Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2020

Β.Γκιτάκος: συνένοχοι στο έγκλημα τους δεν θα γίνουμε



Χαιρετισμός του Βασίλη Γκιτάκου στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ κατά του νέου αντιασφαλιστικού νόμου - 18/2/2020
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες
Νέο νομοσχέδιο κατά των διαδηλώσεων ετοιμάζει η κυβέρνηση για να αποφεύγονται λέει τα εμφράγματα του κέντρου της Αθήνας από τα συλλαλητήρια.
Για τα εμφράγματα όμως των εργαζομένων και του λαού που δημιουργεί η πολιτική που εφαρμόζουν οι ίδιοι και οι προκάτοχοί τους, δεν τους καίγεται καρφί, προκειμένου να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και του κεφαλαίου.
Ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος Βρούτση – Κατρούγκαλου που κατέθεσαν χθες στη βουλή δεν φέρνει όμως μόνο εμφράγματα.
Ολοκληρώνει το έγκλημα που ξεκίνησαν όλοι οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι, ξεκινώντας από τους νόμους Σιούφα και Γιαννίτση και καταλήγοντας στους νόμους Κουτρουμάνη και Κατρούγκαλου,
Επιχειρούν να βάλουν την οριστική ταφόπλακα στην δημόσια κοινωνική ασφάλιση.
Συνένοχοι στο έγκλημα τους δεν θα γίνουμε, όπως γίνεται η συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ ή οι συμβιβασμένες εργοδοτικές και κυβερνητικές συνδικαλιστικές ηγεσίες στο δημόσιο.
Όχι μόνο δεν κατάργησαν τον νόμο Κατρούγκαλου όπως προεκλογικά έταζαν, αλλά αντίθετα τον διατηρούν και του προσθέτουν νέες πιο επώδυνες διατάξεις ακόμα πιο σκληρές για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και πρωτίστως για τους νέους ανθρώπους, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
Καταργούν τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος και εισάγουν το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
Θέλουν να μας επιβάλουν το μοντέλο ασφάλισης Πινοσέτ που απέτυχε στην Χιλή και στην Ευρώπη, όπου εφαρμόστηκε.
Προκρίνουν τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, όταν όλοι θυμόμαστε το κλείσιμο της ΑΣΠΙΣ και άλλων εταιρειών που τελικά οι ασφαλισμένοι έχασαν όλες τις αποταμιεύσεις τους και δεν αποζημιώθηκαν ποτέ.
Μετατρέπουν το κοινωνικό δικαίωμα σε ατομικό ρίσκο και τους εργαζόμενους σε τζογαδόρους που όσοι έχουν θα πληρώνουν αλλά χωρίς να ξέρουν πότε, πόση και αν τελικά θα πάρουν σύνταξη.
Οι υπόλοιποι,  φτωχές και υποτυπώδες παροχές και σύνταξη φιλοδώρημα στα όρια της ανέχειας.
Η κυβέρνηση και τα πρόθυμα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ κρύβουν άθλια την αλήθεια από τον λαό και τον αποπροσανατολίζουν με την προπαγάνδα τους από τον αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας και υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης.
Με την ενοποίηση του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑΠ) στον ΕΦΚΑ και τη νέα ληστεία των 8 δισ. των αποθεματικών του,συνεχίζουν την λεηλασία των αποθεματικών των Ταμείων που στοίχησε διαχρονικά 80 δισ. 
Μιλάνε για αυξήσεις στις συντάξεις όταν:
-Συρρικνώνουν ακόμα περισσότερο την χρηματοδότηση από την εργοδοσία και το κράτος η οποία όμως βγαίνει από τον μόχθο των εργαζομένων και περιορίζουν ακόμα περισσότερο το ύψος της δημόσιας σύνταξης σε ένα ελάχιστο επίπεδο προνοιακού επιδόματος ΠΕΙΝΑΣ
-Στην πλειοψηφία, σε πάνω από 2.000.000 συνταξιούχων, με το νέο αντιασφαλιστικό, θα μειωθεί η σύνταξη τους.
-Μειώνουν κατά 221 εκατομμύρια τις κρατικές δαπάνες για τις συντάξεις φέτος ενώ  οι μειώσεις θα συνεχιστούν τουλάχιστον για άλλη μία δεκαετία.
