Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών συνιστά μια βαριά ήττα της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και ταυτόχρονα μια ηχηρή αποδοκιμασία των πολιτικών που με συνέπεια και κυνισμό εφάρμοσαν τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα ανέδειξαν για πρώτη φορά, σε εκλογική αναμέτρηση στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, τη ριζοσπαστική Αριστερά ως πρώτη δύναμη. Το έντονα ταξικό πρόσημο της επιλογής που κάνει η ελληνική κοινωνία φέρνει στο προσκήνιο τους εργαζόμενους και τους ανέργους, τους νέους, όλους όσοι προσβλέπουν στην ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής, τις δυνάμεις της ελπίδας που επιμένουν να αντιστέκονται στους παρακμασμένους εκπροσώπους της μνημονιακής Ελλάδας.
Είναι πλέον προφανές, πως αυτή η κυβέρνηση και αυτές οι πολιτικές βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη βούληση της ελληνικής κοινωνίας. Παρά τις προσπάθειες επικοινωνιακής διαχείρισης που επιχειρούν τα Μέσα της διαπλοκής-ενίοτε προκαλώντας και τη γενική θυμηδία- τα αποτελέσματα καταδεικνύουν το αδιέξοδο της κυβέρνησης και την καταφανή απώλεια την ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης της.
Η συγκυβέρνηση δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να συνεχίζει την ίδια αντικοινωνική πολιτική της σκληρής λιτότητας, δεν έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει τα ήδη ψηφισμένα μέτρα που συντελούν στην εξάπλωση της κοινωνικής βαρβαρότητας. Προφανώς δεν έχει το δικαίωμα να ψηφίσει και να εφαρμόσει νέα μέτρα που να προωθούν μειώσεις μισθών και συντάξεων, διάλυση δομών κοινωνικής πρόνοιας, εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας, νέες απολύσεις. Με τα αποτελέσματα των εκλογών, η ελληνική κοινωνία έκανε ένα πρώτο αποφασιστικό βήμα για την ανατροπή η οποία πρέπει να ολοκληρωθεί το αμέσως επόμενο διάστημα.
Παρά την κοινωνική κατακραυγή, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εφαρμόσει στο ακέραιο τις δεσμεύσεις της απέναντι στην τρόικα, καθώς η υποταγή στις απαιτήσεις των δανειστών αποτελεί προϋπόθεση διατήρησής της στην εξουσία. Ταυτόχρονα θα επιχειρηθεί η ολοκλήρωση της τεράστιας αναδιανομής του πλούτου, που με μεθοδικότητα διεξάγεται τα τελευταία χρόνια, αλλά και η διάλυση και των τελευταίων αναχωμάτων εργασιακών δικαιωμάτων και κοινωνικής προστασίας.
Η επιδεικτική περιφρόνηση από την κυβέρνηση των δικαστικών αποφάσεων που δικαιώνουν τους απολυμένους του δημοσίου, διατάσσοντας την επαναπρόσληψή τους, είναι ενδεικτική των προθέσεων της.
Είναι απαραίτητο να δυναμώσει ο αγώνας για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Η αντίθεση των εργαζομένων απέναντι στη κυβέρνηση και τις πολιτικές τις δεν πρέπει να παραμείνει σε διακηρυκτικό επίπεδο αλλά πρέπει να αποκτήσει ενεργή έκφραση παντού. Εκεί όπου εφαρμόζονται οι αντικοινωνικές πολιτικές, εκεί που αναμετρώνται οι δυνάμεις της εργασίας με τις μνημονιακές επιδιώξεις . Κάθε εργασιακός χώρος να αποτελέσει και μια εστία αντίστασης και όλοι μαζί να συγκροτήσουν ένα μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα που θα δώσει οριστικό τέλος σε αυτή τη πολιτική.
Οι κοινωνικοί αγώνες θα διεξάγονται πλέον κάτω από ευνοϊκότερες πολιτικές συνθήκες, που απαιτούν όμως ένταση της δράσης και της συμμετοχής μας έτσι ώστε να ανατραπεί το μέτωπο Κυβέρνησης και τρόικας και η αντεργατική πολιτική τους. Το ΜΕΤΑ εγκαίρως ανέδειξε το ζήτημα της "αξιολόγησης" ως αιχμή της δράσης του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος. Απέναντι στις επιδιώξεις της κυβέρνησης προβάλλαμε την ανάγκη πολιτικής και συλλογικής αντίστασης.
Στο πλαίσιο αυτό, επιδιώχθηκε η εμπλοκή της ΑΔΕΔΥ μέσα από έναν αναβαθμισμένο ρόλο που θα ανακαλούσε τις αγωνιστικές παραδόσεις της Συνομοσπονδίας. Μετά από αντιδράσεις παλινωδίες των άλλων παρατάξεων και συνεχείς δικές μας προσπάθειες, έγινε εφικτή η προκήρυξη από την ΑΔΕΔΥ απεργίας- αποχής διάρκειας από τις διαδικασίες της "αξιολόγησης" και η ταυτόχρονη συλλογή υπογραφών.
Οι πρωτοβουλίες αυτές έτυχαν της αποδοχής της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζομένων στο Δημόσιο. Σε γενικές συνελεύσεις πρωτοφανούς συμμετοχής, δηλώνεται η καθολική αντίθεση στην προωθούμενη ρύθμιση και η συμμετοχή στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες της ΑΔΕΔΥ. Σε πολλές δε περιπτώσεις πρωτοβάθμιοι σύλλογοι κινούνται σε ακόμη πιο ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες. Στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν ενεργά δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες. Οι συνεχείς μεταθέσεις των καταληκτικών ημερομηνιών από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, είναι δηλωτικές του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η κυβέρνηση μπροστά στις συνεχώς ογκούμενες αντιδράσεις.
Δεν υπάρχουν περιθώρια επανάπαυσης, απαιτείται πλέον ο αγώνας των εργαζομένων στο Δημόσιο να πάρει χαρακτήρα μαζικής πολιτικής ανυπακοής.
Στο πλαίσιο αυτό:
Α) Διοργανώνουμε συνελεύσεις και ενημερωτικές εκδηλώσεις σε όσους εργασιακούς χώρους δεν έχουν γίνει ακόμη.
Β) Διασφαλίζουμε την επιτυχία της απεργίας-αποχής από όλα τα στάδια της αξιολόγησης.
Γ) Συνεχίζουμε την συλλογή υπογραφών με μεγαλύτερη ένταση και με καταληκτική ημερομηνία την 10η Ιουνίου
Δ) Με αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων, διοργανώνουμε παραστάσεις διαμαρτυρίας στις Διοικήσεις.
Ε) Τα πρωτοβάθμια σωματεία συγκεντρώνουν τα φύλλα αξιολόγησης χωρίς αυτά να έχουν συμπληρωθεί και υπογραφεί από τους εργαζόμενους
Καλούμε τη κυβέρνηση να αποσύρει άμεσα την «αξιολόγηση»
Η ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Η ανακοινωση του μετα σε μορφη Word για διανομη ΕΔΩ
