Μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των συμβασιούχων ΧΩΡΙΣ όρους και προϋποθέσεις
Προσλήψεις ΜΟΝΙΜΟΥ προσωπικού σε ΟΛΕΣ τις υπηρεσίες των Δήμων
ΑΥΞΗΣΕΙΣ στους μισθούς και ΟΧΙ ΚΟΡΟΪΔΙΑ
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας στους δήμους δεν ξεκίνησαν σήμερα, έχουν ξεκινήσει εδώ και χρόνια μεθοδευμένα, με τους δήμους να αποτελούν το πειραματόζωο εφαρμογής τους. Σήμερα όμως ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.
Οι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας στους δήμους ξεπερνούν τις 50.000 και γενικότερα στο δημόσιο τις 200.000. Οι προσλήψεις με το σταγονόμετρο μόνιμου προσωπικού που δεν ανταποκρίνονται ούτε καν στο ελάχιστο των αποχωρήσεων, με την υποστελέχωση των υπηρεσιών να χτυπάει κόκκινο, έγινε το πρόσχημα όλων των κυβερνήσεων, αλλά και το άλλοθι της πλειοψηφίας των δημάρχων για να ενταθούν οι ιδιωτικοποιήσεις, για να πραγματοποιηθεί πιο εύκολα η επέλαση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στους δήμους.
Στο Δήμο Πειραιά, ένας από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας, με στοιχεία του Ιουλίου 2023 που δεν έχουν μεταβληθεί ιδιαίτερα, εργάζονταν 2.250 εργαζόμενοι εκ των οποίων οι 1.121 είναι Μόνιμοι και Αορίστου Χρόνου και οι 1.129 είναι συμβασιούχοι με διάφορες συμβάσεις ελαστικής σχέσης εργασίας (ΙΔΟΧ, ΕΣΠΑ, ΟΑΕΔ, ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ κλπ). Οι αποχωρήσεις μόνιμου προσωπικού το 2022 ήταν 45 αλλά ο προγραμματισμός και τα αιτήματα για την αναπλήρωση τους ήταν μόλις 15. Την τελευταία δεκαετία ενώ αποχώρησαν 900 μόνιμοι εργαζόμενοι οι προσλήψεις ήταν μόλις 250 συμπεριλαμβανομένων των προσλήψεων της 3Κ σε ανταποδοτικές μόνο υπηρεσίες. Στον αντίποδα όμως είχαμε στην Αναπτυξιακή Ανώνυμη Εταιρεία του Δήμου Πειραιά 31 προσλήψεις μόνο μηχανικών που ξεπερνούν σε αριθμό όσους έχει ο Δήμος σε όλες τις υπηρεσίες του.
Αυτό επικρατεί σε όλους τους δήμους, σε άλλους σε λίγο μικρότερο βαθμό αλλά και σε άλλους σε πολύ μεγαλύτερο με αποτέλεσμα το 50% των εργαζομένων στους δήμους να είναι με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Ο μισός και πλέον κλάδος μας να βρίσκεται σε καθεστώς ομηρίας και ανασφάλειας με τις δημοτικές αρχές να τους εκμεταλλεύονται στο έπακρον.
Η ευθύνη της κατάστασης βαραίνει αποκλειστικά όλες τις κυβερνήσεις παλιές και νέες όπως και τους «εκλεκτούς» τους στους δήμους που στηρίζουν και εφαρμόζουν την πολιτική της δήθεν δίκαιης «ανάπτυξης», του ανταγωνισμού, του εκσυγχρονισμού, του επιτελικού κράτους – επιτελικού δήμου, που επιχειρεί να καταργήσει την μόνιμη και σταθερή εργασία και χτυπάει στο ψαχνό τα εργασιακά μας δικαιώματα.
Οι εμβληματικοί αγώνες των εργαζομένων στους δήμους που έφεραν τις 9.000 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις ανταποδοτικές υπηρεσίες και την μονιμοποίηση 3.000 εργαζόμενων στο Βοήθεια στο Σπίτι, απαντούν στο ότι οι δικαστικές διεκδικήσεις δεν φέρνουν τη λύση. Άλλωστε και γι’ αυτό έχει «φροντίσει» η αντεργατική κυβέρνηση. Ακόμα και οι όποιες θετικές πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις για τους εργαζόμενους υπάρξουν, προσκρούουν πάνω στην αντιδραστική «διάταξη Βορίδη» που υποχρεώνει τους δήμους να ασκούν όλα τα ένδικα μέσα προκειμένου να τις απορρίψουν.
