Ο
Αντιπεριφερειάρχης Αττικής Σπύρος Τζόκας με το παρακάτω άρθρο του
απαντά εμμέσως στην «μονταζιέρα» και τα δημοσιεύματα, που αυτή τη φορά
δεν στήθηκε στη «Μουρούζη» αλλά έρχεται από τον «Περισσό», προκειμένου
επικοινωνιακά να φανεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η Περιφερειακή Αρχή Αττικής,
ανακόλουθοι στις θέσεις αρχής που κατά καιρούς έχουν εκφράσει για τις
ελαστικές σχέσεις εργασίας και ιδιαίτερα για το ρόλο των Κοιν.Σ.Επ. στο
δημόσιο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Οι σύγχρονες εταίρες, το υβρίδιο ΚΟΙΝΣΕΠ και οι παραμυθάδες…
Του Σπύρου Τζόκα*
Όταν
βιώνεις έντονα την αυταπάτη και την ψευδαίσθηση, νομίζεις πλέον ότι
είναι πραγματικότητα. Το λέω αυτό γιατί είναι γνωστό το παραμύθι.
Απομονώνεις φράση ή φράσεις, την ερμηνεύεις κατά το δοκούν, της δίνεις
μυθοπλαστικές διαστάσεις και κάνεις επικοινωνιακό παιχνίδι. Με άλλα
λόγια πήραν την αλήθεια μας και μας την έκαναν λιώμα. Και το θαύμα
έγινε: όλες οι πλευρές, αριστερές και δεξιές, λάβροι επιτέθηκαν στην
Περιφερειακή Αρχή (βλ. ΣΥΡΙΖΑ) για την τιμή ή την ατιμία των ΚΟΙΝΣΕΠ που
τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια άλλοι προστάτεψαν και άλλοι ανέχθηκαν!
Τυχαίο; Όχι βέβαια… εκλογές έρχονται.
Την «τιμητική» του είχε ένα άρθρο μου στην «ΑΥΓΗ» (14/03/2013) αναφορικά
με τις ΚΟΙΝΣΕΠ. Θα έλεγα καλύτερα, νεολογίζοντας, την «ατιμωτική» του
είχε το άρθρο, καθώς το χρησιμοποίησαν με την προκρούστεια τακτική…αλλού
το τέντωναν και αλλού το έκοβαν, μέχρις ότου το φτιάξουν στα μέτρα
τους. Ο στόχος προφανής: ένα ακόμα επικοινωνιακό παιχνίδι εναντίον της
νέας περιφερειακής αρχής.
Και
για του λόγου το αληθές, ότι δηλαδή επρόκειτο για επικοινωνιακό
παιχνίδι, θα παραθέσω αποσπάσματα από το άρθρο, ώστε ο καλοπροαίρετος
αναγνώστης να τα συγκρίνει με το 13ο θέμα της ημερησίας διάταξης του
Περιφερειακού Συμβουλίου της 20ής Νοεμβρίου και να εξάγει και ο ίδιος τα
συμπεράσματα του.
Έλεγα λοιπόν τότε στο άρθρο μου:
«Είναι γεγονός ότι και παλιότερα υπήρξαν ελαστικές σχέσεις εργασίας
στην Αυτοδιοίκηση. Είναι, επίσης, γεγονός ότι και παλιότερα η
Αυτοδιοίκηση είχε χρησιμοποιηθεί σαν ιμάντας για να περάσουν αντιλαϊκές
πολιτικές. Είναι ακόμα γεγονός ότι και παλιότερα η Αυτοδιοίκηση ήταν, ή
επιχειρούνταν να είναι, το εργαστήρι νεοφιλελεύθερων πειραμάτων. Αρκετές
φορές και εμείς οι αυτοδιοικητικοί αρπάζαμε το τυρί και δεν βλέπαμε τη
φάκα, όσοι τουλάχιστον δεν υποστηρίζαμε συνειδητά ανάλογες επιλογές,
ούτε επιφυλάσσαμε τέτοιο ρόλο στην Αυτοδιοίκηση. Ναι, κάποια συνέβαιναν
και παλιότερα. Εξάλλου καπιταλισμό είχαμε και καπιταλισμό έχουμε. Τώρα,
όμως, το αφεντικό τρελάθηκε! Στην εποχή του μνημονιακού πάγου έγιναν τα
πάντα λάστιχο, και κυρίως οι εργασιακές σχέσεις. Μεταξύ αυτών των εργασιακών σχέσεων, ιδιαίτερα προβεβλημένη είναι αυτή των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, ΚΟΙΝΣΕΠ.
