Την
Κυριακή 9 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η Συνέλευση των εργαζομένων στους
ΟΤΑ α’και β΄βαθμού και Αποκεντρωμένης Διοίκησης στην Αττική.
Στη
συνέλευση πήραν το λόγο πάνω από τριάντα ομιλητές οι οποίοι κατέθεσαν
την αγωνία τους για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος και την
ανάγκη ύπαρξης ενός νέου συνδικαλιστικού πόλου που θα ταράξει τα
«βαλτωμένα νερά» και θα πάει κόντρα στις λογικές που επικράτησαν και
καλλιέργησαν οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος τις τελευταίες
δεκαετίες, του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, της ανάθεσης,
της ιδιοτέλειας , του συμβιβασμού και της συναίνεσης με τα μνημόνια.
Εισηγήτρια της κλαδικής προσυνδιάσκεψης για την συγκρότηση της νέας παράταξης ήταν η Δέσποινα Σπανού μέλος της Γραμματείας της Αυτόνομης Παρέμβασης η οποία μεταξύ άλλων επεσήμανε ότι :
«Ζούμε μέσα στη περίοδο μεγάλων αλλαγών,
πολλές φορές δυσκολευόμαστε να συνειδητοποιήσουμε την έκτασή τους, το
βάθος τους, την ιστορική τους διάσταση, τις προκλήσεις που θέτουν.
Με το πείραμα που εφαρμόστηκε στη χώρα μας, αποκαλύφθηκε όλη η βαρβαρότητα του καπιταλισμού, που τα αλλάζει όλα για να διατηρήσει την κυριαρχία του.
Ο νεοφιλελευθερισμός επιδίωξε να μπολιάσει τις σκέψεις,
επιδίωξε να θολώσει και να καταστρέψει την συλλογική ικανότητα να
αμφισβητεί, να διακρίνει τις αιτίες, να αναζητά τις λύσεις, να συγκροτεί
τις εναλλακτικές προτάσεις, να οργανώνει τις αντιστάσεις. Γι’ αυτό
αμετακίνητος στόχος του νεοφιλελευθερισμού, ήταν η καταστροφή και η
στρατηγική ήττα των συνδικάτων, των κοινωνικών αντιστάσεων και η αποδοχή
της μοιρολατρίας και παραίτησης.
Ταυτόχρονα όμως συντελούνται και μεγάλες ταξικές συνειδησιακές, πολιτικές ανακατατάξεις. Η ταξική πάλη αναζωπυρώνεται, μεγάλα κινήματα αμφισβήτησης του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου αναπτύσσονται, μετά το σοκ
και την απογοήτευση επανέρχεται δυναμικά η ελπίδα αντίστασης στην
νεοφιλελεύθερη ηγεμονία, ξαναχτίζονται τα οράματα των προοδευτικών
ριζοσπαστικών αλλαγών, της κοινωνικής απελευθέρωσης από την βαρβαρότητα
του καπιταλισμού.
Τα συνδικάτα βρίσκονται εδώ και καιρό σε μια κρίση ταυτότητας,
έχουν χάσει το κύρος και την αξιοπιστία τους, την ικανότητά τους να
μπορούν να εκπροσωπούν το σύνολο των εργαζομένων, να οπλίζουν τους
εργαζόμενους με αυτοπεποίθηση και κουράγιο, να οργανώνουν τις
αντιστάσεις και τις διεκδικήσεις τους. Η μνημονιακή επιδρομή όμως έφερε
στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα της κρίσης του, αλλά φάνηκαν και οι
δυνατότητες, ανασύνταξης.
Χρειάζεται μεγάλο και ισχυρό ρεύμα αλλαγών μέσα στα συνδικάτα, ένα ισχυρό σοκ ανασύνταξης,
ένα μεγάλο κύμα ανασυγκρότησης που θα τα φέρει στο προσκήνιο των αγώνων
και θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, γιατί σήμερα στην
ανελέητη νεοφιλελεύθερη επίθεση, οι εργαζόμενοι χρειάζονται τα
συνδικάτα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Σε αυτή την ανάγκη ακουμπά και η δική μας επιδίωξη να συμβάλουμε
πιο αποτελεσματικά και συγκροτημένα στο ξαναζωντάνεμα του
συνδικαλισμού, στην δυναμική της συλλογικής δράσης και οδηγηθήκαμε να
προχωρήσουμε στην ίδρυση νέας παράταξης.
Μια συλλογικότητα που θα
εργαστεί με νέους όρους, περισσότερες δυνάμεις, με νέες πρακτικές, νέες
δυνατότητες, και κυρίως εφαρμόζοντας νέες συμπεριφορές.
Δεν είμαστε άγνωστοι,
δεν εμφανιστήκαμε από το πουθενά, είμαστε οι συνδικαλιστές και οι
εργαζόμενοι που κυρίως τα τελευταία 4 πέτρινα χρόνια του μνημονίου,
πορευτήκαμε πολλές φορές σε κοινούς αγώνες, αναζητήσαμε μαζί λύσεις και
διεξόδους, οργανώσαμε από κοινού αγώνες, αναζητήσαμε λύσεις σε αδιέξοδα, σε δυσκολίες, σε επιθέσεις.
Η
κρίση έφερε τα πάνω κάτω όχι μόνο στη ζωή μας αλλά ταρακούνησε
παραδοχές, βεβαιώσεις, αμφισβήτησε διαδρομές, κλόνισε και διέψευσε
επιλογές και οδήγησε πολλούς να αναζητούν νέους δρόμους, νέες πορείες.
Πολλοί αναγνωρίζοντας με δύναμη ψυχής, με αυτοκριτική, την διάψευση των
οραμάτων τους, την αποδέσμευσή τους από άλλες συλλογικότητες, άλλες
πολιτικές και συνδικαλιστικές αναφορές.
Σε
αυτή την κοινωνική και πολιτική κινητικότητα συγκροτούμε την νέα
συλλογικότητα, διευρύνουμε συνεκτικής οργάνωσης της εργατικής τάξης,
μέσα στα νέα δεδομένα, τις νέες ανάγκες, τις νέες προοπτικές που
ανοίγονται για να γίνει ο συνδικαλισμός ταυτόσημος με τον ηρωισμό,
την ανιδιοτέλεια, την εθελοντική προσφορά, την ταξική και αγωνιστική
αλληλεγγύη, το ήθος και την σεμνότητα, το συλλογικό έναντι του
προσωπικού, σε μια επιδίωξη κοινής δράσης των εργαζομένων»
Η συνέλευση έληξε με την επικύρωση των αντιπροσώπων που θα πάρουν μέρος στην πανελλαδική
συνδιάσκεψη της Ιδρυτικής Διακήρυξης του Μ.Ε.Σ.Α., που θα
πραγματοποιηθεί στις 15-16 Μαρτίου, στο Σινέ «Κεραμικός», στην Αθήνα.
Με την καθολική διαπίστωση ότι τα συνδικάτα βρίσκονται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, η
συγκρότηση της νέας παράταξης μπορεί να δώσει το στίγμα της αναγέννησης
ΜΕΣΑ από την κρίση, ώστε να συμβάλει και η κοινωνική πάλη να έχει
νικητές τους εργαζόμενους.
