Σχόλιο του ΜΕΤΑ-ΟΤΑ με αφορμή τη συνάντηση ΠΟΕ-ΟΤΑ και ΚΕΔΕ για την «αξιολόγηση».
Η αντίληψη της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ / ΚΕΔΕ ότι, η «αξιολόγηση» Γεροβασίλη δεν παίρνει υπόψη τις ιδιομορφίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ότι πρέπει να διαμορφωθεί ένα σύστημα «αξιολόγησης» μετά από συμφωνία Κυβέρνησης / ΠΟΕ-ΟΤΑ / ΚΕΔΕ, είναι λάθος γιατί οδηγεί στη διάσπαση του κοινού μετώπου όλων των δημοσίων υπαλλήλων και καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει σύστημα αξιολόγησης σε όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Το ΜΕΤΑ-ΟΤΑ είναι αντίθετο, όχι μόνο σ’ αυτή την «αξιολόγηση», αλλά και σε οποιαδήποτε «αξιολόγηση» και «στοχοθεσία» που επιχειρεί να ρίξει το βάρος της ευθύνης στους εργαζόμενους για την κατάσταση που έχει δημιουργήσει στον δημόσιο τομέα η εφαρμοζόμενη μνημονιακή πολιτική, ενώ αντίθετα είμαστε υπέρ της βελτίωσης της εργασίας και των παρεχόμενων υπηρεσιών του δημοσίου προς την κοινωνία.
«Αξιολόγηση» και βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στην κοινωνία είναι δύο έννοιες ασύμβατες.
Η αξιολόγηση και η στοχοθεσία, έννοιες βαθιά νεοφιλελεύθερες, στοχεύουν στη συρρίκνωση του κράτους από τις κοινωνικές του υπηρεσίες, στην εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών και στην ιδιωτικοποίηση όλων των υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρουν κέρδος στους ιδιώτες.
Το επιτελικό κράτος που ονειρεύονται θα έχει στελεχωμένους τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς, τα δικαστήρια και έναν σκληρό πυρήνα του για να διεκπεραιώνει τις υποθέσεις του με τους ιδιώτες και την αγορά.
Οποιοδήποτε σύστημα «αξιολόγησης», ανεξάρτητα αν σήμερα δεν ομολογείται, έχει μια συγκεκριμένη αξία χρήσης: τη διαμόρφωση ατομικών μισθών και δεξαμενής «ανεπαρκών» και «ακατάλληλων» για πάσα χρήση. Έτσι αποσαθρώνεται η συλλογική διαπραγμάτευση, για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων, ενισχύεται η ατομική σχέση μεταξύ εργαζόμενου – εργοδότη και βρίσκεται ο εργαζόμενος μόνος του, απροστάτευτος και χωρίς κοινά συμφέροντα με τους συναδέλφους του, απέναντι σε εργοδότες, δημάρχους, κράτος και κυβερνήσεις.
Αφού κατηγοριοποιηθούν οι εργαζόμενοι σε «άριστους», «πολύ επαρκείς», «επαρκείς», «μερικώς επαρκείς», «μέτριους», «ανεπαρκείς» και «ακατάλληλους» και αφού «αδειάσουν» οι υπηρεσίες, που θεωρούνται «βαρίδια» για το κράτος, τότε το «περίσσευμα» θα μπορεί να απολυθεί σε ένα νέο προαπαιτούμενο μεταξύ δανειστών και κυβέρνησης. Θυμίζουμε ότι βασική παράμετρος που πάρθηκε υπόψη από τα δικαστήρια και δικαιώθηκαν οι απολυμένοι της πρώτης μνημονιακής περιόδου (σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες κλπ) ήταν ότι ήταν οριζόντιες και δεν ήταν προϊόν αξιολόγησής τους.