O όρος είναι ελκυστικός και παραπλανητικός. Παρουσιάζεται έτσι αθώα ως
ένα κοινωνικό εγχείρημα της κοινωνικής λεγόμενης οικονομίας, ενώ στην
πραγματικότητα είναι ένα σχέδιο νεοφιλελεύθερης έμπνευσης που έχει ως
προφανή στόχο τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών της Αυτοδιοίκησης και
τη μεταβίβαση αυτών στον ιδιωτικό τομέα. Το νέο αυτό υβρίδιο απλώνεται
σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες της Αυτοδιοίκησης, όπως το πνευματικό
Κέντρο, το κολυμβητήριο, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τώρα και στο
πρόγραμμα ‘’Βοήθεια στο σπίτι’’.»
Είναι
λοιπόν προφανές ότι στο άρθρο μου δεν αναφέρομαι στις Συνεταιριστικές
Επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα (π.χ. εφημερίδα Συντακτών κλπ.),
αλλά για κάτι διαφορετικό που κάποιοι είτε δεν καταλαβαίνουν, είτε
κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν για λόγους πολιτικής σπέκουλας. Μιλάω για
την απόπειρα μεταφοράς δημόσιων λειτουργιών στον ιδιωτικό τομέα. Με απλά
λόγια μιλάω για μια έντεχνη, πλην κραυγαλέα, ιδιωτικοποίηση κοινωνικών
λειτουργιών της Αυτοδιοίκησης.
Με ποιον τρόπο; Παραθέτω απόσπασμα από τη συνέχεια του άρθρου μου αυτούσιου, που αναφέρεται στον τρόπο:
«Η
διαδικασία αυτή αποτελεί συνήθως, κατά τους εισηγητές, «αναγκαστική»
διαδικασία, όπως και πολλές άλλες μετά τη μνημονιακή καταιγίδα που
σαρώνει τους ΟΤΑ. Διάλυση δομών, διακοπή συμβάσεων, απαγόρευση
προσλήψεων, διαθεσιμότητες και επικείμενες απολύσεις, μαζική
συνταξιοδότηση υπό τον φόβο απολύσεων, οικονομική ασφυξία και άμεση ή
έμμεση στάση πληρωμών. Έτσι αρχίζει να λειτουργεί ο εκβιασμός...
μαφιόζικα. Το ερώτημα που διαρκώς παρουσιάζεται είναι: «πώς θα
λειτουργήσουν οι παιδικοί σταθμοί, το πρόγραμμα 'Βοήθεια στο σπίτι', το
πολιτιστικό κέντρο, αφού απαγορεύονται οι προσλήψεις; Και η απάντηση
έφτασε... η νέα νομική μορφή, η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ως
δήθεν φορέας της κοινωνικής οικονομίας! Έτσι λοιπόν οι εντεταλμένοι της
μνημονιακής κυβέρνησης αναγκάζουν τις κοινωνικές δομές να
λειτουργήσουν.»
Στη συνέχεια του άρθρου περιγράφεται και η σύσταση και η λειτουργία της. Παραθέτω ένα απόσπασμα:
«Συμπράττουν,
λοιπόν, τουλάχιστον 7 άτομα και το νεοφιλελεύθερο πείραμα ξεκινά στου
κασίδη το κεφάλι. Αυτοί μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με
το Δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ α' και β' βαθμού.
Οι ΚΟΙΝΣΕΠ αμφισβητούν τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των
υπηρεσιών, όπου επιχειρείται η πλήρης ανταποδοτικότητα των παροχών.
Είναι η κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών της
Αυτοδιοίκησης, Οι οπαδοί του νέου αυτού υβρίδιου θα έχουν ήδη σταδιακά
μετατρέψει τις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων σε επιχειρήσεις ειδικού
σκοπού και τα κοινωνικά αγαθά που δικαιούμαστε όλοι ανεξαιρέτως σε
υπηρεσίες-εμπορεύματα, που μπορούν να τ' απολαμβάνουν μόνο όσοι μπορούν
να τα πληρώσουν.»
