Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Πέμπτη 8/10: Στο εδώλιο, για ακόμη μια φορά, οι 18 αστυνομικοί των ΜΑΤ για τις ωμότητες του Ιουνίου 2011

Ήταν 29 Ιουνίου 2011, όταν αστυνομικοί της ομάδας ΔΕΛΤΑ και των ΜΑΤ εξαπέλυσαν απρόκλητα επίθεση σοκ και τρόμου εναντίον διαδηλωτών και ανύποπτων πολιτών στη μεγάλη διαδήλωση που έγινε εκείνη την ημέρα, κατά τη διάρκεια της ψήφισης στη Βουλή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Ανάμεσα στους τραυματίες ήταν και δύο συνδικαλιστές του ΜΕΤΑ: ο Γιώργος Χαρίσης και ο Γρηγόρης Καλομοίρης. Κατηγορούμενοι 18 αστυνομικοί ως φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, ανάμεσά τους και επικεφαλής διμοιριών. Από τότε, έχουν περάσει πάνω από τέσσερα χρόνια και πολλές αναβολές της δίκης, με την τελευταία να παίρνει αναβολή και δικάσιμο στις 8 Οκτωβρίου 2015, στις 9 το πρωί, επειδή είχε αριθμό... κλιμακίου 90!!!
 Το κατηγορητήριο

«Από τον τρόπο που τελέστηκε η πράξη τους, τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν (χημικά, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, κλομπ) αλλά και τα σημεία του σώματος που επλήγησαν (κεφαλή και ζωτικά σημεία) μπορούσε να προκληθεί κίνδυνος για τη ζωη ή βαριά σωματική βλάβη των παθόντων», αναφέρει το 6σέλιδο «κατηγορώ» της εισαγγελέα Πρωτοδικών Ευθυμίας Βερροιώτου.

Επιπλέον, τους αποδίδει τη βαρύτατη κατηγορία της εγκατάλειψης θύματος – μάλιστα, οι αστυνομικοί, παρεμπόδιζαν επί πολλή ώρα τα ασθενοφόρα να φθάσουν για να τους δώσουν τις πρώτες βοήθειες. Και αυτό, παρά το γεγονός «ότι είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να βοηθήσουν ως κρατικές αρχές, αρμόδιες για την προστασία του πολίτη και τη δημόσια ασφάλεια και υγεία».

Αναλυτικότερα:

1. Κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης-διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας, ενεργώντας από κοινού μαζί με τους λοιπούς αστυνομικούς της ομάδας τους αλλά και της ομάδας ΔΕΛΤΑ και ΜΑΤ που περικύκλωσαν τη συμβολή των οδών Ομήρου και Σταδίου, επιτέθηκαν εναντίον του Εμμανουήλ Λιόλιου που παρακολουθούσε τη συγκέντρωση και τον έπληξαν με κλοτσιές, μπουνιές και κλομπ στο κεφάλι, προκαλώντας του κάκωση κεφαλής και εκδορές και εκχυμώσεις σε όλο του το σώμα, συνέπεια των οποίων προκλήθηκε έντονη δύσπνοια, ρινορραγία, πονοκέφαλος και ζαλάδα.

2. Οι επικεφαλής διμοιριών ΔΙΑΤ έδωσαν εντολή στους υφισταμένους τους:

α. Να προβούν αδιακρίτως σε ρίψη χημικών, ασφυξιογόνων και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης στο πλήθος των συγκεντρωμένων διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν τη σωματική βλάβη (λιποθυμίες, δύσπνοια, εγκαύματα και κακώσεις) μεγάλου αριθμού πολιτών. Μεταξύ αυτών ο Γρηγόρης Καλομοίρης, αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ (υπέστη, όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο, δύσπνοια από την αλόγιστη χρήση χημικών CS από τις δυνάμεις ασφαλείας), Ν. Αδαμόπουλος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο Δήμο Νέας Ιωνίας (υπέστη λιποθυμικό σοκ από τον ψεκασμό ασφυξιογόνου στο πρόσωπό του με φυσούνα), Κ. Λουράντος, πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών (δύσπνοια και λιποθυμικό σοκ από τη χρήση χημικών), Π. Μαρκόπουλος, φοιτητής (έγκαυμα στην πλάτη από δακρυγόνο).

