Το ThePressProject αναλύει άρθρο προς άρθρο τις σημαντικότερες αλλαγές που φέρνει το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα στον μισθολόγιο του δημοσίου. Δείτε πίνακα με παραδείγματα για αυξήσεις και μειώσεις μισθών
Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση των σημαντικότερων διατάξεων που αφορούν το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, αξίζει να σημειωθεί το γεγονός πως το νομοσχέδιο δόθηκε στην δημοσιότητα μόλις το Σάββατο και ψηφίζεται με συνοπτικές διαδικασίες την Τρίτη, την ώρα που το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση για δέκα μέρες. Το πολυνομοσχέδιο που εισήχθη την Δευτέρα στη Βουλη και θα ψηφιστεί την Τρίτη, βρίσκεται αναρτημένο εδώ.
Αναλυτικά:
Στο άρθρο 7 με τίτλο «Πεδίο εφαρμογής» συνδέονται όλοι οι μισθοί του δημοσίου με τους μισθούς του προσωπικού που διορίζει μια κυβέρνηση (μετακλητοί, ειδικοί συνεργάτες κλπ). Οι μισθοί των τελευταίων, όμως, σε επόμενα άρθρα δεν κατατάσσονται με βάση την προϋπηρεσία, αλλά μπαίνουν κατευθείαν σε μισθολογικά κλιμάκια που ένας δημόσιος υπάλληλος χρειάζεται αρκετά χρόνια προϋπηρεσίας για πιάσει.
Οι μισθοί και οι βαθμοί που είχαν καθηλωθεί από το 2011, αποσυνδέονται στο Άρθρο 8 με τίτλο «Αποσύνδεση μισθού-βαθμού» , όμως στο άρθρο 26 αναφέρεται πως ξεπαγώνει τώρα το μισθολόγιο αλλά ξαναπαγώνει μέχρι την 1/1/2018.
Το άρθρο 9 με τίτλο «Μισθολογικά κλιμάκια και κατάταξη των υπαλλήλων» πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα του νέου ασφαλιστικού. Με το νομοσχέδιο που ψηφίζεται στην Βουλή την Τρίτη, καθορίζονται 19 μισθολογικά κλιμάκια για τους υπαλλήλους Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (Π.Ε.) και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Τ.Ε.). Για να ανέβει μισθολογικό κλιμάκιο ένας υπάλληλος χρειάζεται 2 χρόνια, συνεπώς για να φτάσει κάποιος στο ανώτερο μισθολογικό κλιμάκιο χρειάζεται 38 χρόνια –άρα αντιστοιχεί στα 40 χρόνια υπηρεσίας που προβλέπει το νέο ασφαλιστικό. Ο κατώτερος μισθός που προέβλεπε το προηγούμενο μισθολόγιο παραμένει ίδιος, αλλάζουν όμως τα μισθολογικά κλιμάκια δίνοντας μικρές αυξήσεις σε όσους είναι σε χαμηλά κλιμάκια αλλά ταυτόχρονα μεγαλύτερες μειώσεις σε όσους είναι στα υψηλότερα κλιμάκια. Πρακτικά επιχειρείται μείωση της ψαλίδας μεταξύ χαμηλότερων και υψηλότερων κλιμακίων, και έχουν ονομαστική μείωση όσοι έχουν από 20 χρόνια υπηρεσίας και πάνω (που θα καλυφθεί με την λεγόμενη «προσωπική διαφορά»), δηλαδή η πλειονότητα των υπαλλήλων στο δημόσιο.
Στο άρθρο 12 με τίτλο «Προωθημένη μισθολογική εξέλιξη» ορίζεται πως αν «υπάλληλοι οποιασδήποτε κατηγορίας βαθμολογηθούν με άριστα κατά μέσο όρο σε τρεις συνεχόμενες ετήσιες αξιολογήσεις, εξελίσσονται ταχύτερα στη μισθολογική κλίμακα της κατηγορίας τους λαμβάνοντας ένα επιπλέον μισθολογικό κλιμάκιο». Στην ουσία αυτό ευνοεί υπαλλήλους και μετακλητούς σε γραφεία βουλευτών, υπουργών, δημάρχων κλπ οι οποίοι αξιολογούνται άμεσα από τον προϊστάμενό τους. Αυτό θα ξεκινήσει να ισχύει σε τρία χρόνια.
