[...]Εμείς λέμε:
1.Ότι το ζήτημα των απορριμμάτων δεν είναι προνομιακός χώρος για τα κέρδη των μεγαλοεργολάβων. Η
διαχείριση πρέπει να είναι αποτέλεσμα συνολικού δίκαιου ορθολογικού και
περιβαλλοντικά ορθού χωροταξικού σχεδιασμού με γνώμονα το δημόσιο
συμφέρον. Και ότι ο χαρακτήρας των συστημάτων διαχείρισης πρέπει να είναι δημόσιος –αυτοδιοικητικός.
2.Ότι
μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της, τους πολίτες της και το περιβάλλον
της οφείλει να έχει ένα ολοκληρωμένο πρότυπο διαχείρισης των στερεών
αποβλήτων σε κάθε επίπεδο, από το τοπικό και το διαδημοτικό, ως το
περιφερειακό και το εθνικό και
3.ότι
το ολοκληρωμένο αυτό σχέδιο πρέπει να έχει συγκεκριμένες παραμέτρους,
όπως η ανακύκλωση, η διαλογή στην πηγή και βεβαίως ο ανταποδοτικός
χαρακτήρας.
Το
πολιτικό κατεστημένο, εξαρτημένο από μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα
δεν είναι σε θέση να επεξεργαστεί μια ολοκληρωμένη διαχείριση, ούτε
φυσικά την ανακύκλωση.
Ακολούθησε τυφλά τον δρόμο της ιδιωτικοποίησης και του επιχειρηματικού κέρδους.
Και
ακόμα περισσότερο, θεώρησε το Μνημόνιο ως μια ευκαιρία να σπρώξει ακόμα
πιο αυθαίρετα και ακόμα πιο απροκάλυπτα τα συμφέροντα αυτά.
Φτάνοντας
τον προηγούμενο Γενάρη στο σημείο να καταργήσει την περιβαλλοντική
αδειοδότηση για έργα ανάκτησης ή διάθεσης αποβλήτων, άρα και για
εργοστάσιο καύσης.[...]
Εκτεταμένα αποσπάσματα της ομιλίας: ΕΔΩ