Στις Βρυξέλλες μετέφεραν τον αγώνα τους οι Σχολικοί Φύλακες

Στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετέφεραν τον αγώνα τους οι αγωνιζόμενοι Σχολικοί Φύλακες από τα κέντρα αγώνα της Καραγιώργη Σερβίας στην Αθήνα και της πλατείας Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να κάνουν γνωστή τη διαμαρτυρία τους στην κατά παραγγελία των Ε.Ε - ΔΝΤ - Ε.Κ.Τ. μνημονιακή πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης των εργαζομένων που εφάρμοσαν οι εθελόδουλες συγκυβερνήσεις Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αντιπροσωπεία των Σχολικών Φυλάκων συμμετέχει με πρωτοβουλία του προέδρου της ΟΛΜΕ Θέμη Κοτσιφάκη στην αποστολή των Εκπαιδευτικών Μέσης Εκπαίδευσης που μετέβηκε στην έδρα του Ευρωκοινοβουλίου για θέματα Παιδείας, θεωρώντας ότι παρά του ότι οι Σχολικοί Φύλακες είναι δημοτικοί υπάλληλοι δεν παύουν να αποτελούν και αναπόσπαστο κομμάτι της σχολικής κοινότητας.

 Ομιλία – Παρέμβαση των Σχολικών Φυλάκων στο Ευρωκοινοβούλιο

Τον Ιούλη του 2013 η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών αιφνιδιαστικά πήρε την απόφαση να καταργήσει τον θεσμό του Σχολικού Φύλακα που από το 2001 αποτελούσε αναγκαίο και αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Μια απόφαση σπασμωδική και παράλογη.

Δεν είναι μόνο ότι 2000 εργαζόμενοι χάσανε την δουλειά τους και πετάχτηκαν στην ατελείωτη λίστα ανέργων αποκλεισμένοι απ’ την αγορά εργασίας λόγω της μεγάλης ηλικίας τους. Η αλήθεια και η ουσία είναι ακόμη πιο επώδυνη.

Ο Σχολικός Φύλακας προστάτευε το δημόσιο σχολείο από βανδαλισμούς και κλοπές. .Πιο πολύ όμως ήταν η ασπίδα περιφρούρησης των μαθητών από την ενδοσχολική βία (booling) και την ολοένα αυξανόμενη μάστιγα των ναρκωτικών.

Στην ουσία τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της απόφασης είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές-μαθήτριες.

Να πούμε βέβαια ότι οι απολύσεις αυτές δεν είχαν κανένα δημοσιονομικό όφελος. Μέχρι τώρα το κόστος από τις ζημίες στα αφύλακτα σχολεία έχει ξεπεράσει το κόστος της μισθοδοσίας των εργαζομένων.

Παρότι αυτές οι απολύσεις ήταν οι πρώτες στο δημόσιο τομέα μετά από 110 χρόνια η αντίδραση της συνδικαλιστικής ηγεσίας δεν ήταν αυτή που θα θέλαμε και περιμέναμε.

Έτσι βγήκαμε στο δρόμο απλοί εργαζόμενοι. Πήραμε την τύχη στα χέρια μας.

Δημιουργήσαμε επιτροπές αγώνα και σχεδιάσαμε τις δράσεις μας. Συχνές διαμαρτυρίες στο Υπουργείο. Εκεί κάθε φορά βρισκόμασταν αντιμέτωποι με την αδιαλλαξία του Υπουργού και την αστυνομική βία. Ξύλο, χημικά, δακρυγόνα σε εργαζόμενους ανυπεράσπιστους που οι περισσότεροι ήταν πάνω από 50 χρονών (γυναίκες και άντρες).

Βλέποντας ότι αυτό δεν φέρνει αποτέλεσμα σχεδιάσαμε την μεγάλη πορεία Θες/νίκη-Αθήνα 560 χλμ με τα πόδια.

Ξεκινήσαμε 10-15 άτομα. Ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό 25 ημερών.

Καιρικά φαινόμενα, σωματική καταπόνηση και η συνεχής παρεμπόδιση από την αστυνομία συνέθεταν τις δυσκολίες αυτού του εγχειρήματος. Το εξοργιστικό όμως για εμάς ηταν η απουσία όλων των μεγάλων μέσων ενημέρωσης. Ούτε λεπτό κάλυψης. Εξαίρεση αποτέλεσε η ελεύθερη ακόμα φωνή της ΕΡΑ (Δημόσια Ραδιοφωνία) που παρ’ ότι η συγκυβέρνηση προσπάθησε να την σιγήσει από την 11^η Ιούνη του 2013 οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι την κράτησαν ανοιχτή

