«τώρα σε
καθεστώς διομολογήσεων ζω ασκούμενος στην εκδοχή των φοβερών σου
πραξικοπημάτων» έγραφε ο φίλος μου ο Βαγγέλης Αποστολόπουλος σε ένα
ποίημα του.
Οι
εργαζόμενοι του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημοσίου τομέα καρφωμένοι
στις τηλεοράσεις και στις ιστοσελίδες περιμένουν να μάθουν την νέα λίστα
«μελλοθανάτων».
Όπως οι
καταδικασμένοι σε θάνατο κομμουνιστές τα μαύρα μετακατοχικά χρόνια
περίμεναν τον χωροφύλακα τα αχάραγο να τους χτυπήσει την πόρτα για το
εκτελεστικό απόσπασμα.
Με μια διαφορά, μια σημαντική διαφορά.
Τότε δεν
υπήρχε διαφυγή, οι πόρτες ήταν μανταλωμένες, έξω γεμάτο οπλισμένους
φρουρούς και το κίνημα για την ανεξαρτησία της χώρας είχε χαθεί.
Τώρα οι
πόρτες είναι ανοιχτές και οι δρόμοι ελεύθεροι για να πλημμυρίσουν από το
μεγάλο ποτάμι της λαϊκής οργής που θα πνίξει την εγκληματική πολιτική
της τρόικας και της τρικομματικής κυβέρνησης των εθνοσωτήρων.
Πολιτική που οδήγησε την χώρα σε ανθρωπιστική κρίση και τον λαό μας στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
Νομίζω
ήρθε η ώρα των πρωτοβουλιών, η ώρα της δημιουργίας γεγονότων, δεν
υπάρχει χρόνος για αναβολές δεύτερες σκέψεις και πισωγυρίσματα.
Δεν
υπάρχει κυρίως χρόνος για στενές κομματικές στρατηγικές στον χώρο του
αντιμνημονιακού τόξου και κυρίως στον χώρο της αριστεράς και των ταξικών
συνδικάτων που αντιπαλεύουν την συνομολόγηση και την παραίτηση.
Στον χώρο των ιδιωτικών υπαλλήλων των επαγγελματιών, μικροβιοτεχνών, εμπόρων και αγροτών η καταστροφή έχει συντελεστεί.
Η χώρα
ζει, όπως ζει από την πετσοκομμένη σύνταξη του παππού και της γιαγιάς,
οι νέοι το καλλίτερο και πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας
μεταναστεύουν. «Είμαστε εδώ για να προσφέρουμε εργασία στους νέους
Έλληνες επιστήμονες» είπε χθες ο κύριος Σόιμπλε.
Τα κοράκια της διεθνούς και ντόπιας αστικής τάξης μοιράζουν τον Δημόσιο πλούτο της χώρας.
Η λεηλασία άρχισε, η καταστροφή ολοκληρώνεται.
Ήρθε η ώρα των ευθυνών.
ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ.
ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ.
*Ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος είναι μέλος του Γεν. Συμβουλίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ
