Με μοναδικά κριτήρια την επόμενη
…δόση που θα εξασφαλίσει στους τοκογλύφους δανειστές αποπληρωμή μέρους τοκοχρεολυσίων
και θα εξυπηρετήσει την «ανάπτυξη» για φτηνές επενδύσεις, η κυβέρνηση προχωρά
σε χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων και σε εμπορευματοποίηση των δημόσιων
υπηρεσιών και των κοινωνικών αγαθών.
Χωρίς αιδώ και αναστολές το
μνημονιακό δίπολο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εξαντλεί τα όποια αποθέματα δημοκρατίας
υπήρχαν(?) και με βαρβαρότητα και αυταρχικότητα προχωρεί στην υλοποίηση των
υποσχέσεων που έχει δώσει στο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο και εφαρμόζει τα
μνημονιακά μέτρα με τυφλά και αιφνίδια χτυπήματα σε κλάδους και υπηρεσίες
εργαζομένων.
Μετά τα αλλεπάλληλα χτυπήματα
στον ιδιωτικό τομέα που συνεχίζονται με το κλείσιμο επιχειρήσεων και απολύσεις
εργαζομένων, το χτύπημα των 1900
εργαζομένων της τοπικής αυτοδιοίκησης που από τον περασμένο Νοέμβριο τέθηκαν
από την μνημονιακή συγκυβέρνηση σε διαθεσιμότητα και μετά από όλο αυτό το
χρονικό διάστημα των οκτώ περίπου μηνών, τώρα τοποθετήθηκαν σε νέες θέσεις
εργασίας, ενώ παραμένουν σε καθεστώς διαθεσιμότητας περίπου 300 εργαζόμενοι
στους οποίους εκκρεμεί ακόμα η τοποθέτηση, ήρθε η «σειρά» των εργαζόμενων της
ΕΡΤ, της υγείας, της παιδείας, των ΔΕΚΟ και ο κατάλογος δεν κλείνει … ενώ η
τοπική αυτοδιοίκηση ποτέ δεν βγαίνει απ’ το κάδρο.
Οι αιρετοί της τοπικής
αυτοδιοίκησης που μόνο άμοιροι ευθυνών δεν είναι, στην πλειοψηφία τους, πρέπει
επιτέλους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να σταματήσουν να περιορίζονται
στις αντιμνημονιακές κορώνες και τις επαναστατικές δηλώσεις και έμπρακτα να
αποδείξουν ότι αγωνίζονται για το μέλλον και το έργο των δήμων, γιατί στο τέλος
και οι ίδιοι θα καταλήξουν υπάλληλοι σε γραφεία διεκπεραίωσης εντολών της
κεντρικής εξουσίας και όχι οργανισμοί τοπικοί αυτοδιοίκησης για τον πολίτη.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και
απρόβλεπτες ως προς την επιλογή των κλάδων των εργαζομένων με την κυβέρνηση να
θέλει να αιφνιδιάσει με «ξαφνικούς θανάτους» αποτρέποντας ή μετριάζοντας έτσι
τις αντιδράσεις των εργαζομένων.
Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων που …
απέμειναν στους εργαζόμενους και πρωτίστως αυτό της εργασίας είναι υπόθεση όλων
των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα δεν είναι μόνο των εργαζομένων
που οι επιχειρήσεις «πτωχεύουν» ή απολύουν προσωπικό, δεν είναι μόνο των
εργαζομένων που αυταρχικά και αντισυνταγματικά θα απολυθούν ή θα τεθούν σε
διαθεσιμότητα μέχρι την απόλυση τους ή τέλος αυτών που θα κληθούν να
μεταταχθούν (για πόσο;) χωρίς
κανέναν σχεδιασμό και αντικειμενικό
κριτήριο.
Ο αγώνας που καλείται να δώσει το
σ.κ και οι εργαζόμενοι δεν μπορεί πλέον να έχει τα χαρακτηριστικά των αγώνων
που δόθηκαν το προηγούμενο, κυρίως μνημονιακό διάστημα και δεν έφεραν
αποτελέσματα.
Δεν μπορεί να ξεκινήσει αυτός ο
αγώνας αμυντικά για την προστασία από
τις απολύσεις και να τερματίσει στην ψήφιση και την εφαρμογή του βάρβαρου αυτού
μέτρου, όπως σε προηγούμενες περιπτώσεις
εφαρμογής των μνημονιακών μέτρων.