Η μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους είναι δικαίωμα ζωής και όχι ζητιανιά. Αυτό το δικαίωμα δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να τους το χαρίζουμε.
Όπως δεν μπορούμε να τους αφήνουμε να συνεχίζουν να μαυρίζουν τη ζωή μας και τις ανάγκες μας να τις περιορίζουν στο πλαίσιο του «εφικτού» και των δημοσιονομικών «αντοχών». Να δεχόμαστε την κοροϊδία των αυξήσεων στους μισθούς που ενώ η κυβέρνηση αυτοθαυμάζεται για 70 ευρώ αύξηση στους μισθούς, η αύξηση που θα δούμε δεν θα ξεπερνάει τα 40 ευρώ! Το 10% αύξηση που κορδώνεται η κυβέρνηση για μετά από 13 χρόνια μειώσεων και παγώματος του μισθού μας, η πραγματική αύξηση γίνεται 4,5%, όταν μόνο την τελευταία τριετία η αύξηση των τιμών στα τρόφιμα έφτασε στο 28,8%, στη στέγαση το 18,7% και στις μεταφορές το 15,8%.
Αντέχουμε να βλέπουμε ολόκληρο το μισθό να εξανεμίζεται από τις πρώτες κιόλας ημέρες του μήνα από την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, στα τρόφιμα, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στην ενέργεια, στα καύσιμα και στα ενοίκια, από την φοροληστεία καλύπτοντας το 95% των φόρων οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι αυτοαπασχολούμενοι και την φοροαπαλλαγή των επιχειρηματικών ομίλων που πληρώνει μόλις το 5% των φόρων;
Μήπως πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη που τρώμε, που θέλουμε να κοιμόμαστε σε ένα σπίτι κι όχι σε παγκάκια, που δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να διακτινιζόμαστε; Πόσα ακόμα είναι τα έξοδα των συναδέλφων μας, όταν πηγαίνουν να πληρώσουν το ρεύμα, όταν το σύνηθες είναι να μην μπορούν να βρουν ραντεβού σε ένα πρωινό τακτικό ιατρείο κι αναγκάζονται να πληρώνουν το απόγευμα, όταν κάθε ανάγκη των παιδιών τους σε παιδικούς σταθμούς, σε εκπαίδευση, στην υγεία, στην αθλητική δραστηριότητα σημαίνει να μπαίνει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη μέχρι να μην βρίσκουν τίποτα.
Αν ρωτάνε κάποιοι, που θα βρεθούν τα λεφτά. Ρωτάμε κι εμείς, που βρέθηκαν τα 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ το 2022, δηλαδή το 3,54% του ΑΕΠ, που ήταν η στρατιωτική δαπάνη της Ελλάδας; Τα 6,7 δισεκατομμύρια το 2021; Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα πρέπει να θωρακιστεί αμυντικά το έχουμε ακούσει, τι σχέση έχουν όμως αυτές οι δαπάνες με την αμυντική θωράκισή της; Έχουμε σύνορα έξω από το Λίβανο και το Ισραήλ και πήγε η φρεγάτα «Ψαρά» να τα φυλάξει;
Λέμε λοιπόν στην κυβέρνηση και στους προκάτοχούς της ότι δεν μπορούν να μας νανουρίσουν με το παραμύθι ότι αν αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας θα ζήσουμε κι εμείς καλύτερα. Ότι το ταβάνι για τις διεκδικήσεις μας είναι οι δημοσιονομικές αντοχές και πρέπει να περπατάμε σκυφτά για «να μην βρούμε».
Μαζί με όλα αυτά οι εργαζόμενοι στο Δήμο Πειραιά έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την αντεργατική και αυταρχική πολιτική της Δημοτικής Αρχής του κ. Μώραλη.
