Της Σοφίας Κολιζέρας*
Για άλλη μια φορά το ΒΣΣ στην κόψη του ξυραφιού! Αφού η πολιτεία ξεζούμισε κυριολεκτικά επί δεκαετίας τα κοινοτικά κονδύλια και τους εργαζόμενους, μη έχοντας την πολιτική βούληση οι εκάστοτε κυβερνήσεις να κάνουν το αυτονόητο ως όφειλαν τόσα χρόνια, να θεσμοθετήσουν επιτέλους το ΒΣΣ, αντί αυτού θέτει σε εφαρμογή από 1η Απριλίου το νέο Πρόγραμμα «Κατ’ οίκον Φροντίδα Συνταξιούχων» που υποτίθεται ότι θα παγιώσει την βοήθεια και την φροντίδα προς τους ηλικιωμένους και τα ΑΜΕΑ!
Κι αυτό , διότι έτσι όπως έχει σχεδιαστεί θέτει εκτός, την πλειοψηφία των εν δυνάμει εξυπηρετουμένων (130000 ηλικιωμένοι – ΑΜΕΑ πανελλαδικά ), και σε καμιά περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στο σκοπό και τους στόχους του ήδη ισχύοντος Προγράμματος ΒΣΣ! Για άλλη μια φορά το ΒΣΣ στην κόψη του ξυραφιού! Αφού η πολιτεία ξεζούμισε κυριολεκτικά επί δεκαετίας τα κοινοτικά κονδύλια και τους εργαζόμενους, μη έχοντας την πολιτική βούληση οι εκάστοτε κυβερνήσεις να κάνουν το αυτονόητο ως όφειλαν τόσα χρόνια, να θεσμοθετήσουν επιτέλους το ΒΣΣ, αντί αυτού θέτει σε εφαρμογή από 1η Απριλίου το νέο Πρόγραμμα «Κατ’ οίκον Φροντίδα Συνταξιούχων» που υποτίθεται ότι θα παγιώσει την βοήθεια και την φροντίδα προς τους ηλικιωμένους και τα ΑΜΕΑ!
Το νέο πρόγραμμα – «διάδοχο» του «Βοήθεια στο Σπίτι» (καμία σχέση) , στηρίζεται στις ευχέρειες των νέων εργαλείων της κοινωνικής οικονομίας, αφού πλέον μιλάμε για παρόχους που θα συμπράττουν με το ΙΚΑ για την υλοποίηση του, και δείχνει ξεκάθαρα την κοινωνική αναλγησία και το πόσο απομακρυσμένοι από τις τοπικές κοινωνίες είναι οι ιθύνοντες των συναρμόδιων υπουργείων και φορέων !
Όσον αφορά τους 3500 εργαζόμενους στο ΒΣΣ, οι οποίοι όλοι έχουν προσληφθεί με διαδικασίες ΑΣΕΠ και έχουν κάνει κατάθεση ψυχής επί δεκαετίας δουλεύοντας κάτω από αντίξοες συνθήκες (απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, καλύπτοντας κενά σε άλλους τομείς των Δήμων κ.α),καμία απολύτως μέριμνα!
Παρά τις δεσμεύεις του Υφυπουργού εργασίας κ. Παναγιωτόπουλου και του Υπουργού Εσωτερικών κ. Στυλιανίδη για διασφάλιση της εργασίας τους, η ανταμοιβή τους είναι να πεταχτούν αυτοί και οι οικογένειές τους χωρίς έλεος στο δρόμο, αφού οι αρμόδιοι προβάλλουν ως μονόδρομο τη δημιουργία κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων! Κοινωνικών επιχειρήσεων με αβέβαιο μέλλον, που θα βασίζονται σε λογιστικά πρότυπα όπως συμβαίνει με πολλές που υπάρχουν ήδη, με συνέπεια την εξαθλίωση της κοινωνίας και τη διατάραξη της κοινωνικής συνοχής!
Οι ίδιοι λειτουργοί της κοινωνικής φροντίδας έως τώρα , σταδιακά, στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης θα μετατραπούν σε εξυπηρετούμενους αναζητώντας μία θέση εργασίας ή υπογράφοντας συμβάσεις κάτω από τα όρια της φτώχειας προκειμένου να εργαστούν!
Η ΚΕΔΕ αντί να πρωτοστατεί για την διασφάλιση των κοινωνικών δομών στην τοπική αυτοδιοίκηση και κατ’ επέκταση την προάσπιση των δικαιωμάτων των ανήμπορων συμπολιτών μας, πλην ορισμένων Δημάρχων, στην πλειοψηφία της μένει απλός θεατής ενώ οι ενέργειές της περιορίζονται σε απλές επισημάνσεις προς τα αρμόδια Υπουργεία!
Να σας υπενθυμίσουμε λοιπόν κύριοι αρμόδιοι και συναρμόδιοι των υπουργείων και φορέων ότι: «η παροχή κοινωνικής φροντίδας και προστασίας πρωτίστως αποτελεί ευθύνη του κράτους και παρέχεται χωρίς διακρίσεις σε κάθε άτομο που βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης (Φεκ 236/1998). Ιδιαίτερα δε σε περιόδους οικονομικής κρίσης το κράτος οφείλει να οργανώνει και να ενισχύει ένα δίκτυ κοινωνικής προστασίας για τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού!»
Να σας υπενθυμίσουμε λοιπόν κύριοι αρμόδιοι και συναρμόδιοι των υπουργείων και φορέων ότι: «η παροχή κοινωνικής φροντίδας και προστασίας πρωτίστως αποτελεί ευθύνη του κράτους και παρέχεται χωρίς διακρίσεις σε κάθε άτομο που βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης (Φεκ 236/1998). Ιδιαίτερα δε σε περιόδους οικονομικής κρίσης το κράτος οφείλει να οργανώνει και να ενισχύει ένα δίκτυ κοινωνικής προστασίας για τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού!»
Με ποια λογική λοιπόν η πολιτεία, με τις τρέχουσες συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας, με τη φτώχεια να παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, επιλέγει να δώσει 58.000.000 εκ. εξασφαλισμένα χρήματα από τα ασφαλιστικά ταμεία για την φροντίδα των ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ στους Ιδιώτες, στην αβεβαιότητα του ιδιωτικού κανιβαλισμού, αντί να συστήσει μια υπηρεσία της πολιτείας και των Δήμων με το υπάρχον προσωπικό, που σε δύσκολους καιρούς για τη χώρα δίνουν ανάσα και ελπίδα στον πολίτη?
Όσο για τα νομικά κωλύματα σχετικά με τη διασφάλιση των εργαζομένων που δικαίως διεκδικούν γιατί αξιοκρατικά κατέχουν την εργασία τους, να βρουν τρόπο να τα ξεπεράσουν γιατί είναι οξύμωρο να μας μιλούν για απαγορεύσεις του Συντάγματος από τη στιγμή που καθημερινά παραβιάζονται και καταπατώνται ανθρώπινα δικαιώματα Ας μην κοροϊδευόμαστε πλέον!
Τα πράγματα είναι απλά…
Είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης!!!!!!!
* Η Σοφία Κολιζέρα είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Βοήθεια στο σπίτι Ν.Αττικής.
* Η Σοφία Κολιζέρα είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Βοήθεια στο σπίτι Ν.Αττικής.