[…]Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.[…]
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.[…]
Στίχοι από το ποίημα «Φοβάμαι» του Μ. Αναγνωστάκη / Νοέμβρης 1983
Πολλές φορές ο πανικός μας οδηγεί σε ολισθηρές κατηφοριές που δύσκολα αν όχι αδύνατα μπορούν να ανταποκριθούν τα φρένα, ειδικά όταν το ABS της ψυχραιμίας έχει απενεργοποιηθεί.
Αλλά δεν είναι μόνο ο πανικός που οδηγεί τα μέλη της «Συνδικαλιστικής ανατροπής στους ΟΤΑ» στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΟΕ-ΟΤΑ σε ολισθηρούς κατήφορους. Κυρίως οδηγούνται από τον βαθύ εμποτισμό τους στον παραγοντισμό και την ιδιοτέλεια.
Δυστυχώς οι συνάδελφοι της «ΣΥΝ.ΑΝ.» συνεχίζουν και σε αυτή τη θητεία να συμπεριφέρονται σαν να έχουν την απόλυτη πλειοψηφία και να θεωρούν την ομοσπονδία καπετανάτο τους.
Προφανώς νομίζουν ότι μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να ομιλούν στα ΜΜΕ και να κάνουν δηλώσεις, ενώ τα μέλη των άλλων παρατάξεων θα πρέπει να παίρνουν την άδεια τους για να μιλήσουν και στο τι θα πουν!
Εκτός αν οι ανακοινώσεις και οι αποφάσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ, πρώτα πρέπει να προαναγγέλλονται στα προσωπικά ή στα φιλικά τους μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να κτίζεται ένα ψεύτικο προφίλ για τον πρόεδρό της, να επιτίθενται σ’ όλες τις παρατάξεις της ομοσπονδίας για να κρύψουν την ανικανότητά τους και να χρησιμοποιούν τις καλές παράλληλες σχέσεις με την εξουσία ως σύγχρονα «μαυρογιαλούρικα» κακέκτυπα.
Σε κάθε όμως περίπτωση δηλώνουμε ότι ούτε η ΣΥΝ.ΑΝ ούτε και κανένας άλλος μπορεί να φιμώσει το ΜΕΤΑ-ΟΤΑ και τα στελέχη του.
Στην ανακοίνωση που αγγίζει τα όρια του συνδικαλιστικού ξεπεσμού και της συνδικαλιστικής αλητείας, το κονκλάβιο της «ΣΥΝ.ΑΝ» κατηγορεί το ΜΕΤΑ-ΟΤΑ και τον επικεφαλής της παράταξης Βασίλη Γκιτάκο ως «ανταποκριτές» και «πληροφοριοδότες», αντίπαλου όπως το χαρακτηρίζουν, ενημερωτικού site που ασχολείται με θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αποκρύπτουν όμως την αλήθεια ότι οι ίδιοι έχουν μετατρέψει την ομοσπονδία σε παραμάγαζο άλλου ανταγωνιστικού site δίνοντας «αποκλειστικότητες» τα έγγραφα της ομοσπονδίας και «πληροφόρηση» από τις μυστικές συναντήσεις που πραγματοποιούν με κυβερνητικά και διοικητικά στελέχη υπουργείων (οι παράλληλες σχέσεις που λέγαμε!), χωρίς να λαμβάνει γνώση το υπόλοιπο προεδρείο και τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της ομοσπονδίας. Τελευταίο και τρανταχτό παράδειγμα η «αποκλειστικότητα» της επιστολής της ομοσπονδίας προς την πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Αλλά για να ισχυρίζονται οι συνάδελφοι ότι … τα λεφτά είναι πολλά, κάτι θα ξέρουν αυτοί, που δεν ξέρουμε εμείς.
Και μάλλον επειδή τα …λεφτά είναι πολλά, αντιδρούν και απορρίπτουν το ηλεκτρονικό πρωτόκολλο εισερχόμενων – εξερχόμενων που το ΜΕΤΑ-ΟΤΑ έχει προτείνει κατ’ επανάληψη.
Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις και η βιομηχανία επικοινωνιακών ανακοινώσεων – καταγγελιών που έχει στήσει ειδικά το τελευταίο διάστημα η «ΣΥΝ.ΑΝ», δεν γίνονται ούτε για τους «ανταποκριτές» ούτε για την …«παραπληροφόρηση».
Είναι φανερό ότι ο «βασιλιάς είναι γυμνός» και με τις κατάπτυστες ανακοινώσεις τους επιχειρούν να κρύψουν τη «γύμνια» και τον οπορτουνισμό τους.
«Γυμνός» πρωτίστως, μπροστά στους εργαζόμενους και στα πραγματικά προβλήματα του κλάδου, αδυνατώντας να εμπνεύσουν τους εργαζόμενους, να συμβάλουν στο συντονισμό των δυνάμεων του κλάδου με κινηματική προοπτική διεκδίκησης για επαναφορά των χαμένων δικαιωμάτων από την μνημονιακή επίθεση, υπεράσπισης και διεύρυνσης των εναπομείναντων.
