Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Δημοτικοί Αστυνόμοι: «με τη βίαιη μετάταξη, η ελπίδα … έφυγε»

Αντιθέτως, με μεγάλη χαρά, έφυγαν και οι «ημέτεροι» του Χαράλαμπου Αθανασίου.
Ανοιχτή επιστολή απέστειλαν οι πρώην δημοτικοί αστυνομικοί που μετατάχθηκαν ως εξωτερικοί φρουροί των φυλακών προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο, υπογραμμίζοντας με έμφαση πως η μεταφορά τους εκεί κάθε άλλο παρά εθελοντική είναι. «Κάποιοι από εμάς, από δημοτικοί Αστυνομικοί που το επιλέξαμε, γινόμαστε εξωτερικοί φρουροί και σωφρονιστικοί υπάλληλοι χωρίς τη θέλησή μας. Και μάλιστα κάποιοι από εμάς χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση», αναφέρουν.
«Κάποιοι από εμάς αναγκαστήκαμε να επιλέξουμε τις θέσεις εξωτερικών φρουρών και σωφρονιστικών υπαλλήλων υπό την απειλή της απόλυσης. Ουδείς από εμάς – καθότι κάποιοι έχουμε προσληφθεί από το 1992 και μετά – δεν θα επέλεγε αυτές τις θέσεις», επαναλαμβάνουν στην επιστολή.
«Σήμερα που κάποιοι επιχαίρουν επειδή καλύπτονται θέσεις καίριας σημασίας για τη λειτουργία των Καταστημάτων Κράτησης, κάποιοι όμως από εμάς θρηνούν. Η πλήρωση των θέσεων με τις μετατάξεις μας, για να μπορούν να εργάζονται με αξιοπρέπεια οι υπάλληλοι των Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων, δεν γίνεται εν πολλοίς ούτε με τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου μας, ούτε με ελαφρά την καρδία», σημειώνουν παρακάτω.
Στην επιστολή τους, η συγκεκριμένη κατηγορία τέως δημοτικών αστυνομικών ζητεί, στην περίπτωση που υπάρξει επανασύσταση της δημοτικής αστυνομίας, να μπουν και αυτοί στη διαδικασία της κινητικότητας: «Επειδή τελευταία έχει ανασυρθεί το θέμα της επανασύστασης της Δημοτικής Αστυνομίας και επειδή ενδεχομένως να δοθεί η δυνατότητα επιστροφής στις θέσεις μας ή σε νέες, με μία μορφή κινητικότητας που δεν θα εμπεριέχει χαρακτηριστικά καταναγκασμού, ζητούμε και τονίζουμε ότι δεν θα θέλαμε σε καμία περίπτωση να εξαιρεθούμε από αυτή τη δυνατότητα. Όπως καταναγκαστικά βρεθήκαμε να υπηρετούμε σε αυτές τις θέσεις έτσι εθελοντικά ζητάμε, σε περίπτωση που αυτό δοθεί για τους λοιπούς συναδέλφους μας, να μπορέσουμε όσοι επιθυμούμε και να βρεθούμε κοντά στον τόπο συμφερόντων μας και να επιλέξουμε τη εργασία που θέλουμε να κάνουμε», επισημαίνουν.
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί πως -σύμφωνα με πληροφορίες- η μετάταξη των τέως δημοτικών αστυνομικών στα καταστήματα κράτησης «ευνόησε» τους «ημέτερους» της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αφού πολλές δεκάδες άτομα αποσπάστηκαν σε υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης από το περιβάλλον του τέως υπουργού Χαράλαμπου Αθανασίου, μόλις ανέλαβε υπηρεσία η συγκεκριμένη κατηγορία τέως δημοτικών αστυνομικών.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αξιότιμε υπουργέ,
Σήμερα στις 18/02/2015 και μετά από ένα επίπονο, βίαιο και καταναγκαστικό πρόγραμμα κινητικότητας εκδόθηκαν τα οριστικά ΦΕΚ διορισμού και μετάταξης των Δημοτικών Αστυνομικών στα Καταστήματα Κράτησης της χώρας. Σαν είδηση μπορεί να ακούγεται ευχάριστη και αναμενόμενη, η πραγματικότητα όμως είναι λιγάκι διαφορετική.
Θα πρέπει να γνωρίζετε, χωρίς να υποτιμούμε καμία εργασία, ότι κάποιοι από εμάς αναγκαστήκαμε να επιλέξουμε τις θέσεις εξωτερικών φρουρών και σωφρονιστικών υπαλλήλων υπό την απειλή της απόλυσης. Ουδείς από εμάς – καθότι κάποιοι έχουμε προσληφθεί από το 1992 και μετά – δεν θα επέλεγε αυτές τις θέσεις, καθότι αν θέλαμε θα τις είχαμε δηλώσει όταν γινόντουσαν η αντίστοιχοι διαγωνισμοί.