Αυτό το μοντέλο ονειρεύονται όλοι οι ντόπιοι ζηλωτές του νεοφιλελευθερισμού τα τελευταία 30-40 χρόνια και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε μια Ελλάδα της κρίσης, της εξάρτησης και της καπιταλιστικής επιτροπείας, για να το επιβάλλουν. Δεν είναι τυχαίο ότι η «αξιολόγηση» και η «κινητικότητα» των δημοσίων υπαλλήλων αποτελεί συμφωνία του 2ου και 3ου μνημονίου και βασικό προαπαιτούμενο της 3ης αξιολόγησης της κυβέρνησης από τους δανειστές.
Δε χρειάζεται λοιπόν ένα διαφορετικό σύστημα «αξιολόγησης» προσαρμοσμένο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά ενίσχυση του ενιαίου μετώπου όλων των δημοσίων υπαλλήλων για την κατάργηση του και:
-Τη στελέχωση όλων των υπηρεσιών με το αναγκαίο και κατάλληλο προσωπικό.
-Τη σύνταξη σύγχρονων οργανογραμμάτων που θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και συγκεκριμένου καθηκοντολογίου που θα καθορίζονται ξεκάθαρα οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
-Τη διαμόρφωση ενός πιο αντικειμενικού συστήματος κρίσης προϊσταμένων, την ανάδειξή τους μόνο από κρίση και όχι του διορισμού τους από την πολιτική ηγεσία, όπως κατά κανόνα γίνεται σήμερα.
-Την κατάργηση όλων των μετακλητών υπαλλήλων (γενικοί γραμματείς κλπ) που ασκούν διοίκηση και των διορισμένων διοικητικών συμβουλίων των ΝΠΔΔ και των οργανισμών, που δεν προσφέρουν τίποτα, απλά αποτελούν τον ομφάλιο λώρο μεταξύ κόμματος-κυβέρνησης-κράτους και την ανάδειξη των στελεχών μέσα από την υπηρεσιακή ιεραρχία.
Το ΜΕΤΑ θεωρεί ότι τα παραπάνω είναι πολύ ρεαλιστικά, μόνο που ταυτόχρονα με το αγώνα αυτό θα πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, για την αποδέσμευση της χώρας από τη διεθνή επιτροπεία και για την εφαρμογή μιας πολιτικής που θα έχει στο επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων, της κοινωνίας και του τόπου.
Τέλος για το θέμα της «αξιολόγησης» και ενώ ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ επιμένει στην «κοινή περπατησιά» εργαζομένων και Δημάρχων, το ΜΕΤΑ-ΟΤΑ ζήτησε από την ΚΕΔΕ, αν θέλουν οι Δήμαρχοι να έχει χρήσιμο αποτέλεσμα η συνάντηση, να πάρει απόφαση η ΚΕΔΕ ότι οι Δήμαρχοι δεν θα «σπάσουν» την απεργία – αποχή των εργαζομένων και δεν θα αξιολογήσουν. Δια της σιωπής τους όμως και χωρίς να πάρουν θέση, θεωρούμε ότι απορρίφθηκε η πρόταση μας και τέτοια απόφαση δεν θα υπάρξει.
Αυτό που συμφωνήθηκε τελικά είναι να ζητηθεί τριμερής συνάντηση με το Υπ. Διοικητικής Ανασυγκρότησης, προκειμένου να αλλάξει το μοντέλο αξιολόγησης για τους εργαζόμενους στους Δήμους.
Την στιγμή όμως που αγώνας των εργαζομένων σε όλο το Δημόσιο βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή δεν μπορούμε να συζητάμε για εξαίρεση από την «αξιολόγηση» λόγω «ιδιαιτεροτήτων», που σαφώς υπάρχουν σε όλους τους κλάδους και όχι μόνο στους ΟΤΑ. Και αν η κυβέρνηση με την τροπολογία που ψήφισε επιχείρησε να μετατρέψει τους προϊσταμένους και διευθυντές σε πολιορκητικό κριό, οι κινήσεις και οι συζητήσεις για «εξαίρεση» οποιουδήποτε κλάδου, θα δημιουργήσουν «δούρειο ίππο» για να πέσει το «κάστρο» της ανυπακοής και αντίστασης από μέσα.