατά το κλείσιμο του πρώτου εξαμήνου του έτους, θα μπαίνουν σε καθεστώς επιτροπείας και, με απόφαση που εκδίδει ο υπουργός Εσωτερικών, θα υποχρεώνεται σε αναστολή προσλήψεων- υποχρεωτικές μετατάξεις εργαζομένων, αύξηση των ιδίων εσόδων από φόρους, τέλη κλπ, αύξηση του ανώτατου συντελεστή επιβολής Τέλους Ακίνητης Περιουσίας και πάγωμα όλων των δαπανών, εκτός από τη μισθοδοσία και τις απολύτως ανελαστικές δαπάνες.

Πέμπτο βήμα, που έρχεται ως επακόλουθο είναι οι απολύσεις προσωπικού, που θα γίνει μέσω της συρρίκνωσης ή της κατάργησης υπηρεσιών και θέσεων εργασίας.

Από αυτό το μέτρο, κατά την άποψη μου, κινδυνεύουν όλες οι τεχνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες καθαριότητας και συντήρησης των υποδομών των πόλεων, καθώς και οι κοινωνικές και υποστηρικτικές υπηρεσίες.

Το εργαλείο που θα χρησιμοποιηθεί για τις απολύσεις θα είναι το λεγόμενο Οικονομικό Παρατηρητήριο και γι’ αυτό πιστεύω ότι το κύμα των μαζικών απολύσεων στους ΟΤΑ θα είναι το δεύτερο εξάμηνο, μόλις δηλ. διαπιστωθεί η απόκλιση στους προϋπολογισμούς, που θα είναι στην συντριπτική  τους πλειοψηφία.

Ήδη έχουν έτοιμα τα πιλοτικά οργανογράμματα των δώδεκα δήμων, γνωρίζουν το σύνολο του προσωπικού, κατά κατηγορία, κλάδο και ειδικότητα, ξέρουν ποια είναι και πόσο προσωπικό έχουν τα Νομικά Πρόσωπα, έχουν αναλυτική εικόνα της οικονομικής τους κατάστασης και εμείς, αντί να οργανώνουμε το δικό μας μέτωπο αντίστασης, συζητάμε επί της διαδικασίας.

Το ερώτημα αυτή τη στιγμή δεν είναι η ένταξη ή όχι των Νομικών Προσώπων στους Δήμους, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει στο παρελθόν ή να γίνει στο μέλλον, αλλά τι κάνουμε ΤΩΡΑ για να αποτρέψουμε τη διάλυση των υπηρεσιών των δήμων και τις απολύσεις.

Όσοι νομίζουν ότι το πρόβλημα είναι τεχνικό κάνουν λάθος και αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους, πολύ περισσότερο που η ολοκλήρωση της διαδικασίας μεταφοράς είναι χρονοβόρα (4-5 μήνες), όταν η κυβέρνηση επείγεται για απολύσεις τώρα και όταν η διαδικασία αυτή θα συμπέσει με την ένταξη πολλών δήμων σε καθεστώς εποπτείας επιτροπείας.
 
Εν κατακλείδι αυτή τη στιγμή μια συζήτηση που περιορίζεται στην ένταξη ή όχι των Νομικών Προσώπων και των εργαζομένων τους στους Δήμους για να μην απολυθούν είναι εκτός θέματος και δεν αντιμετωπίζεται το επίδικο που είναι η αποτροπή των απολύσεων και η οργάνωση ενός ευρύτερου μετώπου αντίστασης, από εργαζόμενους, άνεργους και χρήστες των υπηρεσιών που θα καταργηθούν, για την ανατροπή της μνημονιακής - αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτική και των πολιτικών της εκφραστών.

*Ο Γιώργος Χαρίσης είναι μέλος της Ε/Ε της ΑΔΕΔΥ και της Γραμματείας της Αυτόνομης Παρέμβασης