Είναι γεγονός, πως οι αποσπασματικές κινήσεις και η γραφειοκρατική αντίληψη της πλειοψηφίας των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος, έχουν οδηγήσει τη βάση των συνδικάτων σε απομάκρυνση και αποσυσπείρωση από
τις γραμμές της κινηματικής δράσης. Είναι επίσης γεγονός, ότι στην
πλειοψηφία των εργαζομένων επικρατεί μια γενικευμένη απογοήτευση, όχι
τόσο για τις έντονες μάχες που δόθηκαν και χάθηκαν, αλλά περισσότερο για
τις επιλογές και την πορεία της ηγεσίας του σ.κ., οι οποίες όλο και
περισσότερο αποκαλύπτουν την πραγματική τους στόχευση. Την άνευ όρων παράδοση των εργατικών κατακτήσεων στους κυβερνητικούς-μνημονιακούς σχεδιασμούς, ώστε να διασωθούν οι πολιτικοί τους φορείς, αλλά και οι προσωπικές και παραταξιακές τους διαδρομές.
Σε αυτή
τη συγκυρία, που οι εργαζόμενοι φαίνεται να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής,
πρέπει και μπορούμε να ανοίξουμε κανάλια ουσιαστικής αλληλεπίδρασης με
τη βάση. Πρέπει να πείσουμε ότι από εδώ και στο εξής, κάθε
αγωνιστική κινητοποίηση δεν θα πρέπει να κρίνεται υπό το πρίσμα της
απαξίωσης, όπως επιχειρείται από την απονομιμοποιημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Να γιγαντώσουμε στη συνείδηση κάθε εργαζόμενου, άνεργου, συνταξιούχου,
ότι από δω και πέρα κάθε μάχη, πέρα από συλλογική, είναι και μάχη
προσωπικής επιβίωσης. Ότι οποιαδήποτε ευκαιρία κινηματικής και
συλλογικής δράσης, είναι μια ευκαιρία να σηκώσουμε το κεφάλι, απαιτώντας
μια άλλη κοινωνία, εδώ και τώρα! Λόγοι υπάρχουν άπειροι.
Η
απελευθέρωση των απολύσεων, η εργολαβική ενοικίαση εργαζομένων, η
διάλυση του ασφαλιστικού, η μείωση των συντάξεων, η σχεδιαζόμενη διάλυση
κάθε ουσιαστικής συνδικαλιστικής δράσης, η σκανδαλώδης πριμοδότηση των
τραπεζιτών σε βάρος της κοινωνίας, είναι μερικοί απ’ αυτούς.
Στις 9 Απρίλη
όμως δεν κατεβαίνουμε στο δρόμο μόνο γι’ αυτά τα σημαντικά.
Απεργούμε
και διαδηλώνουμε δυναμικά για να στείλουμε ένα προσωπικό και ταυτόχρονα
μαζικό μήνυμα αποδοκιμασίας στις λογικές των κυβερνητικών και
εργοδοτικών συνδικαλιστών. Για να τους φωνάξουμε κατάμουτρα πως η
ιστορική, αξιακή δομή των συνδικάτων δεν τους ανήκει και πως τα
συνδικάτα δεν είναι αυτοί. Για να τους κάνουμε να καταλάβουν πως τα συνδικάτα που δημιούργησαν δεν είναι τα συνδικάτα που θέλουμε και χρειαζόμαστε!
Για να τους στείλουμε το μήνυμα πως το διεκδικητικό πλαίσιο δεν μπαίνει
πια από αυτούς, αλλά από την καθημερινή τραγική πραγματικότητα! Ότι τα
εργατικά και κοινωνικά επίδικα, που είναι ανίκανοι πια να ψηλαφίσουν,
δεν μπορούν πια να τα ορίζουν αυτοί που βρίσκονται πεισματικά κλεισμένοι
στα συνδικαλιστικά τους γραφεία, “κλειδώνοντας” τη λαϊκή οργή στους
τραγελαφικούς συνδικαλιστικούς τακτικισμούς τους.
Στις 9
Απρίλη και σε κάθε επόμενη ευκαιρία, δημιουργούμε εμείς το Κίνημα.
Βγαίνουμε μαζικά και αποφασιστικά στους δρόμους και απαιτούμε μια άλλη
ζωή από αυτή που η σημερινή κυβέρνηση μας σχεδιάζει. Βγαίνουμε στους δρόμους, γιατί ο αντίπαλος ενισχύει την εργαλειοθήκη του όλο και περισσότερο.
Μετατρέπουμε κάθε μάχη σε καθολική απαίτηση για σταμάτημα αυτής της
αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής! Γιατί αρνούμαστε να υποταχτούμε
σε μια κατ’ επίφαση Δημοκρατία και στον εκφασισμό του κοινωνικού βίου,
που εξυπηρετεί τα σχέδιά τους!
Στις
9 Απρίλη δεν απεργούμε για κανέναν άλλο. Απεργούμε για την αξιοπρέπειά
μας, για τις οικογένειές μας, για την τάξη μας, για την ίδια τη
Δημοκρατία!
*Ο Αντώνης Καββαδίας είναι Γενικός Σύμβουλος της ΟΤΟΕ και στέλεχος της Μ.Ε.Τ.Α.
Σάββατο 05 Απριλίου 2014