Τον λόγο τον καταλάβαμε. Δόθηκε εντολή. Δεν θέλανε σε καμιά περίπτωση να δοθεί δημοσιότητα σε κάτι τέτοιο γιατί υπήρχε ο φόβος να ξεσηκωθεί ο κόσμος και να πλημμυρίσει η εθνική οδός από διαδηλωτές. Το ότι δόθηκε εντολή δεν το λέμε τυχαία. Οκτώ μήνες μετά από το τέλος της πεζοπορίας μας καλούν σε απολογία από την αστυνομία. Με έκπληξη διαβάζοντας την δικογραφία που παραλάβαμε είδαμε ότι αυτή η δίωξη έγινε κατόπιν παραγγελίας του μεγαλοεργολάβου της εθνικής οδού αλλά και ιδιοκτήτη μεγάλου τηλεοπτικού καναλιού όπου καλούσε τις εισαγγελικές αρχές να λάβει τα αναγκαία και κατασταλτικά μέτρα με σκοπό να ματαιωθεί η συγκεκριμένη κινητοποίηση. Ημερομηνία εγγράφου μία ημέρα πριν ξεκινήσει η πεζοπορία. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Παρ’ όλα αυτά έστω και διαδυκτιακά τύχαμε μεγάλης υποδοχής σε κάθε πόλη σε κάθε χωριό. Στις δύο τελευταίες μέρες από Μαραθώνα μέχρι Σύνταγμα οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τους 12000. Παραδώσαμε ψήφισμα στο κοινοβούλιο με σαφή και κατηγορηματικά αιτήματα : ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ – ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

Από πλευράς συγκυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) τύχαμε και πάλι της αδιαφορίας και της αμετακίνητης θέσης της. Παραδέχτηκαν ότι ήταν μια άδικη απόφαση αλλά ήταν εξαναγκασμένοι από τις μνημονιακές υποχρεώσεις και δεσμεύσεις της χώρας. Μας είπαν ότι θα φροντίσουν κάποιοι να τακτοποιηθούν. Αυτό που έκαναν αργότερα ήταν εξοργιστικό. Εξαιρέθηκαν της απόλυσης κάποιοι συνάδελφοι με κοινωνικά κριτήρια τους οποίους μετέταξαν σε άλλη υπηρεσία εντελώς άσχετη με το αντικείμενό τους και μάλιστα με υποβάθμιση. Από Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε Υποχρεωτικής (βοηθητικό υγειονομικο προσωπικό). Επίσης είπαν ότι θα βοηθήσουν και κάποιους που βρίσκονταν στο όριο της σύνταξης να τους αναγνωριστούν τα 5 χρόνια (2001-2006) που να πούμε εδώ και είναι πολύ σοβαρό ότι σ’ αυτήν την πενταετία εργαζόμασταν χωρίς συνταξιοδοτική κάλυψη, κάτι εντελώς παράνομο για την εργατική νομοθεσία. Π.χ. αν ελεγχθεί εργοδότης του ιδιωτικού τομέα για τέτοια παράβαση του επιβάλουν πρόστιμο 10.500 ευρώ για κάθε ανασφάλιστο υπάλληλο.

Από πλευράς αντιπολίτευσης αναγνωρίζοντας το δίκαιο του αγώνα μας υπήρξε καθολική αποδοχή στα αιτήματά μας και ρητή δέσμευση της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ) για επιστροφή όλων των σχολικών φυλάκων στην θέση τους όταν έρθουν στην κυβέρνηση.

Συνεχίσαμε τον αγώνα μας πιο δυναμικά και αποφασιστικά. Καταλάβαμε ότι θα έπρεπε να ενώσουμε την φωνή μας και τις δυνάμεις μας με όλους όσους πλήττονται από αυτές τις πολιτικές. Δημιουργήσαμε ένα μέτωπο αλληλεγγύης με τους απολυμένους από την ΕΡΤ (Δημόσια Τηλεόραση), τους απεργούς της COCA-COLA, τους καθηγητές σε διαθεσιμότητα, τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών και με κινήματα όπως το SOSΧαλκιδική (κάτοικοι που αντιστέκονται στο έγκλημα που γίνεται στο περιβάλλον λόγω της εξόρυξης χρυσού από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ – ELDORADO), με το SOSTEΤΟ ΝΕΡΟ (πολίτες της Θεσ/νίκης που αντιστέκονται στην ιδιωτικοποίηση του νερού).

Υπήρξαν καθημερινά σχεδόν δράσεις και αγώνες με κοινά συνθήματα : ΔΟΥΛΕΙΑ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών : ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΡΕΥΜΑ-ΝΕΡΟ-ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

Δημιουργήσαμε κέντρα αγώνα στην πλατεία Κλαυθμώνος και στην Καραγιάργη Σερβίας στην Αθήνα και στην Θες/νίκη στην ΕΡΤ3 και πλατεία Αριστοτέλους. Ενημερώναμε τον κόσμο καθημερινά. Δώσαμε όλοι μαζί ΟΡΚΟ ΤΙΜΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΛΥΓΙΣΟΥΜΕ ΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΤΗ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ. . Προχωρήσαμε έτσι συλλογικά και κάναμε μια άλλη μεγάλη κινητοποίηση. Κομβόι αυτοκινήτων από Αλεξ/πολη- Αθήνα 950χλμ.

