Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Η υποχρηματοδότηση οδηγεί εκτός παιδικών σταθμών περίπου τα μισά παιδιά

Του ΣΠΥΡΟΥ ΤΖΟΚΑ*

Και πάλι, για ακόμα μία χρονιά παρουσιάζεται έντονο το θέμα των κοινωνικών δομών της Αυτοδιοίκησης -παιδικοί και βρεφικοί σταθμοί, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ ΜΕΑ- εξαιτίας της υποχρηματοδότησης από την πολιτεία. Και πάλι, μεσούντος του καλοκαιριού, δοκιμάζεται η αντοχή των κοινωνικών δομών της Αυτοδιοίκησης.

Ο σοφός Αϊνστάιν έλεγε ότι είναι παράνοια να επαναλαμβάνει κάποιος τις ίδιες ενέργειες και να νομίζει ότι θα έχει διαφορετικά αποτελέσματα. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τις μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Επαναλαμβάνουν τις ίδιες πολιτικές, που δεν μπορούν να έχουν παρά τα ίδια οδυνηρά και βάρβαρα αποτελέσματα, που καθημερινά οξύνουν την ανθρωπιστική κρίση.

Τι ακριβώς συμβαίνει... Tα 160 εκατ. ευρώ χρηματοδότησης που εξασφαλίστηκαν από την πολιτεία -κυρίως από το πρόγραμμα εναρμόνισης της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής- δεν επαρκούν ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες των κοινωνικών δομών.

Συγκεκριμένα, ενώ οι αιτήσεις των παιδιών για εγγραφές στους παιδικούς - βρεφικούς σταθμούς αναμένεται με βεβαιότητα να υπερβούν τις 100.000, τα χρήματα επαρκούν με δυσκολία για να εξυπηρετήσουν τα μισά παιδιά και αυτά με μείωση της ατομικής επιδότησης (voucher), κάτι που δημιουργεί προβλήματα για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στις δομές αυτές.

Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Η απόφαση να χρηματοδοτηθούν από τα προγράμματα οι δομές κατά 70%, και όχι κατά 100% που ήταν τα προηγούμενα χρόνια, συνεπάγεται μείωση των παιδικών-βρεφικών σταθμών και συνακόλουθη μείωση προσωπικού. Έτσι, περίπου το 30% του προσωπικού των δομών κινδυνεύει με απόλυση, καθώς οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, των οποίων η συνέχιση πιστοποιείται από τη συγχρηματοδότηση των δομών.

Και όλα αυτά συμβαίνουν στις σημερινές ιδιαίτερες και δραματικές συνθήκες, όπου η ανεργία καλπάζει και αυξάνεται αλματωδώς και το ποσοστό των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις.

Στο δραματικό αυτό τοπίο είναι κάτι παραπάνω από υποχρέωση της πολιτείας να λαμβάνει μέτρα για την προστασία της οικογένειας και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Να λαμβάνει μέτρα για την απρόσκοπτη λειτουργία των δομών της παιδικής φροντίδας και τη συνακόλουθη απορρόφηση όλων των παιδιών.

Στο πλαίσιο αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλισθούν τα τουλάχιστον 250 εκατ. ευρώ, που προτείνει και η ΚΕΔΕ για τη λειτουργία των δομών παιδικής φροντίδας.

Και ο τρόπος, όπως πάντα, υπάρχει... Θέμα πολιτικής βούλησης είναι και προτεραιοτήτων. Ήδη υπάρχει η πρόταση που έχει διατυπώσει η κοινωνική επιτροπή της ΚΕΔΕ για λήψη 40-50 εκατ. ευρώ από το κοινωνικό μέρισμα και αξιοποίηση των αναπορρόφητων κονδυλίων από τα τομεακά προγράμματα Διά Βίου Μάθηση, Ψηφιακή Σύγκλιση, Διοικητική Μεταρρύθμιση και από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, όπου παραμένουν αναπορρόφητα 1,5 δισ. ευρώ, από τα οποία μπορεί να μεταφερθεί ένα τμήμα με τη χρήση της ρήτρας ευελιξίας.

Υπάρχουν λύσεις. Ας τελειώνουμε επιτέλους με την αναλγησία αυτή. Μη συνεχίζουμε να παίζουμε με καταστάσεις που δεν είναι για παιχνίδι και μάλιστα στην πλάτη ταλαιπωρημένων ανθρώπων. 

* Ο Σπύρος Τζόκας είναι Αντιπεριφερειάρχης Αττικής, μέλος του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