Έχουν κάποια οργανική σχέση τα παραπάνω με την εισήγηση της Περιφερειακής Αρχής στο Περιφερειακό Συμβούλιο;
Και ανάποδα να την διαβάσει κάποιος δεν θα θεωρήσει ότι είμαστε
ανακόλουθοι. Το άρθρο μου, που απηχεί και την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ,
αναφέρεται στη μεταβίβαση δημοσίων αγαθών στον ιδιωτικό τομέα… και
αναφέρει συγκεκριμένα ποια είναι αυτά: σχολεία, μεταφορές μαθητών,
βρεφονηπιακοί σταθμοί, δημοτικά ιατρεία, ΚΑΠΗ, πρόγραμμα βοήθειας στο
σπίτι, προνοιακές παροχές, καθαριότητα, δημοτικά έργα, περιβάλλον,
πολιτισμός, αθλητισμός.
Καμία αντίθεση με το άρθρο μου και με όσα σκόπιμα διέρρευσαν δεν έχει η εισήγηση της αντιπεριφερειάρχη Ερμίνας Κυπριανίδου.
Η εισήγηση μιλάει καθαρά για τη συμμετοχή της Περιφέρειας σε ένα
εταιρικό σχήμα δεκαοκτώ κρατικών ή μη φορέων, μέσα από τη σύσταση μιας
Αναπτυξιακής Σύμπραξης με τον τίτλο «Δημιουργική αλληλέγγυα Επιχειρηματικότητα». Αυτή η Αναπτυξιακή Σύμπραξη ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ
με τις ΚΟΙΝΣΕΠ που προωθούν κυβέρνηση και συνοδοιπόροι δήμαρχοι, καθώς
αυτοί σταδιακά επιδιώκουν να διώξουν το άγος της παροχής των κοινωνικών
υπηρεσιών που τόσο τους στενοχωρούσε και να επιδοθούν σε πιο τελέσφορες
διαδικασίες, όπως για παράδειγμα οι πελατειακές σχέσεις, που απλόχερα
προσφέρονται με τις ΚΟΙΝΣΕΠ. Αυτοί επιλέγουν την υπηρεσία που θα δώσουν
σε συνεταιριστικές επιχειρήσεις, αυτοί οργανώνουν τη χρηματοδότηση και,
κυρίως, αυτοί μετατρέπουν τον επισφαλή συμβασιούχο υπάλληλο σε μέτοχο
επιχείρησης.
Έτσι
οι εργαζόμενοι, θα λειτουργούν στις συνθήκες ενός σύγχρονου
δουλεμπορίου, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και με επισφαλή και
περιορισμένου χρόνου εργασία.
Σύγχρονες εταίρες στις ορέξεις του άπληστου κεφαλαίου. Και απέναντι
στον τρόμο της ανεργίας θα δέχονται τον έναν εκβιασμό μετά τον άλλο. Με
εκβιαστικούς όρους και υπό τον φόβο της ανεργίας, οι εργαζόμενοι θα
αναγκαστούν να μετατραπούν σε... συνεταιριστές μετόχους, θα χάσουν όλα
τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας,
ακόμα και τον μισθό τους, αναλαμβάνοντας το ρίσκο του “μερίσματος”.
Η
Περιφέρεια Αττικής και ο ΣΥΡΙΖΑ, που με δόλιο και ύπουλο τρόπο
επιχειρείται για μια ακόμα φορά να πληγούν, ουδεμία σχέση έχουν με
τέτοιο δουλεμπόριο και τέτοιες ΚΟΙΝΣΕΠ. Επαναλαμβάνω καμία σχέση. Το
αντίθετο μάλιστα… και αυτό φαίνεται από το σύντομο χρονικό διάστημα που
είναι στο τιμόνι η νέα περιφερειακή αρχή. Η
«Αναπτυξιακή Σύμπραξη» που ψηφίσθηκε δεν μιλάει διόλου για τα μοντέλα –
υβρίδια ΚΟΙΝΣΕΠ που καταδικάζονται, δεν μιλάει καθόλου για τον δημόσιο
τομέα. Αναφέρεται καθαρά στον ιδιωτικό τομέα.
Μια
ακόμα κούφια επίθεση… μια ακόμα επίθεση στο κενό. Απέναντι στις άγριες
αυτές πολιτικές που μας έχουν εξαθλιώσει ο στόχος είναι ένας: ενότητα για την ανατροπή τους.
Η προσοχή μας οφείλει να είναι διαρκώς στραμμένη στην αποφυγή αφορμών
αποπροσανατολισμού και παρέλκυσης. Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι
και δεν συγχωρούν αστοχίες.
* Ο Σπύρος Τζόκας είναι Αντιπεριφερειάρχης Αττικής
πηγή : kessariani-vironas.gr
