Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024

Ομιλία του Β. Γκιτάκου στο 50ο Έκτακτο Καταστατικό Συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ


 

Μιλάμε όλοι για ραντεβού με την ιστορία μετά από 24 χρόνια και για ιστορικό συνέδριο.

Συναδέλφισες και συνάδελφοι ιστορικό το συνέδριο δεν γίνεται από την ταμπέλα 50ο Καταστατικό Συνέδριο Οκτώβριος 2024.

Ιστορικό το συνέδριο θα το κάνουν οι αποφάσεις που όλοι εμείς που βρισκόμαστε σε αυτή την αίθουσα καλούμαστε να πάρουμε. Όπως και τι πρόσημο, θετικό ή αρνητικό, θα έχει τελικά αυτή η ιστορικότητα που επικαλούμαστε.

Θα μπούμε μπροστά αντιμετωπίζοντας τις νέες καταστάσεις που έχουν διαμορφωθεί στις σχέσεις εργασίας από την πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις, νεοφιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές, μαζί με την πλειοψηφία των δημάρχων, αντικαθιστώντας την μόνιμη και σταθερή εργασία με ολιγόμηνη κακοπληρωμένη και χωρίς δικαιώματα ή θα μείνουμε ουραγοί και θεατές των εξελίξεων σε σύγκριση και με τις άλλες μεγάλες ομοσπονδίες που έχουν ήδη εντάξει στη δύναμη τους όλους τους εργαζόμενους του κλάδου τους;

Θα μπούμε μπροστά για να αντιπαλέψουμε αυτήν την διαμορφωμένη κατάσταση εργασιακών σχέσεων, που γνωρίζουμε όλοι ότι την χρησιμοποιεί η πλειοψηφία των δημάρχων για να ιδιωτικοποιεί υπηρεσίες των δήμων, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων; Αλλά και για να αντιμετωπίσουμε την ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης που γίνεται με την συναίνεση και των άλλων αστικών  κομμάτων της αντιπολίτευσης στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις των εργαζομένων;

Θα συμβάλουμε με τις αποφάσεις μας στην καλύτερη οργάνωση του αγώνα απέναντι στην κοροϊδία των σχεδόν μηδενικών αυξήσεων στους μισθούς και τις συντάξεις, απέναντι στην ακρίβεια, ενάντια στους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας και στην φοροληστεία, στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους;

Ζητούμενο για όλα τα παραπάνω είναι η ενότητα όλων των εργαζομένων του κλάδου και η μαζικοποίηση των αγώνων μας.

Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται άνοιγμα του καταστατικού και ένταξη όλων των εργαζομένων που αφήνουμε εκτός των τειχών της ομοσπονδίας, στη δύναμη της, που τελικά θα είναι δύναμη και για το ίδιο το εργατικό κίνημα, χωρίς να τους χαρίζουμε στους διασπαστές και καιροσκόπους της ΠΟΠ-ΟΤΑ ή σε άλλες συμβιβασμένες ηγεσίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ.

Η δουλειά αυτή πρέπει να ξεκινήσει από τα πρωτοβάθμια σωματεία, που δυστυχώς αυτό που θεωρείται για εμάς σαν ΔΑΣ-ΟΤΑ αυτονόητο και το πράττουμε, να εγγράφονται δηλαδή όλοι οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτου σχέσης εργασίας στη δύναμη του Σωματείου, δεν υλοποιείται σε πολλά σωματεία του κλάδου. Ή σε άλλες περιπτώσεις που τους εγγράφουν το κάνουν με πολλούς αστερίσκους και αποκλεισμούς δικαιωμάτων, δίνοντας και την ονομασία «επίτιμα μέλη» και άλλα πολλά τέτοια τραγικά.

Στο Δήμο Πειραιά, όπου οι συμβασιούχοι καλύπτουν το 50% περίπου του προσωπικού του δήμου και κατά χρονικά διαστήματα το ξεπερνούν, το Σωματείο Οδηγών Μηχανικών και Εργατοτεχνιτών Δήμου Πειραιά που εκπροσωπώ είναι το Σωματείο που εγγράφει όλους τους εργαζόμενους ως ισότιμα μέλη, χωρίς διακρίσεις, χωρίς αποκλεισμούς, με δικαίωμα στο εκλέγειν και εκλέγεστε. Όχι μόνο οι συνάδελφοι - συμβασιούχοι θέτουν υποψηφιότητα στις αρχαιρεσίες του Σωματείου αλλά κατά καιρούς έχουν εκλεγεί και μέλη του Δ.Σ. χωρίς να υπάρξει το παραμικρό οργανωτικό ή λειτουργικό πρόβλημα, όπως ακούμε άλλα συνδικαλιστικά στελέχη να βάζουν ως πρόσχημα για τον αποκλεισμό τους.

Αντίθετα αυτό ισχυροποιεί την δυναμική του κάθε Σωματείου, εντάσσει στον οργανωμένο αγώνα περισσότερους εργαζόμενους που ακόμα και σήμερα παραμένουν ασυνδικάλιστοι είτε από άγνοια, είτε γιατί η εργοδοσία με εκδουλεύσεις και «μικροεξυπηρετήσεις», με εκφοβισμούς και απειλές, επιχειρεί να περάσει το μήνυμα, ότι δεν χρειάζονται τα σωματεία, δεν χρειάζεται ο συνδικαλισμός.

Μιλάμε για εργαζόμενους με ημερομηνία λήξης που είναι σε συνεχή ομηρία και ανασφάλεια και η οργάνωση τους στα σωματεία και την ομοσπονδία όπως και η ενιαία δράση με όλους εργαζόμενους σπάει στην πράξη την τακτική του κοινωνικού αυτοματισμού που εύστοχα καλλιεργείται, δημιουργώντας εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων.

Η διάσπαση όπως και οι αποκλεισμοί εργαζομένων  λειτουργεί αρνητικά για το συνδικαλιστικό κίνημα και ευεργετικά για την πλειοψηφία των δημάρχων και την κυβέρνηση.

Γι’ αυτό λοιπόν αν θέλουμε να συμβάλουμε και στην ενότητα του κλάδου αλλά και στη μαζικοποίηση των αγώνων μας και από καλύτερες θέσεις να οργανώσουμε τον αγώνα μας για διεκδικήσεις και νέες κατακτήσεις οφείλουμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε χθες να το κάνουμε σήμερα, ανοίγοντας το καταστατικό και εγγράφοντας τους συμβασιούχους στη δύναμη των σωματείων και της ομοσπονδίας.

Το σίγουρο είναι ότι ανεξάρτητα από τις αποφάσεις που θα παρθούν στο συνέδριο, η ΔΑΣ-ΟΤΑ θα συνεχίσει να πρωτοστατεί στους αγώνες για μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους με δικαιώματα, για την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, αλλά και την ένταξη τους στα σωματεία και την ομοσπονδία, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

δημοσίευσε ...