Στο άρθρο 16 με τίτλο «Επίδομα Θέσης Ευθύνης» οι αυξήσεις στις θέσεις ευθύνης κυμαίνονται ως εξής: Για Τμηματάρχη είναι 40 ευρώ, για διευθυντή είναι 50 ευρώ και για Γενικό Διευθυντή είναι 200 ευρώ.
Στο άρθρο 17 με τίτλο «Αμοιβή συνδεόμενη με την περιγραφή και την αξιολόγηση των θέσεων εργασίας», μας θυμίζει κάτι από τα παλιά καθώς προβλέπει ότι μπορεί κάποιες κατηγορίες υπαλλήλων να παίρνουν παραπάνω αμοιβή, με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος που θα αναφέρει «την αναλυτική περιγραφή, βαθμολόγηση και αξιολόγηση των θέσεων εργασίας κάθε φορά». Το αποκαλούμενο «ενιαίο», λοιπον, μισθολόγιο δεν είναι και τόσο ενιαίο, καθως κάποιες κατηγορίες υπαλλήλων θα μπορούν στο μέλλον και πάλι να βρεθούν στα ψηλά κλιμάκια του μισθολογίου με ένα Διάταγμα.
Στο άρθρο 18 με τίτλο «Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας» συνεχίζεται κανονικά το ισχύον καθεστώς του επιδόματος χωρίς όμως να αποκαθίστανται οι αδικίες που έχουν θεσπιστεί με υπουργικές αποφάσεις του παρελθόντος. Σύμφωνα με αυτές οι συμβασιούχοι σε ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων αποκλείστηκαν από την δυνατότητα επιδόματος την ώρα που μόνιμοι υπάλληλοι με το ίδιο αντικείμενο το δικαιούνται κανονικά.
Στο άρθρο 19 με τίτλο «Επίδομα Παραμεθορίων Περιοχών» καθορίζεται πως από τους υπαλλήλους στους νομούς Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς και Φλώρινας δεν λαμβάνουν όλοι επίδομα αλλά μόνο όσοι βρίσκονται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τα σύνορα.
Στο άρθρο 21 με τίτλο «Αμοιβές συλλογικών οργάνων» καθορίζεται αποζημίωση για τους ιδιώτες που συμμετέχουν σε συλλογικά όργανα, κάτι που είχε σταματήσει τα τελευταία χρόνια, ενώ θεσπίζεται αποζημίωση για τους δημοσίους υπαλλήλους που συμμετέχουν σε συλλογικά όργανα μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αν το συλλογικό όργανο είναι ιδιαίτερης σημασίας για την οικονομία της χώρας και συνεπώς πρέπει να λειτουργήσει εκτός του κανονικού ωραρίου εργασίας και εκτός του χρόνου που καλύπτεται από την υπερωριακή απασχόληση.
Όσον αφορά την αποζημίωση των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στη διεξαγωγή την οργάνωση και την υποστήριξη των πανελληνίων εξετάσεων, ο καθορισμός της παραπέμπεται στο μέλλον και δεν καθορίζεται μέσα στο νομοσχέδιο. Όπως αναφέρεται θα καθοριστεί με «κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας».
Στο άρθρο 25 με τίτλο «Γενικές ρυθμίσεις για θέματα αποδοχών» διαιωνίζεται το παλαιό σύστημα σύμφωνα με το οποίο για τον υπολογισμό των αποδοχών ο μήνας λογίζεται για 30 ημέρες αλλά σε περίπτωση απεργίας ο μήνας λογίζεται για 25 ημέρες.
Στο άρθρο 27 με τίτλο «Διασφάλιση αποδοχών» αναφέρεται πως αν προκύπτει βασικός μισθός υψηλότερος από αυτόν που λάμβανε μέχρι τώρα ο υπάλληλος, η αύξηση θα χορηγηθεί σε 4 ισόποσες δόσεις σε διάστημα 4 χρόνων. Για παράδειγμα αν ένας δημόσιος υπάλληλος δικαιούται αύξηση 80 ευρώ θα τα λάβει σε 4 δόσεις των 20 ευρώ τον χρόνο. Σε όσους προκύπτει μείωση θα δοθεί η προσωπική διαφορά, η οποία όμως δεν συνυπολογίζεται ως βασικός μισθός. Τα βασικά προβλήματα εδώ είναι δύο. Το πρώτο είναι ότι η σύνταξη του υπαλλήλου θα υπολογίζεται με βάση τον μισθό και όχι με την άθροιση του μισθού και της «προσωπικής διαφοράς». Το δεύτερο είναι ότι η «προσωπική διαφορά» είναι παροχή η οποία από την στιγμή που δεν εντάσσεται στον βασικό μισθό μπορεί πολύ εύκολα να κοπεί στο μέλλον. Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως η αύξηση από την φυσιολογική μισθολογική εξέλιξη που θα υπήρχε αν οι μισθοί δεν είχαν παγώσει το 2011 θα ήταν μεγαλύτερη από την αύξηση που δίνεται τώρα με το νέο μισθολόγιο.