Εδώ και 19 μήνες είμαστε μεταφορικά και κυριολεκτικά στον δρόμο. Εξαντλημένοι οικονομικά και σωματικά. Είμαστε όμως όρθιοι και ζωντανοί μέχρι την δικαίωση όχι μόνο την δική μας αλλά και όλης της κοινωνίας που τα τελευταία 5 χρόνια έχει συντριβεί.

Βρισκόμαστε εδώ μπροστά σας για να σας πούμε ότι δεν μπορεί να συνδέεται η σωτηρία μιας χώρας με την διάλυση του κοινωνικού της ιστού.

Προεκλογικά έλεγε ο κ.Σαμαράς ότι ξεφύγαμε από την κρίση και ότι οδηγεί το καράβι (Ελλάδα) με ασφάλεια στο λιμάνι. Για μας κάνει ένα λάθος ο κ.Σαμαράς. Δεν οδηγεί καράβι αλλά μια σωστική λέμβο που είναι μέσα ο ίδιος, οι τραπεζίτες και 10-20 οικογένειες επιφανών με τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Το καράβι που οδηγούσε σαν ένας άλλος τιτανικός το έριξε στο παγόβουνο. Βούλιαξε. Στην παγωμένη θάλασσα βρίσκεται ο ελληνικός λαός που κολυμπάει απεγνωσμένα με όσο κουράγιο έχει ψάχνοντας σανίδα σωτηρίας.

Πολλοί δεν τα κατάφεραν (10.000 αυτοκτονίες). Πολλοί δεν θα μπορέσουν ποτέ να γυρίσουν στην κανονική τους ζωή. Χιλιάδες πολίτες δεν θα πάρουν πίσω ποτέ το σπίτι τους που το πήρε η τράπεζα λόγω χρεών. Χιλιάδες καταστήματα και μικρές επιχειρήσεις που έκλεισαν λόγω κρίσης δεν θα ξανανοίξουν. Χιλιάδες φοιτητές-σπουδαστές που σταμάτησαν τις σπουδές τους λόγω οικονομικής δυσπραγίας των οικογενειών τους δεν θα μπορέσουν ποτέ να μορφωθούν. Χιλιάδες πολίτες δεν θα προλάβουν ποτέ να πάρουν αξιοπρεπή σύνταξη λόγω του ότι τα τελευταία 6 χρόνια ή ήταν άνεργοι ή δούλευαν ανασφάλιστοι σε μαύρη εργασία.

Οι Σχολικοί Φύλακες συνεχίζουμε να κολυμπάμε.

Εμείς που είμαστε εδώ μπροστά σας απλοί εργαζόμενοι στη πρώτη γραμμή του αγώνα υπερασπιζόμαστε το αυτονόητο : ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ-ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ.

Υπερασπιζόμαστε τον θεσμό του Σχολικού Φύλακα και την αναγκαιότητα για την άμεση επανασύστασή του.

Οι δικαστικές αποφάσεις στην πλειοψηφία τους μας δικαιώνουν. Παρ’ όλα αυτά η συγκυβέρνηση Σσμαρά-Βενιζέλου με νομικά τεχνάσματα δεν υλοποιεί τις αποφάσεις αυτές.

Σε όλο το προηγούμενο διάστημα οι Σαμαράς Βενιζέλος επένδυσαν στον φόβο και τον τρόμο. Μας κουνούσαν διαρκώς το δάκτυλο απειλώντας μας και εκφοβιζοντάς μας. Ενοχοποίησαν και κατασυκοφάντησαν αγωνιστές και εργαζόμενους. Προσπάθησαν να στρέψουν κομμάτια της κοινωνίας εναντίων άλλων.

Στα ψευτοδιλήμματα, αυτή η μνημονιακή πολιτική ή χρεοκοπία. ΣΑΜΑΡΑΣ Ή ΧΑΟΣ.

Εμείς οι εργαζόμενοι λέμε :     

ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΕΡΓΙΑ

     ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ OXI ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

       ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ.

Έχουμε ιερή υποχρέωση απέναντι στην οικογένεια μας στα παιδιά και στα εγγόνια μας και στις οικογένειες των συναδέλφων μας που έφυγαν από την ζωή να υπερασπιστούμε μέχρι τέλους αυτές τις αξίες. Τους χρωστάμε μια καλύτερη ζωή ένα καλύτερο αύριο.