Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Καλύβης: Με την ψήφο μπορούμε να διώξουμε την κυβέρνηση

Συνέντευξη του Αλέκου Καλύβη
Τι σημαίνει για εσάς η υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή και πώς μπορούν οι ευρωεκλογές να πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις και στο εσωτερικό της χώρας;
Αν υπάρξει ανατροπή στην Ελλάδα, αυτή θα δημιουργήσει ένα αναγεννητικό σοκ, θα δημιουργήσει ένα ντόμινο αλλαγών σε όλη την Ευρώπη
Είναι μεγάλη η τιμή και η ευθύνη για όλους τους υποψήφιους που επελέγησαν. Εμένα, επιπρόσθετα ως παλιό συνδικαλιστή και στέλεχος των μαζικών κινημάτων, με δεσμεύει η ανάγκη πολιτικής εκπροσώπησης των ανέργων, των εργαζομένων και των συνταξιούχων, των κοινωνικά αποκλεισμένων, των λαϊκών στρωμάτων.

Στις ευρωεκλογές δεν εκλέγουμε κυβέρνηση. Μπορούμε όμως με την ψήφο μας να διώξουμε μια κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί ανοιχτά τους πολίτες να ανοίξουν με τη ψήφο τους αυτόν τον δρόμο για να κλείσει ο κύκλος της καταστροφής και διασφαλιστεί η εναλλακτική πορεία της χώρας. Αν υπάρξει ανατροπή στην Ελλάδα, αυτή θα δημιουργήσει ένα αναγεννητικό σοκ, θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της συναίνεσης συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών, θα παγώσει το χαμόγελο της Μέρκελ και θα δημιουργήσει ένα ντόμινο αλλαγών σε όλη την Ευρώπη.
Αυτονόητο είναι ότι, όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία, τόσο πιο καθαρό και αναμφισβήτητο θα είναι το μήνυμα. Η εικόνα που έχουμε από την επαφή μας με τους πολίτες είναι πολύ καλή για τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται, άλλωστε, από τον βραδυφλεγή πανικό των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου ότι πάμε καλά. Ο κόσμος απορρίπτει αηδιασμένος τα κυβερνητικά ψέματα διότι καταλαβαίνει πολύ καλά, ότι τα Μνημόνια δεν τελειώνουν από μόνα τους παρά μόνο αν καταργηθούν, διότι τα σενάρια της επιτυχίας και της εξόδου από την οικονομική κρίση υπάρχουν μόνο στο μυαλό του κ. Σαμαρά την ίδια ώρα που ο λαός βιώνει τις τραγικές συνέπειες της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης.
Η σταθερότητα την οποία επικαλείται ο πρωθυπουργός είναι η σταθερότητα του αστικού συστήματος εξουσίας, των αντιλαϊκών πολιτικών, η σταθερότητα των προνομίων των τραπεζών, των πολυεθνικών και των δανειστών, ενώ ο ίδιος ο λαός βιώνει με ακραίο τρόπο την αστάθεια, την ανασφάλεια και την αποσταθεροποίηση της ζωής του.
Πώς θα μπορούσε να συμβάλει ένας ευρωβουλευτής στη συνολική προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης και ουσιαστική απομείωση του χρέους; Υπάρχουν δυνατότητες συμπτώσεων, συνεργασιών, συγκλίσεων με άλλες δυνάμεις στην Ευρώπη και την Ευρωβουλή;
Τα μεγάλα ζητήματα προωθούνται και μέσα στο ευρωκοινοβούλιο, αλλά ωριμάζουν στους αγώνες, στα κινήματα, στις πολιτικές πρωτοβουλίες, με κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο κρίνω ότι υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα κοινής δράσης κινημάτων και συνδικάτων. Όσοι έχουμε δουλέψει στα συνδικάτα και στα κινήματα έχουμε ήδη επαφές με συναδέλφους, με συσπειρώσεις με διάφορα προοδευτικά ερευνητικά ιδρύματα και γνωρίζουμε ότι το θέμα του χρέους προκαλεί μεγάλη ανησυχία στις χώρες του Νότου και αντιμετωπίζεται και ως πανευρωπαϊκό πρόβλημα που απαιτεί κοινή αντιμετώπιση.
Και μέσα στη Γερμανία υπάρχουν προβληματισμοί στους επιστήμονες των συνδικάτων και στους συνδικαλιστές, διότι βλέπουν το μεγάλο χρέος, τη λιτότητα, τη μόνιμη ανισορροπία εμπορικών ισοζυγίων ως πηγές αστάθειας για το σύνολο της Ευρωζώνης. Σας θυμίζω ότι η προώθηση του φόρου Τόμπιν για τις βραχυπρόθεσμες συναλλαγές, που σήμερα τίθεται στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο, ήταν από τα αιτήματα που πάλεψαν τα συνδικάτα και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Συνεπώς υπάρχει έδαφος για να αναπτυχθούν κοινές δράσεις και συμμαχίες μέσα και έξω από το Ευρωκοινοβούλιο και για να μετασχηματιστούν οι κοινωνικές απαιτήσεις σε πολιτικό σχέδιο.
Τι πρέπει να αλλάξει στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση;
Θα έλεγα τα πάντα: ο προσανατολισμός, οι συνταγματικές συνθήκες, οι θεσμοί, η αρχιτεκτονική, η δομή, οι πολιτικές, οι κοινωνικοπολιτικοί συσχετισμοί . Η σημερινή Ευρώπη ούτε ενωμένη είναι ούτε δημοκρατική ούτε, πολύ περισσότερο, των εργαζομένων και των λαών της. Είναι η Ευρώπη των τραπεζών, των πολυεθνικών και το υποχείριο του γερμανικού μονεταρισμού και δεσποτισμού. Είναι μια περιφερειακή ολοκλήρωση σε βαθιά κρίση και ραγδαία οπισθοδρόμηση όπου απροκάλυπτα κατισχύει το εγωιστικό συμφέρον του ισχυρού. Η Ευρωζώνη και η Ε.Ε. ή θα αλλάξουν από τα θεμέλιά τους ή θα καταρρεύσουν. Η Αριστερά με ταξικό, πατριωτικό και διεθνιστικό κριτήριο πρέπει να γίνει ο φορέας μιας νέας μεγάλης αφήγησης για την μετανεοφιλελεύθερη, προοδευτική Ευρώπη στην πορεία προς τον σοσιαλισμό.

Αναδημοσίευση από ΑΥΓΗ, 11-5-2014

δημοσίευσε ...