Η σύγκριση του παλιού (4024/2011) με το νέο μισθολόγιο (2015, εισάγεται τώρα) είναι σαφείς ως προς τις μειώσεις που προκύπτουν στις περισσότερες κατηγορίες υπαλλήλων.
Ο πίνακας που παραθέτουμε συγκρίνει επακριβώς τις προβλέψεις του 2011 και τις προβλέψεις του 2015 ανά χρόνια προϋπηρεσίας. Η πραγματικότητα βέβαια, σήμερα, είναι διαφορετική, γιατί λόγω του «παγώματος» των μισθών που έχει επιβληθεί από το 2011, οι δημόσιοι υπάλληλοι σήμερα δεν πληρώνονται με την προϋπηρεσία που έχουν, αλλά με την προϋπηρεσία που είχαν τον Νοέμβριο του 2011.
(Σημ: αν ένας δημόσιος υπάλληλος θέλει να χρησιμοποιήσει τον πίνακα για να δει τη διαφορά του μισθού του, θα πρέπει στον πίνακα ΠΑΛΙΟ να δει τη στήλη που αντιστοιχεί στην προϋπηρεσία που είχε τον 11/2011, και στη στήλη ΝΕΟ στη στήλη που αντιστοιχεί στα χρόνια προϋπηρεσίας που έχει σήμερα)
Αναλυτικά:
Στο άρθρο 7 με τίτλο «Πεδίο εφαρμογής» συνδέονται όλοι οι μισθοί του δημοσίου με τους μισθούς του προσωπικού που διορίζει μια κυβέρνηση (μετακλητοί, ειδικοί συνεργάτες κλπ). Οι μισθοί των τελευταίων, όμως, σε επόμενα άρθρα δεν κατατάσσονται με βάση την προϋπηρεσία, αλλά μπαίνουν κατευθείαν σε μισθολογικά κλιμάκια που ένας δημόσιος υπάλληλος χρειάζεται αρκετά χρόνια προϋπηρεσίας για πιάσει.
Οι μισθοί και οι βαθμοί που είχαν καθηλωθεί από το 2011, αποσυνδέονται στο Άρθρο 8 με τίτλο «Αποσύνδεση μισθού-βαθμού» , όμως στο άρθρο 26 αναφέρεται πως ξεπαγώνει τώρα το μισθολόγιο αλλά ξαναπαγώνει μέχρι την 1/1/2018.
Το άρθρο 9 με τίτλο «Μισθολογικά κλιμάκια και κατάταξη των υπαλλήλων» πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα του νέου ασφαλιστικού. Με το νομοσχέδιο που ψηφίζεται στην Βουλή την Τρίτη, καθορίζονται 19 μισθολογικά κλιμάκια για τους υπαλλήλους Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (Π.Ε.) και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Τ.Ε.). Για να ανέβει μισθολογικό κλιμάκιο ένας υπάλληλος χρειάζεται 2 χρόνια, συνεπώς για να φτάσει κάποιος στο ανώτερο μισθολογικό κλιμάκιο χρειάζεται 38 χρόνια –άρα αντιστοιχεί στα 40 χρόνια υπηρεσίας που προβλέπει το νέο ασφαλιστικό. Ο κατώτερος μισθός που προέβλεπε το προηγούμενο μισθολόγιο παραμένει ίδιος, αλλάζουν όμως τα μισθολογικά κλιμάκια δίνοντας μικρές αυξήσεις σε όσους είναι σε χαμηλά κλιμάκια αλλά ταυτόχρονα μεγαλύτερες μειώσεις σε όσους είναι στα υψηλότερα κλιμάκια. Πρακτικά επιχειρείται μείωση της ψαλίδας μεταξύ χαμηλότερων και υψηλότερων κλιμακίων, και έχουν ονομαστική μείωση όσοι έχουν από 20 χρόνια υπηρεσίας και πάνω (που θα καλυφθεί με την λεγόμενη «προσωπική διαφορά»), δηλαδή η πλειονότητα των υπαλλήλων στο δημόσιο.
