Δήλωση του Γιώργου Χαρίση, μέλους της Ε/Ε του ΜΕΤΑ, και πρώην αντιπροέδρου της ΠΟΕ-ΟΤΑ και της Ε/Ε της ΑΔΕΔΥ, για την απεργία πείνας των κρατουμένων και τις στάσεις εργασίας των σωφρονιστικών
Όπως θα γνωρίζετε, εδώ και μια βδομάδα, γίνεται μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση κρατουμένων σ’ όλες τις φυλακές της χώρας, ενάντια στην ψήφιση και σύσταση φυλακών υψίστης ασφαλείας τύπου Γ’, στις οποίες θα «θάβονται» οι «επικίνδυνοι» κρατούμενοι. Ο στόχος του αστικού πολιτικού συστήματος, με το ελληνικό Γκουαντάναμο, είναι οι πολιτικοί κρατούμενοι εντός των φυλακών και η προειδοποίηση όσων αγωνίζονται εκτός των φυλακών για το τι τους περιμένει.
Στις συνθήκες του μνημονίου, της ανατροπής βασικών εργατικών –κοινωνικών και λαϊκών δικαιωμάτων, η συρρίκνωση της δημοκρατίας, η φαλκίδευση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ένταση της κρατικής βίας και τρομοκρατίας, αποτελούν φυσικά επακόλουθα αν δεν συναντήσουν τη μαζική - λαϊκή αντίσταση και πάλη.
Ο αγώνας των κρατουμένων, για ανθρώπινες συνθήκες κράτησης, είναι αγώνας όλων όσων αντιπαλεύουν τη σημερινή μνημονιακή βαρβαρότητα και όσων βρίσκονται καθημερινά στους δρόμους του αγώνα, παλεύοντας για μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Η αλληλεγγύη κατά συνέπεια του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος είναι ανάγκη να εκφραστεί, γιατί όλα τα μέτρα καταστολής και περιορισμού της δημοκρατίας στοχεύουν στην εργατική τάξη, που αποτελεί τη μοναδική κοινωνική δύναμη, που μπορεί να αμφισβητήσει την εξουσία τους και να τους ανατρέψει.
Ζούμε λοιπόν μια περίοδο έντονης φοβίας του αστικού πολιτικού κατεστημένου για το μέλλον του. Φοβάται μην αλλάξουν τα πράγματα και χάσει τα προνόμιά του, γι’ αυτό καταφεύγει σε όλα τα μέτρα αυτοπροστασίας και εκφοβισμού του λαού: Βία και τρομοκρατία παντού - η Αθήνα μοιάζει με κατεχόμενη πόλη με ΜΑΤ και ασφαλίτες παντού – ευτελισμός του κοινοβουλίου και ακρωτηριασμός των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, γιατί μ’ αυτά που κάνουν σκάβουν και το δικό τους λάκκο.
Είναι τυχαίο όμως, που μια από τις μαζικότερες απεργίες πείνας που έγινε σε φυλακές της χώρας μας – 4.500 περίπου κρατουμένων – «θάβεται» από τα συστημικά ΜΜΕ, ενώ αξιοποιείται για ακόμη μια φορά «συντεχνιακά», για να μην χρησιμοποιήσω βαρύτερη έκφραση, από την Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας (Ο.Σ.Υ.Ε.);
Είναι τραγικό τη στιγμή που προωθείται για ψήφιση στη Βουλή αυτό το νσχ, όταν απεργούν χιλιάδες κρατούμενοι, η ομοσπονδία των εργαζομένων στα σωφρονιστικά καταστήματα, όπως κατ’ ευφημισμό αποκαλούνται οι φυλακές, να μην λέει λέξη και να προχωρά στάσεις εργασίας με θέμα πόσοι δημοτικοί αστυνόμοι θα μεταταχθούν στις φυλακές http://www.osye.org.gr/arxeiadb/staseis_pdf_4ad3a0225835a19d35d038ef0a32... ή γιατί δεν καταβάλλεται επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας στους διοικητικούς υπαλλήλους και τα δεδουλευμένα εξαιρέσιμων ημερών και αργιών!
Γνωρίζουν ότι η κινητοποίηση αυτή στρέφεται ενάντια στον αγώνα των κρατουμένων, θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους, αφού δεν γίνονται επισκεπτήρια και δεν επιτρέπεται η επίσκεψη εθελοντών γιατρών για την περίθαλψη των κρατουμένων απεργών πείνας, και έχει εκδικητικό χαρακτήρα αφού τους αφαιρεί τη δυνατότητα επικοινωνίας με τα συγγενικά τους πρόσωπα. Θα μπορούσαν κάλλιστα να απέχουν από άλλες δραστηριότητες και να επιτρέπουν την παροχή βοήθειας στους απεργούς κρατούμενους.
Το μεγάλο ερώτημα που εγείρεται λοιπόν είναι αν αυτή η συνδικαλιστική ηγεσία της ομοσπονδίας κινείται από έναν ακραίο συντεχνιασμό ή εξυπηρετεί και άλλες σκοπιμότητες.
Όποια όμως και αν είναι τα κίνητρα τους, η μορφή πάλης και τα αιτήματα που επέλεξαν, εκθέτουν τους εργαζόμενους στην κοινωνία και ενισχύουν την άποψη πολλών ότι εντέλει δεν είναι εργαζόμενοι, αλλά ανθρωποφύλακες και ίσως να αδικεί αυτό πολλούς.
Καλείται λοιπόν η ΑΔΕΔΥ, αλλά και άλλες εργατικές Ομοσπονδίες να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των κρατουμένων και να παρέμβουν, ώστε οι κινητοποιήσεις της Ο.Σ.Υ.Ε. να μην στρέφονται ενάντια στους απεργούς κρατούμενους και τα δικαιώματά τους, αλλά στην κυβέρνηση και τις επιδιώξεις της.
