21 Απριλίου 2012
Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
"κλεμμένο" από : avgi
Αλήθεια, καλά έκανε το ΚΚΕ στη δικτατορία και τάχθηκε υπέρ ενός αντιδικτατορικού μετώπου στο οποίο είχαν θέση οι πάντες -ακόμα και ο βασιλιάς; Καλά έκανε και προωθούσε, στα λόγια τουλάχιστον, παντού τη συνεργασία των αντιδικτατορικών δυνάμεων; Καλά έκανε που έβαζε ως πρώτο στόχο την ανατροπή της δικτατορίας και για από κει και πέρα διακήρυσσε μεν τη δική του θέση, αλλά εκτιμούσε ότι η πορεία της χώρας θα ήταν θέμα συσχετισμού δυνάμεων; Ή διέπραττε απαράδεκτη υποχώρηση, έβαζε νερό στο επαναστατικό κρασί του και ήταν έτοιμο να συναγελαστεί με κάθε αστικής και μικροαστικής καρυδιάς καρύδι ξεχνώντας τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία;
Είναι γνωστό βέβαια ότι η αντιδικτατορική ενότητα που διακήρυσσαν και επεδίωκαν υποτίθεται και άλλες δυνάμεις ποτέ δεν προχώρησε αρκετά για να απειλήσει σοβαρά τη χούντα. Αν οι συνταγματάρχες άντεξαν τόσα χρόνια και «πέτυχαν» να κάνουν τόσο μεγάλη ζημιά στη χώρα και στην Κύπρο, ένας βασικός λόγος ήταν η πολυδιάσπαση των αντιπάλων τους. Και μόνο όταν τα παιδιά στα πανεπιστήμια ενώθηκαν κάτω από το ελάχιστο Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία-Εθνική Ανεξαρτησία μπήκε τέρμα στη βεβαιότητα ότι ο φασισμός είναι άτρωτος και φτάσαμε στο Πολυτεχνείο και στην αρχή του τέλους της χούντας.
Και τι θα πει παρακαλώ Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία-Εθνική Ανεξαρτησία; Τώρα όλοι το γράφουν στα επετειακά πανό τους (παραλείποντας οι πιο ντροπαλοί την εθνική ανεξαρτησία), αλλά τότε δεν έλειπαν εκείνοι που το έβρισκαν χλωμό, χωρίς επαναστατικό περιεχόμενο και ανατρεπτική προοπτική, σύνθημα και στόχο που περιόριζε το κίνημα στα ασφυκτικά πλαίσια του συστήματος. Για να αποδειχτεί όμως το πιο ανατρεπτικό απ’ όλα τα ανατρεπτικά και το πιο επαναστατικό απ’ όλα τα επαναστατικά, γιατί ένωσε εκατομμύρια ανθρώπους σε ένα κοινό στόχο, έδωσε έμπνευση σε μια πρωτοφανή λαϊκή ανάταση. Και οδήγησε στην ανατροπή της δικτατορίας και σε μια τρικυμία ριζοσπαστισμού που τα κύματά της φτάνουν μέχρι το σήμερα.
Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κατάσταση που ζούμε; Ούτε χούντα έχουμε, ούτε κατάσταση πολιορκίας, ούτε προβλήματα ελευθερίας, ούτε καθεστώς φόβου, μπορεί να πει κανείς. Δεν είναι το ψωμί, η ελευθερία, η παιδεία, η εθνική ανεξαρτησία στην ημερήσια διάταξη. Αλήθεια; Αν είναι έτσι ας αφήσουμε τα μυαλά στα κάγκελα του Μνημονίου και πάμε για λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία…
