Η πολυδιάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος, η μη ενιαία εκπροσώπηση και έκφραση των εργαζομένων στους ίδιους χώρους εργασίας, τα συντεχνιακά «μαγαζάκια», που οδηγούν και στον κατακερματισμό των αγώνων του εργατικού κινήματος, είναι φαινόμενα πως ευνοούν τις δυνάμεις εξουσίας να αντιμετωπίζουν, εύκολα ή πιο δύσκολα, τις αντιδράσεις και αντιστάσεις που αναπτύσσονται.
Η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που σαρώνει τις εργασιακές σχέσεις και το εργατικό δίκαιο δεν ξεχωρίζει σε μόνιμους, σε αορίστου ή ορισμένου χρόνου, επιδιώκει εξαθλιωμένους εργαζόμενους κακοπληρωμένους και χωρίς δικαιώματα. Αξίζει να θυμηθούμε τους ΙΔΑΧ που αποχώρησαν το Νοέμβριο του 2012, τους Αορίστου χρόνου Σχολικούς Φύλακες και τους μόνιμους Δημοτικούς Αστυνομικούς.
Κινήσεις όπως το «Συντονιστικό επιτροπών αγώνα ΙΔΑΧ» Αττικής, που επιχειρεί να συγκροτήσει το ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) στον Δήμο Ασπροπύργου και αλλού, λειτουργούν διασπαστικά, αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους και απομονώνουν ομάδες εργαζομένων από το σύνολο των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Υποβαθμίζουν το πρόβλημα του επανέλεγχου της μετατροπής των συμβάσεων από συλλογικό σε ατομικό, παροπλίζοντας από τον μαζικό αγώνα που πρέπει να δοθεί τους υπόλοιπους εργαζόμενους, που σαφέστατα και τους αφορά.
Τέτοιες καταστάσεις που διαχωρίζει το πρόβλημα στους ΙΔ.Α.Χ, εκτός των σκοπών που θέλουν να εξυπηρετήσουν οι εμπνευστές τέτοιων κινήσεων, δημιουργούν αυταπάτες και κλίμα εφησυχασμού στους υπόλοιπους εργαζόμενους ότι την «γλύτωσαν» και δεν χρειάζεται η εμπλοκή τους στον αγώνα.
Από την άλλη βέβαια και η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ πρέπει να αλλάξει ρότα. Να απαλλαχτεί η πρ. ΠΑΣΚΕ από τις εμμονές και τις αγκυλώσεις της, να συναινέσει ώστε να ενταχθούν στη δύναμη της ομοσπονδίας όλοι οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, προκειμένου να αποκατασταθεί η ενότητα του κλάδου, που από το προηγούμενο συνέδριο βγήκε διασπασμένος από τις αποκλείσεις σωματείων και αντιπροσώπων των εργαζομένων με την ευθύνη της πρ. ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ και φυσικά από την προβληματική αποχώρηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ(ΚΚΕ).
Αν η κυβέρνηση επιχειρεί να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε ωφελούμενους και ενοικιαζόμενους, τα συνδικάτα ως χώροι έκφρασης και πάλης των εργαζομένων, δεν μπορεί να τους διαχωρίζουν σε πατρικίους και σε πληβείους.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι η κυβέρνηση βλέποντας ότι το «μπλοκάρισμα» του επανελέγχου από τον αγώνα και την αποφασιστικότητα των εργαζομένων, καθιστά ανέφικτη την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων που έχει υποσχεθεί στους δανειστές, δεν αποκλείεται να επανέλθει στην τακτική των οριζόντιων απολύσεων με την κατάργηση υπηρεσιών και χρησιμοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό και τα συστημικά Μ.Μ.Ε να φέρει τη μια κατηγορία εργαζομένων, ενάντια στην άλλη.
Και επειδή συμβαίνει πολλές φορές να γίνεται αυτό που λέει ο λαός μας «αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες» και επειδή η μνημονιακή κυβέρνηση δεν έχει εγκαταλείψει το σχέδιο κατάργησης και ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών όπως η καθαριότητα, ο ηλεκτροφωτισμός, το πράσινο και άλλες διοικητικές ή εργατοτεχνικές υπηρεσίες για να εξυπηρετηθούν παράλληλα με τις μνημονιακές δεσμεύσεις και τα μεγάλα εργολαβικά συμφέροντα, εγχώρια και ξένα, ο κλάδος εργαζομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να δημιουργήσει ενιαίο μέτωπο ανατροπής των σχεδιασμών της κυβέρνησης που οδηγούν στην διάλυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων στην ερήμωση και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών της.
Πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους και να μην έχουμε αυταπάτες, ότι ιδιαίτερα προβλήματα και ιδιαίτερες λύσεις δεν υπάρχουν.
Τέσσερα χρόνια μνημονιακών πολιτικών και με τις εικόνες της κοινωνικής καταστροφής διάχυτες, επιβάλλεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά η υπέρβαση των αναχωμάτων που κατασκεύασε ο κοινωνικός αυτοματισμός. Είναι πλέον αναγκαία η συγκρότηση παλλαϊκού κοινωνικού μετώπου, που θα οδηγήσει στην ανατροπή των πολιτικών των Μνημονίων.
Το ΜΕΤΑ, απέναντι στην απραξία, ιδιαίτερα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, προτείνει την ανάληψη πρωτοβουλιών από τα κάτω, με στόχο την άσκηση πίεσης για να προχωρήσουμε το επόμενο διάστημα σε πανεργατική και παλλαϊκή αντίδραση απέναντι στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και στα νέα μέτρα τα οποία σχεδιάζονται σε βάρος των εργαζομένων.
Στο πλαίσιο αυτό ενδεικτικά προτείνουμε ένα δεκαήμερο αγωνιστικών δράσεων από 8 έως 17 Νοέμβρη 2014, που θα περιλαμβάνει περιοδείες, συγκεντρώσεις και συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, πανεργατική-παλλαϊκή απεργία, με τη συμμετοχή ΕΒΕ, εμπορικών και επιστημονικών ενώσεων, στις 12 Νοέμβρη και κορύφωση στις 17 Νοέμβρη με τη συμμετοχή στις εκδηλώσεις για το πολυτεχνείο.
Αλληλεγγύη – Ενότητα και Αγώνας, για να τους νικήσουμε
ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ
Οκτώβρης 2014, ΑΣΚ-ΟΤΑ/ΜΕΤΑ
Ανακοίνωση της ΑΣΚ-ΟΤΑ/ΜΕΤΑ ΕΔΩ
Ανακοίνωση της Ε.Ε. της ΠΟΕ-ΟΤΑ ΕΔΩ