Στο άρθρο 12 με τίτλο «Προωθημένη μισθολογική εξέλιξη» ορίζεται πως αν «υπάλληλοι οποιασδήποτε κατηγορίας βαθμολογηθούν με άριστα κατά μέσο όρο σε τρεις συνεχόμενες ετήσιες αξιολογήσεις, εξελίσσονται ταχύτερα στη μισθολογική κλίμακα της κατηγορίας τους λαμβάνοντας ένα επιπλέον μισθολογικό κλιμάκιο». Στην ουσία αυτό ευνοεί υπαλλήλους και μετακλητούς σε γραφεία βουλευτών, υπουργών, δημάρχων κλπ οι οποίοι αξιολογούνται άμεσα από τον προϊστάμενό τους. Αυτό θα ξεκινήσει να ισχύει σε τρία χρόνια.
Στο άρθρο 16 με τίτλο «Επίδομα Θέσης Ευθύνης» οι αυξήσεις στις θέσεις ευθύνης κυμαίνονται ως εξής: Για Τμηματάρχη είναι 40 ευρώ, για διευθυντή είναι 50 ευρώ και για Γενικό Διευθυντή είναι 200 ευρώ.
Στο άρθρο 17 με τίτλο «Αμοιβή συνδεόμενη με την περιγραφή και την αξιολόγηση των θέσεων εργασίας», μας θυμίζει κάτι από τα παλιά καθώς προβλέπει ότι μπορεί κάποιες κατηγορίες υπαλλήλων να παίρνουν παραπάνω αμοιβή, με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος που θα αναφέρει «την αναλυτική περιγραφή, βαθμολόγηση και αξιολόγηση των θέσεων εργασίας κάθε φορά». Το αποκαλούμενο «ενιαίο», λοιπον, μισθολόγιο δεν είναι και τόσο ενιαίο, καθως κάποιες κατηγορίες υπαλλήλων θα μπορούν στο μέλλον και πάλι να βρεθούν στα ψηλά κλιμάκια του μισθολογίου με ένα Διάταγμα.
Στο άρθρο 18 με τίτλο «Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας» συνεχίζεται κανονικά το ισχύον καθεστώς του επιδόματος χωρίς όμως να αποκαθίστανται οι αδικίες που έχουν θεσπιστεί με υπουργικές αποφάσεις του παρελθόντος. Σύμφωνα με αυτές οι συμβασιούχοι σε ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων αποκλείστηκαν από την δυνατότητα επιδόματος την ώρα που μόνιμοι υπάλληλοι με το ίδιο αντικείμενο το δικαιούνται κανονικά.
Στο άρθρο 19 με τίτλο «Επίδομα Παραμεθορίων Περιοχών» καθορίζεται πως από τους υπαλλήλους στους νομούς Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς και Φλώρινας δεν λαμβάνουν όλοι επίδομα αλλά μόνο όσοι βρίσκονται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τα σύνορα.
Στο άρθρο 21 με τίτλο «Αμοιβές συλλογικών οργάνων» καθορίζεται αποζημίωση για τους ιδιώτες που συμμετέχουν σε συλλογικά όργανα, κάτι που είχε σταματήσει τα τελευταία χρόνια, ενώ θεσπίζεται αποζημίωση για τους δημοσίους υπαλλήλους που συμμετέχουν σε συλλογικά όργανα μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αν το συλλογικό όργανο είναι ιδιαίτερης σημασίας για την οικονομία της χώρας και συνεπώς πρέπει να λειτουργήσει εκτός του κανονικού ωραρίου εργασίας και εκτός του χρόνου που καλύπτεται από την υπερωριακή απασχόληση.
Όσον αφορά την αποζημίωση των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στη διεξαγωγή την οργάνωση και την υποστήριξη των πανελληνίων εξετάσεων, ο καθορισμός της παραπέμπεται στο μέλλον και δεν καθορίζεται μέσα στο νομοσχέδιο. Όπως αναφέρεται θα καθοριστεί με «κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας».
Στο άρθρο 25 με τίτλο «Γενικές ρυθμίσεις για θέματα αποδοχών» διαιωνίζεται το παλαιό σύστημα σύμφωνα με το οποίο για τον υπολογισμό των αποδοχών ο μήνας λογίζεται για 30 ημέρες αλλά σε περίπτωση απεργίας ο μήνας λογίζεται για 25 ημέρες.
Στο άρθρο 27 με τίτλο «Διασφάλιση αποδοχών» αναφέρεται πως αν προκύπτει βασικός μισθός υψηλότερος από αυτόν που λάμβανε μέχρι τώρα ο υπάλληλος, η αύξηση θα χορηγηθεί σε 4 ισόποσες δόσεις σε διάστημα 4 χρόνων. Για παράδειγμα αν ένας δημόσιος υπάλληλος δικαιούται αύξηση 80 ευρώ θα τα λάβει σε 4 δόσεις των 20 ευρώ τον χρόνο. Σε όσους προκύπτει μείωση θα δοθεί η προσωπική διαφορά, η οποία όμως δεν συνυπολογίζεται ως βασικός μισθός. Τα βασικά προβλήματα εδώ είναι δύο. Το πρώτο είναι ότι η σύνταξη του υπαλλήλου θα υπολογίζεται με βάση τον μισθό και όχι με την άθροιση του μισθού και της «προσωπικής διαφοράς». Το δεύτερο είναι ότι η «προσωπική διαφορά» είναι παροχή η οποία από την στιγμή που δεν εντάσσεται στον βασικό μισθό μπορεί πολύ εύκολα να κοπεί στο μέλλον. Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως η αύξηση από την φυσιολογική μισθολογική εξέλιξη που θα υπήρχε αν οι μισθοί δεν είχαν παγώσει το 2011 θα ήταν μεγαλύτερη από την αύξηση που δίνεται τώρα με το νέο μισθολόγιο.
Η σύγκριση του παλιού (4024/2011) με το νέο μισθολόγιο (2015, εισάγεται τώρα) είναι σαφείς ως προς τις μειώσεις που προκύπτουν στις περισσότερες κατηγορίες υπαλλήλων.
Ο πίνακας που παραθέτουμε συγκρίνει επακριβώς τις προβλέψεις του 2011 και τις προβλέψεις του 2015 ανά χρόνια προϋπηρεσίας. Η πραγματικότητα βέβαια, σήμερα, είναι διαφορετική, γιατί λόγω του «παγώματος» των μισθών που έχει επιβληθεί από το 2011, οι δημόσιοι υπάλληλοι σήμερα δεν πληρώνονται με την προϋπηρεσία που έχουν, αλλά με την προϋπηρεσία που είχαν τον Νοέμβριο του 2011.
(Σημ: αν ένας δημόσιος υπάλληλος θέλει να χρησιμοποιήσει τον πίνακα για να δει τη διαφορά του μισθού του, θα πρέπει στον πίνακα ΠΑΛΙΟ να δει τη στήλη που αντιστοιχεί στην προϋπηρεσία που είχε τον 11/2011, και στη στήλη ΝΕΟ στη στήλη που αντιστοιχεί στα χρόνια προϋπηρεσίας που έχει σήμερα)
Κάντε κλικ στη φωτογραφία κάτω για μεγένθυνση:
Παράδειγμα για την καλύτερη κατανόηση του πίνακα:
Για όσους θα δεχτούν μείωση:
Ένας υπάλληλος ΠΕ με 13 χρόνια προϋπηρεσίας το 2011 λαμβάνει σήμερα μισθό παγωμένο για 4 χρόνια στα 1620 ευρώ μεικτά. Αν οι μισθοί το 2011 δεν είχαν παγώσει, σήμερα που ο ίδιος υπάλληλος έχει 17 χρόνια προϋπηρεσίας θα έπρεπε να παίρνει μισθό 1906 ευρώ μεικτά. Με το νέο μισθολόγιο, ο μισθός του θα είναι 1564 ευρώ και τα 56 ευρώ της μείωσης(1620-1564) θα τα πάρει ως «προσωπική διαφορά». Επίσης δεν θα πάρει αύξηση μέχρι να φτάσει ο βασικός του μισθός τα 1620 ευρώ στα 19 χρόνια προϋπηρεσίας.
Για όσους θα δεχτούν αύξηση:
Ένας υπάλληλος ΠΕ με 6 χρόνια προϋπηρεσίας το 2011 παίρνει σήμερα μισθό παγωμένο για 4 χρόνια στα 1225 ευρώ. Αν οι μισθοί το 2011 δεν είχαν παγώσει, σήμερα που ο ίδιος υπάλληλος έχει 10 χρόνια προϋπηρεσίας θα έπρεπε να παίρνει μισθό 1409 ευρώ μεικτά. Με το νέο μισθολόγιο θα πάρει 1328 ευρώ και η διαφορά των 81 ευρώ (1409- 1328) θα του καταβληθεί ως αύξηση σε 4 χρόνια σε ισόποσες δόσεις των 20,25 ευρώ.
Συμπερασματικά, το νέο μισθολόγιο θα έχει ως αποτέλεσμα μεν ορισμένες αυξήσεις σε δημόσιους υπαλλήλους που λόγω μικρής προϋπηρεσίας βρίσκονται στα χαμηλά μισθολογικά κλιμάκια, μειώνει όμως τους βασικούς μισθούς των υπαλλήλων με μεγαλύτερη προϋπηρεσία. Ακόμη, οι μισθοί ξεπαγώνουν μεν αλλά άμεσα ξαναπαγώνουν μέχρι το 2018.
Σημαντικά σημεία είναι ακόμη ο μη καθορισμός της αποζημίωσης για τους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν στην οργάνωση των πανελληνίων εξετάσεων, η μη αποκατάσταση της αδικίας σύμφωνα με την οποία σε πολλά αντικείμενα δεν δικαιούνται επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας οι συμβασιούχοι αλλά δικαιούνται οι μόνιμοι και τέλος η διαιώνιση του καθεστώτος στο οποίο σε περίπτωση απεργίας του υπαλλήλου, ο μισθολογικός μήνας υπολογίζεται για 25 αντί για 30 ημέρες.
Για την ανάλυση του υπόλοιπου νομοσχεδίου δείτε εδώ
Για όσους θα δεχτούν μείωση:
Ένας υπάλληλος ΠΕ με 13 χρόνια προϋπηρεσίας το 2011 λαμβάνει σήμερα μισθό παγωμένο για 4 χρόνια στα 1620 ευρώ μεικτά. Αν οι μισθοί το 2011 δεν είχαν παγώσει, σήμερα που ο ίδιος υπάλληλος έχει 17 χρόνια προϋπηρεσίας θα έπρεπε να παίρνει μισθό 1906 ευρώ μεικτά. Με το νέο μισθολόγιο, ο μισθός του θα είναι 1564 ευρώ και τα 56 ευρώ της μείωσης(1620-1564) θα τα πάρει ως «προσωπική διαφορά». Επίσης δεν θα πάρει αύξηση μέχρι να φτάσει ο βασικός του μισθός τα 1620 ευρώ στα 19 χρόνια προϋπηρεσίας.
Για όσους θα δεχτούν αύξηση:
Ένας υπάλληλος ΠΕ με 6 χρόνια προϋπηρεσίας το 2011 παίρνει σήμερα μισθό παγωμένο για 4 χρόνια στα 1225 ευρώ. Αν οι μισθοί το 2011 δεν είχαν παγώσει, σήμερα που ο ίδιος υπάλληλος έχει 10 χρόνια προϋπηρεσίας θα έπρεπε να παίρνει μισθό 1409 ευρώ μεικτά. Με το νέο μισθολόγιο θα πάρει 1328 ευρώ και η διαφορά των 81 ευρώ (1409- 1328) θα του καταβληθεί ως αύξηση σε 4 χρόνια σε ισόποσες δόσεις των 20,25 ευρώ.
Συμπερασματικά, το νέο μισθολόγιο θα έχει ως αποτέλεσμα μεν ορισμένες αυξήσεις σε δημόσιους υπαλλήλους που λόγω μικρής προϋπηρεσίας βρίσκονται στα χαμηλά μισθολογικά κλιμάκια, μειώνει όμως τους βασικούς μισθούς των υπαλλήλων με μεγαλύτερη προϋπηρεσία. Ακόμη, οι μισθοί ξεπαγώνουν μεν αλλά άμεσα ξαναπαγώνουν μέχρι το 2018.
Σημαντικά σημεία είναι ακόμη ο μη καθορισμός της αποζημίωσης για τους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν στην οργάνωση των πανελληνίων εξετάσεων, η μη αποκατάσταση της αδικίας σύμφωνα με την οποία σε πολλά αντικείμενα δεν δικαιούνται επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας οι συμβασιούχοι αλλά δικαιούνται οι μόνιμοι και τέλος η διαιώνιση του καθεστώτος στο οποίο σε περίπτωση απεργίας του υπαλλήλου, ο μισθολογικός μήνας υπολογίζεται για 25 αντί για 30 ημέρες.
Για την ανάλυση του υπόλοιπου νομοσχεδίου δείτε εδώ
πηγή : thepressproject.gr
