Στο Ριζοσπάστη, της 31/1/2014, δημοσιεύεται ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο ανακλήθηκε απόφαση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για απεργιακή κινητοποίηση στις 6/2/2014.
Καταρχήν να χαιρετήσουμε την επανεμφάνιση των εκπροσώπων του ΠΑΜΕ στη λειτουργία και τη δράση της Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Δύο μήνες μετά το συνέδριο παρέμεναν ωσεί παρόν και παρούσα είτε θέμα συζήτησης ήταν η συγκρότηση προεδρείου, είτε ο προγραμματισμός δράσης της συνομοσπονδίας.
Η επανεμφάνιση αυτή συνοδεύτηκε με ειρωνείες και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τους σχολικούς φύλακες, τις καθαρίστριες, τους καθηγητές , τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ, όλους όσοι τέθηκαν δηλαδή σε διαθεσιμότητα το προηγούμενο διάστημα. Και αυτό γιατί, κατά την ηγεσία του ΠΑΜΕ διέπραξαν το έγκλημα καθοσιώσεως, να πάρουν πρωτοβουλία για συντονισμό των ασυντόνιστων δράσεων τους και περαιτέρω ένταση των κινητοποιήσεων τους, χωρίς βέβαια να πάρουν την έγκριση του ΠΑΜΕ.
Στην ίδια συνεδρίαση η Αυτόνομη Αγωνιστική Ριζοσπαστική Συνεργασία κατέθεσε
ολοκληρωμένο σχέδιο κινητοποιήσεων, για όλο το επόμενο διάστημα, με
ορόσημο τις επικείμενες απολύσεις των "διαθεσίμων" το Μάρτιο.
Τονίσαμε δε με έμφαση την ανάγκη οργανωμένης και συνολικής παρέμβασης
του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος έτσι ώστε να μην εξαντλείται σε
αποσπασματικές και αποτυχημένες κινητοποιήσεις που θα εντείνουν την
απογοήτευση, την κρίση αξιοπιστίας στο συνδικαλιστικό κίνημα και εν
τέλει την αποστράτευση.
Ταυτόχρονα καταθέσαμε πρόταση αγωνιστικών κινητοποιήσεων ενάντια στην κατάργηση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας,
όπου με πρωτοβουλία των Νομαρχιακών Τμημάτων της ΑΔΕΔΥ θα
πραγματοποιούνταν συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα. Παράλληλα εξαντλήσαμε
κάθε προσπάθεια διαβούλευσης για τον συντονισμό των ομοσπονδιών σε αυτή
τη κατεύθυνση. Για την ΑΑΡΣ άλλωστε το ζήτημα της Υγείας είναι κεφαλαιώδες, και με επιμονή σε κάθε συνεδρίαση επαναφέραμε συναντώντας την αδιαφορία των υπολοίπων παρατάξεων
Αντίθετα με την ηγεσία του ΠΑΜΕ θα συνεχίσουμε να καταδεικνύουμε με κάθε τρόπο τους υπεύθυνους γι’ αυτή την πολιτική, χωρίς να αναζητούμε τον ταξικό εχθρό ανάμεσα στους εργαζόμενους, τακτική άκρως αποπροσανατολιστική και τελικά επικίνδυνη.
Για να ξαναγίνουν τα συνδικάτα ζωντανοί χώροι συνάντησης, δημιουργίας και δράσης των εργαζομένων.
Για να κατορθώσουμε με αποτελεσματικότητα να αντισταθούμε στη
βαρβαρότητα του μνημονιακού σχεδίου για να προτάξουμε την ανάγκη
εφαρμογής μια άλλης πολιτικής που θα θέσει στο επίκεντρο της, τους
εργαζόμενους και την κοινωνία.
Αθήνα, 31/1/2014