Δεν μπορεί να αποτελέσει μόνο
κλαδική υπόθεση που εύκολα όπως είδαμε οι μεμονωμένοι αγώνες, που χρειάζεται
και αυτοί να δίνονται, είναι πιο εύκολο να αντιμετωπισθούν από την εξουσία με
την καταστολή και την αντιδημοκρατικότητα της.
Και τέλος δεν μπορεί ο αγώνας που καλείται να δώσει το σ.κ. και οι εργαζόμενοι να μην έχει πλέον καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, με ένα και μοναδικό στόχο, την ανατροπή της μνημονιακής και νεοφιλελεύθερης πολιτικής και αυτών που την εφαρμόζουν. Δεν μπορεί να εκτρέφονται αυταπάτες ότι η παρούσα δουλική, στο κεφάλαιο και τους δανειστές, κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να κάνει βήμα πίσω από τις εντολές που έχει υποσχεθεί ότι θα εκτελέσει.
Η ανάληψη διευρυμένων
πρωτοβουλιών για σχηματισμό ενιαίου εργατικού μετώπου δημόσιου και ιδιωτικού
τομέα, από ομοσπονδίες εργαζομένων που πλήττονται κυρίως άμεσα όπως η τοπική
αυτοδιοίκηση, η παιδεία, η υγεία και στον ιδιωτικό τομέα, εργαζόμενων από
επιχειρήσεις οι οποίες κλείνουν ή
απολύουν, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, είναι επιτακτικά
αναγκαίες.
Αναγκαία είναι και η
πολυμορφηκότητα του αγώνα με κινήσεις - δράσεις διαρκείας και όχι σπασμωδικές
και «αδούλευτες» 24ωρες απεργίες, που στόχο πολλές φορές έχουν την εκτόνωση της
οργής. Όπως αναγκαίο είναι να γίνει διακριτός και πιο έντονος ο ρόλος του
συντονιστικού των ομοσπονδιών που έχει αποφασιστεί.
Να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες για
την υπεράσπιση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών και των δημόσιων υπηρεσιών, ώστε
να εκπέσει η γκεμπελίστικη προπαγάνδα των εντεταλμένων και καλά αμειβόμενων
Μ.Μ.Ε, για υπέρογκο και διεφθαρμένο προσωπικό στο δημόσιο και για ελλιπείς και
χαμηλής ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες
Η κατάργηση και συγχώνευση βασικών
υπηρεσιών του δημόσιου τομέα προς τον πολίτη, η κατεδάφιση και η αλλαγή του ρόλου
της τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και το ξεπούλημα των δημόσιων και κοινωνικών
αγαθών που επιχειρεί το συγκυβερνητικό ζευγάρι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εξυπηρετεί στην υπέρμετρη αύξηση του κέρδους
για το μεγάλο ξένο και εγχώριο κεφάλαιο, θυσιάζοντας για το σκοπό αυτό
ανθρώπινες ζωές.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει
κανείς ότι στην προκειμένη περίπτωση για τις απολύσεις των σχολικών φυλάκων και
καθαριστριών που μιλάνε σε πρώτο χρόνο, ότι δεν θα περάσουν οι υπηρεσίες αυτές
σε ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης και καθαρισμού εκτοξεύοντας το κόστος λειτουργίας
δε δυσθεώρητα ύψη.
Για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας
που δοκιμάζεται από την μνημονιακή πολιτική θα είναι ακόμη χειρότερη έως
απαγορευτική η πρόσβαση σε αυτά που αλλού θεωρούνται αυτονόητα (υγεία, παιδεία,
υπηρεσίες δήμων, ρεύμα, νερό κ.α) ενώ για όσους θα έχουν εργασία, ο εργασιακός μεσαίωνας στους όρους εργασίας
και στους μισθούς είναι δεδομένος από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και το μισθό
φιλοδωρήματος που προωθεί η νεοφιλελεύθερη πολιτική της συγκυβέρνησης και των
μνημονίων.
Καμία ΑΠΟΛΥΣΗ εργαζομένου
Καμία διαθεσιμότητα + κινητικότητα = ΑΠΟΛΥΣΗ εργαζομένου
καμία κατάργηση υπηρεσίας
Αυτοί σχεδιάζουν να μας τελειώσουν – ΕΜΕΙΣ αποφασίσαμε να ΖΗΣΟΥΜΕ
ή ΕΜΕΙΣ ή αυτοί !!!
Ιούλιος 2013 Α.Σ.Κ.
– Ο.Τ.Α.