Εγκλωβισμένη στην παραταξιακή της διατήρηση, η ηγεσία της «ΣΥΝ.ΑΝ» δίνει διαπιστευτήρια («αναγνώριση» του θεσμικού ρόλου του Δήμαρχου Αθηναίων κ. Καμίνη) και στήνει συμμαχίες με την εργοδοσία των εργαζομένων (δημάρχους) συναινώντας στην «κοινή περπατησιά» με την πλειοψηφία του Πατούλη στην ΚΕΔΕ.
Αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους με παραταξιακά κριτήρια και αν δεν υπάρχουν ψηφοθηρικά οφέλη συνηγορούν ακόμα και στον συνδικαλιστικό και εργασιακό τους αφανισμό, όπως πράττουν στην φάμπρικα διώξεων και ποινών που έχει στήσει ο Δήμαρχος Αλίμου εδώ και δυόμιση χρόνια εναντίον εργαζόμενων και συνδικαλιστών που αντιδρούν στην αυταρχική τακτική του.
Με συντεχνιακή αντίληψη η ηγεσία της «ΣΥΝ.ΑΝ» απέρριψε την πρόταση του ΜΕΤΑ-ΟΤΑ για απεργία-αποχή από την «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ», που μία ημέρα μετά έγινε απόφαση της ΑΔΕΔΥ και αναγκάστηκε να την ακολουθήσει.
Με καιροσκοπισμό αντιμετωπίζουν και την υπογραφή ΣΣΕ (Συλλογική Σύμβαση Εργασίας) στην οποία αποδεχόμενοι όπως φαίνεται τα μνημόνια, θεωρούν ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να διεκδικήσουν αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του ωραρίου και πολλά άλλα δικαιώματα που έθαψε η μνημονιακή λαίλαπα …, υπολογίζοντας ότι ακόμα και την υπογραφή μιας «κενής» σε διεκδικήσεις ΣΣΕ που θα τους δώσει το υπουργείο, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μνημονίων, θα την «πουλήσουν» σαν επίτευγμα στους εργαζόμενους.
Καιροσκοπικά όμως η ηγεσία της «ΣΥΝ.ΑΝ» αντιμετωπίζει και τους συναδέλφους – συμβασιούχους στους Δήμους. Η επικοινωνιακές κραυγές εστιάζονται μόνο στην πληρωμή των δεδουλευμένων, καμία κουβέντα δεν κάνουν για την μονιμοποίηση τους, για την μετατροπή των συμβάσεων σε Αορίστου Χρόνου όταν μάλιστα πολύ καλά γνωρίζουν ότι και οι συνάδελφοι αυτοί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξυπηρετούν κυρίως τις αυξημένες ανάγκες της κοινωνίας. Αντί να συμπλέουν με την θέση του ΜΕΤΑ-ΟΤΑ και άλλων παρατάξεων της ομοσπονδίας να ασκηθεί πίεση στην κυβέρνηση με κινηματική δράση όλων των εργαζομένων του κλάδου, προτιμούν με την στήριξη της ΔΑΚΕ-ΟΤΑ να παραμείνουν στην προσφιλή τους τακτική, αυτή της ανάθεσης και των δικαστηρίων.
Τα προβλήματα των εργαζομένων και της κοινωνίας είναι υπαρκτά και περιμένουν λύσεις και οι λύσεις δεν έρχονται με παραταξιακά «ξεκατινιάσματα» που επιχειρεί η συνδικαλιστική νομενκλατούρα της «ΣΥΝ.ΑΝ» στην ΠΟΕ-ΟΤΑ, που πολύ πιθανόν να μην ενδιαφέρει και κανέναν εργαζόμενο.
Το ΜΕΤΑ-ΟΤΑ δεν θα τους ακολουθήσει στον ολισθηρό τους κατήφορο που θέλουν να μας οδηγήσουν, αποπροσανατολίζοντας και τους εργαζόμενους από τα πραγματικά τους προβλήματα.
Συνεχίζουμε την προσπάθεια στους χώρους δουλειάς με στόχο να αποβάλλουν οι εργαζόμενοι την απογοήτευση, την αποστράτευση και την συνήθεια, τον ατομισμό και την ανάθεση που φρόντισαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις νέες και παλιές να καλλιεργήσουν έχοντας στο πλευρό τους διαχρονικά εργοδοτικές – κυβερνητικές συνδικαλιστικές ηγεσίες. Συνεχίζουμε την πάλη μέσα από τα συνδικάτα για την συσπείρωση των εργαζομένων και την μαζική αντεπίθεση του εργατικού κινήματος ενάντια στην λιτότητα και την εξαθλίωση, την υποταγή και το ξεπούλημα.
Φτάνει πια!!! Από την άμυνα να περάσουμε στην επίθεση!