Εκμετάλλευση των συμβασιούχων που προσπαθούν να τους «κοιμίσουν» πουλώντας υποχρέωση για την στήριξη τους στα δικαστήρια, αλλά ποτέ δεν έδωσε εντολή η Δημοτική Αρχή στους δικηγόρους του Δήμου να συνομολογήσουν στη μετατροπή της σύμβασης σε Αορίστου Χρόνου.
Απλήρωτες υπερωρίες εργαζόμενων με τη γνωστή δικαιολογία του «λάθους» των υπηρεσιών. Όταν όμως επέβαλαν τους εργαζόμενους σε υπερεργασία ήξεραν για το «λάθος» και ότι δεν θα τους την πληρώσουν.
Αναξιοκρατία, εκδικητικές μετακινήσεις σε όσους δεν συμπλέουν με την πολιτική της Δημοτικής Αρχής και ευνοιοκρατία για τους «ημέτερους» με μπόνους πλασματικών υπερωριών και νυχτερινών, μέσα από έναν αντιδραστικό ΟΕΥ που με την ωμή παρέμβαση του ίδιου του δημάρχου και τον αυθαίρετο αποκλεισμό μέλους πέρασε από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο μετά από δύο συνεχόμενες αρνητικές γνωμοδοτήσεις. Ένας ΟΕΥ που καταργεί και συγχωνεύει υπηρεσίες εντατικοποιώντας την εργασία και «φωτογραφικά» γίνεται η επιλογή προϊσταμένων.
Μέσα Ατομικής Προστασίας και γάλα που δεν δίνονται αλλά και δεν αποτιμώνται σε χρήμα για να αποδοθούν στους δικαιούχους όπως ορίζει η νομοθεσία. Ακόμα και η απόφαση που πρόκειται να πάρει το δημοτικό συμβούλιο στην επόμενη συνεδρίαση για το γάλα που δεν χορηγείται στους δικαιούχους από τον περασμένο Αύγουστο, αφορά μόνο τους μισούς μήνες και όχι όλους, όπως και στην εισήγηση δεν συμπεριλαμβάνεται το τρίμηνο του 2022 που πάλι υπήρχε πρόβλημα χορήγησης.
Σε συνδυασμό με τις τριτοκοσμικές συνθήκες που επικρατούν στο αμαξοστάσιο αλλά και σε άλλους χώρους εργασίας μαζί με τα παράλληλα καθήκοντα που επιβάλλει, γίνεται ξεκάθαρο ότι η Δημοτική Αρχή του κ. Μώραλη βάζει στο ζύγι κόστους οφέλους την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Επειδή τίποτα δεν μας χαρίζεται και όλα κατακτούνται με τον αγώνα μας, αυτό που όλοι ζούμε και λέμε στις μεταξύ μας συζητήσεις, «φτάνει πια, δεν πάει άλλο», να το εκφράσουμε μαζικά και αποφασιστικά στον αγώνα, προετοιμάζοντας παράλληλα και την κλιμάκωση του.
Στις 14 Δεκέμβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα, προσυγκέντρωση στις 09:30 το πρωί στη πλατεία Βάθης.
Στις 15 Δεκέμβρη ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ μαζικά στο συλλαλητήριο, στις 7:00 το απόγευμα στο Σύνταγμα, των εργατικών συνδικάτων και φορέων ενάντια στον προϋπολογισμό που τσακίζει ακόμα περισσότερο τη ζωή μας.
Διεκδικούμε:
•Μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με κρατική χρηματοδότηση
•Κατάργηση της αντιδραστικής «διάταξης Βορίδη»
•Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες των δήμων
•Αυξήσεις 20% στους μισθούς
•Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού
•Ξεπάγωμα της διετίας 2016 – 2017
•Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και του ειδικού φόρου στα καύσιμα - Μείωση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου
•Καμιά ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, κανένας αναπτυξιακός οργανισμός
Τελειώνουμε με τα «μνημόσυνα» των όσων έχουμε χάσει.
Περνάμε εμείς στην αντεπίθεση βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες,
για εργασία και ζωή με αξιοπρέπεια.
ΣΟΜΕΔΠ, Πειραιάς 10/12/2023
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΟΜΕΔΠ ΕΔΩ