Με την ανεργία να έχει σπάσει τα κοντέρ, την επικράτηση της μαύρης εργασίας, την μερική απασχόληση, την εκ περιτροπής εργασία και την κάθε μορφή ελαστικής σχέσης εργασίας που επινοούν για να συμπιέζουν ακόμα περισσότερο το κόστος εργασίας, ποιοι νέοι και νέες θα μπορέσουν να φτάσουν τα 40 χρόνια εργασίας ή τα 35 χρόνια ασφάλισης για να επωφεληθούν δήθεν, ακόμα και από τις πενιχρές αυξήσεις των ποσοστών αναπλήρωσης που πολυδιαφημίζουν?
Δεν μπορούν να μας εξαπατήσουν.
Το νέο αντιασφαλιστικό τα μόνα που μας «εξασφαλίζει» είναι:
Περισσότερα χρόνια εργασίας
Μεγαλύτερες εισφορές
Μικρότερες συντάξεις
Μηδαμινές παροχές, γιατί ασφάλιση δεν είναι μόνο η σύνταξη και
Ανασφάλεια για το ύψος της σύνταξης και για το αν τελικά θα πάρουμε
Τα δεχόμαστε;
Η δημόσια κοινωνική ασφάλιση δεν μας χαρίστηκε αποτελεί κατάκτηση μακροχρόνιων και αιματοβαμμένων αγώνων των εργαζομένων παγκοσμίως.
Και σαν κοινωνική κατάκτηση πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και όχι σαν κόστος όπως θέλει η κυβέρνηση, η Ε.Ε και το κεφάλαιο.
Οι λογικές του  «τίποτα δεν αλλάζει» , «ότι κι αν γίνει τα μέτρα θα περάσουν» , «έτσι κι αλλιώς δεν θα πάρουμε ποτέ σύνταξη».
ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ!!!
Αυτά είναι βούτυρο στο ψωμί των κυβερνήσεων που μας θέλει απογοητευμένους – ηττοπαθείς και σκυμμένους για να μπορούν να περνούν τους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους.
Μπορούμε και έχουμε την δύναμη να βάλουμε τα δικά μας εμπόδια στα σχέδια τους και να τους σταματήσουμε.
Η σημερινή πανεργατική απεργιακή κινητοποίηση πρέπει να έχει και συνέχεια.
Να οργανώσουμε την κλιμάκωση του αγώνα με πολύμορφες αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις.
Το σχέδιο της κυβέρνησης για οριστική διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
Σήμερα υπάρχει απεργιακή αντίδραση γιατί οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σ όλη την Ελλάδα έδωσαν τη μάχη, από το μικρότερο σωματείο μέχρι τις μεγαλύτερες ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα, προκειμένου να αποφασίσουν συμμετοχή και δράση.
Σήμερα υπάρχει απεργιακή αντίδραση, γιατί είναι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αυτές που δεν άφησαν χώρο δουλειάς προκειμένου να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι για το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα.
Σήμερα η συμπόρευση και η συστράτευση με τις δυνάμεις αυτές του καθημερινού αγώνα δεν είναι απλά θέμα πολιτικής επιλογής είναι επιλογή ζωής και επιβίωσης για τα  δικαιώματα και τις κατακτήσεις που η εργατική τάξη έχει καταφέρει όλα τα προηγούμενα χρόνια με αγώνες και θυσίες.
Σήμερα η προδοτική στάση της ΓΣΕΕ παίρνει  απάντηση από τις χιλιάδες απεργούς σ’ όλη τη χώρα που συμμετέχουν στις απεργιακές συγκεντρώσεις των ταξικών συνδικάτων.
Η συγχρονισμένη μαύρη προπαγάνδα κυβέρνησης και συνδικαλιστικής μαφίας της ΓΣΕΕ δεν μπορεί να λερώσει την προσπάθεια και τον αγώνα χιλιάδων τίμιων αγωνιστών που δίνουν καθημερινά τη μάχη.
Το μέτωπο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ – ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ - ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΦΙΑ της ΓΣΕΕ το στηρίζει μόνο ο ΣΕΒ και τα ΜΑΤ.
Το ΠΑΜΕ το στηρίζουν χιλιάδες εργαζόμενοι.
Εδώ σ’ αυτό το μετερίζι επέλεξα να συστρατευτώ και προσωπικά.
Σ’ αυτό το μετερίζι  είναι η θέση του κάθε εργάτη του κάθε δημόσιου υπάλληλου του κάθε φτωχού αυτοαπασχολούμενου.
Απέναντι στην μαυρίλα της συνδικαλιστικής μαφίας υπάρχει η κόκκινη αισιοδοξία του αγώνα και ταξικής πάλης, υπάρχει το ΠΑΜΕ.
Είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε τους αγώνες των προηγούμενων γενιών.
Είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στα ΠΑΙΔΙΑ μας, για ζωή με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.