Σήμερα που κάποιοι επιχαίρουν επειδή καλύπτονται θέσεις καίριας σημασίας για τη λειτουργία των Καταστημάτων Κράτησης, κάποιοι όμως από εμάς θρηνούν. Η πλήρωση των θέσεων με τις μετατάξεις μας, για να μπορούν να εργάζονται με αξιοπρέπεια οι υπάλληλοι των Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων, δεν γίνεται εν πολλοίς ούτε με τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου μας, ούτε με ελαφρά την καρδία.
Σήμερα θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ένα μεγάλο ποσοστό γίνονται εσωτερικοί μετανάστες. Σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό υποβαθμίζει τα πτυχία του, που σε πολλές περιπτώσεις δεν θα αναγνωριστούν ποτέ. Σήμερα χωρίζουν οικογένειες και ζευγάρια. Σήμερα κάποιοι από εμάς, από Δημοτικοί Αστυνομικοί που το επιλέξαμε, γινόμαστε εξωτερικοί φρουροί και σωφρονιστικοί υπάλληλοι χωρίς τη θέλησή μας. Και μάλιστα κάποιοι από εμάς χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση.
Με το σύνθημα ότι η Ελπίδα έρχεται, που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές, να ξέρετε ότι για κάποιους από εμάς, με την μετάταξή μας, η ελπίδα έφυγε. Το αναγκαίο καλό που έλεγαν προεκλογικά οι ΑΝΕΛ, έγινε σήμερα με τη μετάταξή μας το αναγκαίο κακό για ορισμένους από εμάς.
Επειδή τελευταία έχει ανασυρθεί το θέμα της επανασύστασης της Δημοτικής Αστυνομίας και επειδή ενδεχομένως να δοθεί η δυνατότητα επιστροφής στις θέσεις μας ή σε νέες, με μία μορφή κινητικότητας που δεν θα εμπεριέχει χαρακτηριστικά καταναγκασμού, ζητούμε και τονίζουμε ότι δεν θα θέλαμε σε καμία περίπτωση να εξαιρεθούμε από αυτή τη δυνατότητα. Όπως καταναγκαστικά βρεθήκαμε να υπηρετούμε σε αυτές τις θέσεις έτσι εθελοντικά ζητάμε, σε περίπτωση που αυτό δοθεί για τους λοιπούς συναδέλφους μας, να μπορέσουμε όσοι επιθυμούμε και να βρεθούμε κοντά στον τόπο συμφερόντων μας και να επιλέξουμε τη εργασία που θέλουμε να κάνουμε.
Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και καμία διαμάχη με τους ήδη υπηρετούντες στα Καταστήματα Κράτησης. Κατανοούμε πλήρως τις ανάγκες για την πλήρωση των θέσεων για να μην επιβαρύνεται η υπηρεσία τους και για τις δύσκολες συνθήκες που εργάζονται. Πρέπει όμως να καταλάβετε και εσείς και εκείνοι, ότι εμείς έχουμε μια μεγάλη διαφορά. Εμείς αυτή την εργασία δεν την επιλέξαμε οικειοθελώς αλλά αναγκαστικά. Γι αυτό, εάν ένα μέρος από εμάς θέλει να αποχωρήσει είτε για να γυρίσει πίσω στον τόπο του είτε για να τοποθετηθεί σε μία θέση που θα μπορεί να αποδώσει καλύτερα ή θα αναγνωρίσει τα προσόντα του, καλό είναι τα κενά των θέσεων στις φυλακές να πληρωθούν με νέες προσλήψεις από ανθρώπους που συνειδητά θα επιλέξουν να εργαστούν εκεί.
Εμείς οι πρώην δημοτικοί αστυνομικοί επιλέξαμε αυτή την εργασία καταναγκαστικά. Εμείς γίναμε μετανάστες σε όλη τη χώρα. Εμείς υποτιμήσαμε τα πτυχία μας. Εμείς χωρίσαμε από τους συζύγους και τις οικογένειές μας. Πολλοί από εμάς ήδη παραιτήθηκαν, γιατί δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα μας αυτή η φύση της δουλειάς.
Θεωρούμε αυτονόητο ότι θα τιμήσετε τον τίτλο του Υπουργού Δικαιοσύνης. Και θα αποδώσετε τα δίκαια. Κι εμείς δεν θέλουμε τίποτα παραπάνω. Μόνο Δικαιοσύνη. Αλλά Δικαιοσύνη για όλους.