Ο Συντονισμός των ομοσπονδιών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι ελπίδα αλλά κυρίως είναι αναγκαιότητα.

Το χτεσινό συλλαλητήριο (29/6/13) δεδομένων των δυσκολιών που έχει η ημέρα του Σαββάτου κυρίως για τον ιδιωτικό τομέα και  των γνωστών αδυναμιών του κινήματος ήταν  πετυχημένο.

 

Το  συλλαλητήριο επιβεβαίωσε ότι στο συνδικαλιστικό κίνημα (Σ.Κ)  και του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα ωριμάζει η ιδέα του συντονισμού με στόχο να καλυφθεί το κινηματικό κενό που αφήνουν οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ σε μια περίοδο που η πολιτική των μνημονίων οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία και την φτώχεια.

Όλοι γνωρίζουν πως  μπαίνουμε σε μια περίοδο πού η κυβέρνηση σε υλοποίηση των συμφωνιών της με την τρόικα,  θα επιχειρήσει να κάνει χιλιάδες μαζικές απολύσεις στο δημόσιο χρησιμοποιώντας πολλούς και διαφόρους τρόπους.

Με  τον τρόπο του ξαφνικού θανάτου όπως έγινε με την ΕΡΤ, με τις απολύσεις χιλιάδων συμβασιούχων, με την διαθεσιμότητα , με τυφλές απολύσεις , με τις καταργήσεις Νομικών Προσώπων και οργανισμών, ακόμα και με την αξιοποίηση του νέου πειθαρχικού δικαίου. 

Αλλά και στον ιδιωτικό τομέα είναι ξεκάθαρο πλέον (και έχει ήδη αποδειχτεί στην πράξη), πως η συνταγή των μνημονίων οδηγεί στον αφανισμό χιλιάδες επιχειρήσεις  και στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και επαγγελματίες. 

Επίσης  πέρα από τις μαζικές απολύσεις έχουμε και   το ξεπούλημα των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών όπως η υγεία,  το νερό , η ενέργεια και το γκρέμισμα  σε  ότι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος . 

Είναι απολύτως σίγουρο  πως  αυτή κατάσταση δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί σε κινηματικό επίπεδο ούτε με τις ίδιες δομές  που έχουμε έως τώρα στο συνδικαλιστικό κίνημα , ούτε με τις ίδιες αντιλήψεις. 

Το συνδικαλιστικό κίνημα της εποχής των μνημονίων δεν μπορεί να έχει πλέον ούτε τις δομές,  ούτε τις νοοτροπίες,  ούτε τις πρακτικές της δεκαετίας του 80,  που ήταν η εποχή της εισροής των κοινοτικών κονδυλίων , των μεγάλων κρατικοποιήσεων , της διόγκωσης του δημόσιου τομέα κλπ. 

Είναι βέβαιο πως πρέπει να αναζητηθούν οι νέες δομές από το κίνημα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εποχής.

Η προσαρμογή της δομής του κινήματος στις σύγχρονες ανάγκες θα γίνει  σε κάθε περίπτωση. Αλλιώς το ΣΚ δεν θα μπορεί να υπάρξει.   Έχουν ήδη ωριμάσει οι συνθήκες για να γίνει. 

Όμως αυτές οι αλλαγές δεν γίνονται σε συνθήκες εργαστηρίου. Γίνονται πάντα μέσα στους κοινωνικούς αγώνες και αξιοποιώντας την πείρα των αγώνων αυτών.

Δεν μπορεί σήμερα να έχουμε χιλιάδες απολύσεις και εμείς να καθόμαστε στα γραφεία των συνδικάτων σχεδιάζοντας την μελλοντική δομή  του εργατικού κινήματος. 

Τις απολύσεις δεν θα τις αποτρέψει το αυριανό συνδικαλιστικό κίνημα. Αν αποτραπούν θα αποτραπούν από τα σημερινά συνδικάτα. Με ότι κουσούρια και αδυναμίες και αν έχουν αυτά. 

Ο συντονισμός των οργανώσεων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα που ήδη υλοποιείται μπορεί να αποτελέσει μια πολύ ισχυρή γραμμή άμυνας του κινήματος ιδιαίτερα στο ζήτημα των απολύσεων.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και του Κατσέλη και οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ , στην Υγεία και στην Εκπαίδευση δεν θα πρέπει να είναι μόνοι τους για να γίνουν το εύκολο θύμα. 

Ο συντονισμός θα μπορεί να είναι παντού όπου υπάρχει κίνδυνος απολύσεων.   

Δεν είναι εύκολά τα πράγματα. Η κυβέρνηση και η τρόικα διαθέτουν στρατό «ειδικών» για την υλοποίηση των πολιτικών τους. Θα δεχτούμε πόλεμο επικοινωνιακό , αιφνιδιασμούς, διώξεις , μεθοδεύσεις κάθε τύπου, ακόμα και πόλεμο νεύρων  με  ψιθύρους κλπ. 

Για να αντιμετωπίσουμε αυτή τη κατάσταση θα χρειαστούμε ένα σχήμα συντονισμού που να εκφράζει το σύνολο των μεγάλων συνδικάτων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα , αλλά ταυτόχρονα και ένα σχήμα σφιχτό , αποτελεσματικό και ευέλικτο. 

Το σχήμα πρέπει να έχει την λογική του σκακιστή. Να μελετάει  τις κινήσεις του αντιπάλου, αλλά και να σχεδιάζει την δική του στρατηγική. 

Στο σχήμα πρέπει να υπάρχει μέριμνα να εκφράζονται όλες οι τάσεις και τα ρεύματα του κινήματος  χωρίς αυτό να σημαίνει  πως το σχήμα θα γίνει συνδικαλιστική  πασαρέλα και μαζικός χώρος ζυμώσεων. Πρέπει τα ρεύματα να «βλέπουν»  και τον εαυτό τους στο σχήμα για να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη που είναι αναγκαία. 

Είναι δεδομένο πως  ο συντονισμός οφείλει να στηρίζεται και  να ελέγχεται από τα θεσμικά όργανα των ομοσπονδιών που συμμετέχουν στο σχήμα για να αποφύγουμε τον κίνδυνο της γραφειοκρατίας και του παραγοντισμού. 

Τα πρώτα βήματα που έγιναν με την πρωτοβουλία της ΠΟΕ-ΟΤΑ στις 20/6, η χτεσινή μεγάλη διαδήλωση και η χτεσινή πρώτη  οργανωτική συγκρότηση του συντονιστικού σχήματος στο ραδιομέγαρο,  είναι βήματα θετικά και μας κάνουν πιο αισιόδοξους για το μέλλον. 

ΥΓ. 1 τα όσα ακούγονται για την συγκρότηση του σχήματος του κυβερνητικού συνδικαλισμού αν και θα έπρεπε να προκαλούν γέλιο προκαλούν θλίψη . 

ΥΓ.2 όσο και αν προσπαθούν ορισμένοι να εκχυδαΐσουν την ιδέα τις πολιτικής απεργίας με στόχο την κατάργηση των μνημονίων , η ιδέα αυτή ωριμάζει πολύ γρήγορα και θα έρθει η σύντομα η ώρα να την υιοθετήσουν ακόμα και αυτοί που σήμερα την λοιδορούν.

Αθήνα 30/6/13
Θωμάς Μπιζάς μέλος της Ε.Ε της ΠΟΕ-ΟΤΑ.