Από τον Αλέξανδρο Ζέρβα
“Πρόκειται προφανώς για ευσυνείδητη λειτουργό, καθώς έκανε διπλοβάρδια, αλλιώς θα την έκανε κοπάνα και δε θα σηκωνόταν να πάει στη δουλειά. Μ’ αυτή την έννοια έχει το σεβασμό μας” δήλωσε περίλυπος ο Νίκος Δένδιας λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου μιας 62χρονης υπαλλήλου στον τομέα καθαριότητας του δήμου Ζωγράφου. Δεν ξέρω κατά πόσο ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ γνώριζε πως η Nτανιέλα Πρελορέντζου είχε καταφέρει μόλις πριν από δυο χρόνια να αποκτήσει σύμβαση αορίστου χρόνου, και μάλιστα μετά από πολυετή δικαστικό αγώνα. Μπορώ όμως να διατηρώ βάσιμες υποψίες ότι ως υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά θα απέρριπτε ως περιττή κάθε συζήτηση για μονιμοποίηση ακόμη κι αυτής της «ευσυνείδητης» οδοκαθαρίστριας.
Από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να μην παρατηρήσει κανείς την εναγώνια προσπάθεια από διάφορα κέντρα να παρουσιαστεί περίπου ως «τυχαίο» το συγκεκριμένο τραγικό συμβάν. Είδαμε κι ακούσαμε διάφορους, μεταξύ των οποίων και τη δήμαρχο Ζωγράφου, Τίνα Καφατσάκη, να υποστηρίζουν πως για το θάνατο της δημοτικής υπαλλήλου δεν ευθύνονται ούτε η εντατικοποίηση της δουλειάς, ούτε όμως κι οι άθλιες συνθήκες εργασίας (εν μέσω καύσωνα) κάτω από τις οποίες διεξαγόταν αυτή. Με άλλα λόγια, φαίνεται να θεωρούν πως η «κακιά στιγμή» θα μπορούσε κάλλιστα να την έχει βρει στο σπίτι της, την ώρα που έβλεπε τηλεόραση, κι όχι στο γκαράζ του δήμου, ενώ ετοιμαζόταν να ανέβει σε απορριμματοφόρο.
Μόνο που, όπως και να το κάνουμε, τα δεδομένα της υπόθεσης παραμένουν αδιαμφισβήτητα. Κι όσο κι αν προσπαθούν αρκετοί να κάνουν το «άσπρο-μαύρο», είναι προφανές πως η άτυχη δημοτική υπάλληλος υπήρξε η πρώτη «παράπλευρη απώλεια» μέσα στο κλίμα μικροπολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά κι ακραίας ανθρωποφαγίας, μέσα στην οποία διεξήχθη η απεργία των εργαζομένων στους τομείς καθαριότητας της τοπικής αυτοδιοίκησης. Είναι βλέπετε κι αυτή η αναθεματισμένη τουριστική περίοδος, που φαίνεται να δημιουργεί άλλες «προτεραιότητες». Και μέσα σε αυτές μάλλον δεν περιλαμβάνεται η ενεργοποίηση των κρατικών υπηρεσιών για την προστασία των εργαζομένων από την «θερμική καταπόνηση λόγω υψηλών θερμοκρασιών» (εκδόθηκε σχετική εγκύκλιος από τη ΓΣΕΕ).
Κάπως έτσι, μάλλον δεν προξένησε ιδιαίτερη αίσθηση η είδηση για μια δεύτερη παρολίγον «παράπλευρη απώλεια». Πρόκειται για το 45χρονο οδηγό τρακτέρ, ο οποίος νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, μετά από ατύχημα που συνέβη στον ΧΥΤΑ Μαυροράχης. Περιττό να αναφέρω πως ο εν λόγω άτυχος οδηγός εργαζόταν από το 2014 με καθεστώς ανανεούμενων (των γνωστών οκτάμηνων) συμβάσεων, καθώς για αρκετούς, όπως αποδείχθηκε πολύ πρόσφατα, όλα αυτά αποτελούν “ψιλά γράμματα».
Όπως κι αν το δει κανείς λοιπόν, η πραγματικότητα αποδεικνύεται πολύ πιο σκληρά κυνική από τις μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις περί «εκλογικών πελατειών» και «βρώμικων σχεδίων κυβερνητικής αποσταθεροποίησης». Ενδεχομένως να ακυρώνει στην πράξη τον κοινωνικό αυτοματισμό που υπαγορεύει ότι όλοι όσοι δουλεύουν σε αυτούς τους τομείς ανήκουν στην κατηγορία των «βολεμένων». Γιατί, ας μην κρυβόμαστε, ούτε το ατύχημα στο XYTA Μαυροράχης ήταν σύμπτωση, ούτε κι ο θάνατος της 62χρονης οδοκαθαρίστριας τυχαίος.
