Ζώντας στιγμές απόλυτης επιτυχίας για τη δόση που εξασφάλισε ο κ. Σαμαράς
και η τρικομματική συγκυβέρνηση για τους τραπεζίτες , τους γερμανούς ιδιώτες
και τους τοκογλύφους δανειστές, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στους
εργαζόμενους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Θράσος : απύθμενο, εμπαιγμός : εκτός ορίων , επαφή με την πραγματικότητα :
μηδέν, υποτακτικότητα : απεριόριστη, δημοκρατικότητα : ξεχασμένη έννοια
(άλλωστε η χούντα δεν τελείωσε το ’73), κατάσταση: πανικόβλητος, ενεργητικότητα
: άκρως επικίνδυνος, εφευρετικότητα: κάτω του μετρίου με απομιμήσεις χιλιοειπωμένες.
Κάπως έτσι παρουσιάστηκε ο μνημονιακός πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης από τις
Βρυξέλες, ο οποίος έχει ζηλέψει τα καθεστωτικά νομοθετήματα και την πολιτική του
Μεταξά και θέλει να κλέψει λίγη από την «αίγλη»
του.
Οι τρομοκράτες που κατασκεύασαν 1.500.000 ανέργους, οι τρομοκράτες που
έσπειραν την φτώχια και την εξαθλίωση στο μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, που
επανέφεραν τα συσσίτια, που ξεσπίτωσαν οικογένειες, που καταργούν
τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά, που ξεπουλούν μέχρι και την «οδοντοστοιχία» της χώρας μας, μιλούν για τρομοκρατία.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική μηχανή του κυρίου Σαμαρά και των συνέταιρων του
στην κυβέρνηση που παράγει ανέργους, θεωρεί το δικαίωμα στην εργασία προνόμιο και
αυτοί που ακόμα την έχουν προνομιούχους.
Ο υποταγμένος στις ορέξεις της τρόικας πρωθυπουργός, τηρώντας τις ενυπόγραφες
υποσχέσεις που έχει δώσει στην Μέρκελ, δεν διστάζει ακόμα και να τρομοκρατήσει ο
ίδιος τους εργαζόμενους ότι θα χάσουν το
προνόμιο της εργασίας, όσοι το έχουν και αντιδρούν αγωνιστικά στην πολιτική του,
φέρνοντας εμπόδια στην εφαρμογή της.
Η μνημονιακή βία και η τρομοκρατία που ασκεί ο πρωθυπουργός και η συγκυβέρνηση
στους εργαζόμενους δεν «μεταλλάσσεται» από την γκεμπελική προπαγάνδα τους και τις
προβοκατόρικες μεθόδους σπίλωσης της αξιοπρέπειας των εργαζομένων.
Το πολιτικό τέλος της μνημονιακής συγκυβέρνησης του ολέθρου δεν είναι
μακριά, διαγράφεται από την αποφασιστικότητα και την καθημερινή δυναμική
αγωνιστικότητα των εργαζομένων.
Αυτό φοβούνται!