β. Να προβούν σε ρίψη ευμεγέθων λίθων και μαρμάρων στο πλήθος των συγκεντρωμένων πολιτών, συνεπεία των οποίων τραυματίστηκε ο Ελ. Πανάρετος, πρόεδρος του Συλλόγου εργαζομένων στο νοσοκομείο «Ελπίς».

γ. Να προβούν σε βιαιοπραγίες με τη χρήση κλομπ και του λοιπού εξοπλισμού τους (αρβύλες) εις βάρος των διαδηλωτών προκαλώντας τη σωματική βλάβη των Θ. Μουστάκα - Βρεττού, Π. Βαϊνά, δασκάλου, Γιώργου Χαρίση, δημοτικού υπαλλήλου (ο ΜΑΤατζής της κεντρικής φωτογραφίας φέρεται είναι αυτός που τον χτύπησε), Στ. Βιτάλη, δημοσιογράφου, καθώς και των Μ. Όσκαρ και Π. Ζιώγα.

3. Κατέστησαν με πρόθεση πλήθος κόσμου αβοήθητο και εκτεθειμένο σε άμεσο κίνδυνο ζωής και υγείας που περιήλθε σε ολική ή μερική αδυναμία, εξαιτίας της δικής τους υπαιτιότητας. Παρ' ότι είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να βοηθήσουν και συγκεκριμένα ως κρατικές αρχές αρμόδιες για την προστασία του πολίτη και τη δημόσια ασφάλεια και υγεία, παρέλειψαν με πρόθεση να βοηθήσουν τους τραυματισθέντες πολίτες κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης - συγκέντρωσης στο κέντρο της Αθήνας, που περιήλθαν σε αυτή την κατάσταση (τραυματισμό) από υπαίτια συμπεριφορά των υφισταμένων τους (χρήση χημικών και ασφυξιογόνων και ρίψη χειροβομβίδων κρότου λάμψης, καθώς και χρήση κλομπ).

4. Ειδικότερα παρέλειψαν με πρόθεση να βοηθήσουν τους τραυματισθέντες διαδηλωτές Γ. Χαρίση, Π. Βαϊνά και Θ. Μουστάκα-Βρετό, εγκαταλείποντάς τους αβοήθητους στον τόπο των επεισοδίων και παρεμποδίζοντας επί πολλή ώρα την είσοδο των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ, προκειμένου να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες, καίτοι γνώριζαν ότι οι τελευταίοι είχαν τραυματιστεί από υπαίτια συμπεριφορά των υφισταμένων τους αστυνομικών, θέτοντας κατ' αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία τους.
Τι είχαν δηλώσει Χαρίσης και Καλομοίρης

Γιώργος Χαρίσης (βρέθηκε με οχτώ ράμματα στο κεφάλι): «Στις εννιά το πρωί, η ΠΟΕ-ΟΤΑ ήταν στο μπλοκ του Ευαγγελισμού. Ήμασταν διακόσια άτομα που σχηματίζαμε μια ανθρώπινη αλυσίδα. Ο επικεφαλής της διμοιρίας ΜΑΤ έδειξε εμένα. Ήρθαν δύο ΜΑΤάδες. Με χτύπησαν αρκετές φορές. Άνοιξε το κεφάλι μου σε δύο σημεία».

Γρηγόρης Καλομοίρης (τραυματίστηκε μπροστά στην είσοδο της Βουλής): «Γύρω στις πέντε το απόγευμα είχαμε συγκεντρωθεί στα "λουλουδάδικα". Πιαστήκαμε από τα χέρια σχηματίζοντας ανθρώπινο τείχος μπροστά στη μηχανοκίνητη διμοιρία. Κατέβηκαν από τις μηχανές και μας χτύπησαν. Γροθιές και κλοτσιές. Ακολούθησε μια γροθιά στο θώρακα. Έσπασαν τα γυαλιά μου. Παράλληλα, μια διμοιρία ΜΑΤ μάς ψέκασε με χημικά. Φώναζα. Δίπλα μου, οι μοτοσικλετιστές φορούσαν χειροπέδες σ' έναν διαδηλωτή. Τον χτυπούσαν τόσο, που τους ζητούσα να μην τον σκοτώσουν».
ΕΔΩ το υπόμνημα του Γιώργου Χαρίση στην 12η Πταιματοδίκη.