Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, νέοι και νέες
Με
τη συμμετοχή μας στη σημερινή απεργία και στις συγκεντρώσεις στέλνουμε
ηχηρό μήνυμα σε κυβέρνηση και τρόικα Τα μέτρα δεν θα περάσουν, ακόμα και
αν ψηφιστούν στη βουλή, δεν θα εφαρμοστούν στη ζωή, γιατί οι μέρες τους
θα είναι μετρημένες.
Χθες βγήκαν στους δρόμους οι Ισπανοί, σήμερα εμείς αύριο οι Ιταλοί. Μεθαύριο όλοι οι λαοί της Ευρώπης.
Ο
ελληνικός λαός και οι εργαζόμενοι κατανοούν πλέον ότι τα μέτρα της
εσωτερικής υποτίμησης που λαμβάνονται εδώ και δυόμιση χρόνια δεν οδηγούν
στην έξοδο από την κρίση, αλλά την ανατροφοδοτούν και καταστρέφουν τις
παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, οδηγούν σε εξαθλίωση τους εργαζόμενους
και την κοινωνία, ξεπουλούν τη χώρα και επαναφέρουν βίαια τη ζωή μας
στις συνθήκες της δεκαετίας του πενήντα και του εξήντα!
Αν
περάσουν τα μέτρα και αν παγιωθεί αυτή η πολιτική, η Ελλάδα θα είναι
μια αφροασιατική χώρα στην Ευρώπη από άποψη επιπέδου ζωής και
δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ή
εξοικείωση του λαού μας στη φτώχεια και η αποδοχή της μοίρας που μας
επιφυλάσσει το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, αποτελούν τον μεγαλύτερο εχθρό
του λαού μας.
Αγωνιζόμαστε να μην τους περάσει και δεν θα τους περάσει.
Ένας
επαίτης κεφάλι δεν σηκώνει. Ο αγώνας θέλει υπερηφάνεια και αντοχή,
θέλει πίστη σε αξίες και ιδανικά, που μόνο η εργατική τάξη από την θέση
της που κατέχει στην παραγωγή και από την ιστορική της αποστολή, μπορεί
να έχει.
Το
σύνθημα που ακούγεται στις διαδηλώσεις μας ότι «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν
γυρνά - Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» δείχνει από τη μια μεριά το
ποιος είναι ο δημιουργός του παραγόμενου πλούτου και από την άλλη ότι η
σωτηρία της χώρας και των αξιών του ανθρώπινου πολιτισμού και του
πλανήτη, πέφτει στις δικές μας πλάτες!
Στις
σημερινές συνθήκες δεν φτάνουν τα λόγια και οι διαμαρτυρίες. Πάρτε την
υπόθεση στα χέρια σας. Μην τους επιτρέψουμε να μας ρίξουν στην ανεργία
και την εξαθλίωση. Οι επιχειρήσεις και τα εργοστάσια που κλείνουν
μπορούν να τα λειτουργήσουν οι εργαζόμενοι.
Εμείς μπορούμε χωρίς αφεντικά, αυτοί τι θα κάνουν χωρίς τα δικά μας χέρια;
Λέμε
λοιπόν στην κυβέρνηση ότι τα ψέματα τέλειωσαν. Αν με εκβιαστικά
διλήμματα ανέκοψαν το κύμα της ανατροπής τους στις 17 Ιούνη, το φετινό
φθινόπωρο θα είναι πολύ θερμό και οι μέρες τους μετρημένες!
Οι
εργαζόμενοι με τους αγώνες τους θα ανατρέψουν τις μνημονιακές
πολιτικές, θα χαράξουν μια νέα πορεία για την ικανοποίηση των κοινωνικών
αναγκών και για την ανάπτυξη της χώρας σε όφελος του λαού και του
τόπου.
Τους
λέμε επίσης ότι οι απειλές τους για έξοδο της χώρας μας από το ευρώ και
την ευρωζώνη, δεν αποτελούν πλέον απειλές. Ένας όταν είναι άνεργος,
άστεγος και δεν έχει να φάει δεν τον ενδιαφέρει το νόμισμα, γιατί δεν
έχει τίποτα στην τσέπη του. Οι εργαζόμενοι δεν αποδέχονται καμιά θυσία
για το ευρώ και θα αγωνιστούν για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων
πολιτικών στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Εργαζόμενοι και εργαζόμενες
Πάρτε την υπόθεση στα χέρια σας, κανένας δεν πρόκειται να μας σώσει, αν εμείς δεν γίνουμε οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων.
Λεηλατούν τη ζωή μας και βάζουν για ενέχυρο τη ζωή των παιδιών μας.
Βιώνουμε εντελώς πρωτόγνωρα πράγματα και μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αφαίρεσαν δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων,
Η οικονομία καταστρέφεται και βυθίζεται στην ύφεση,
Η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη,
Οι μισθοί και οι συντάξεις κατρακυλούν,
Τα κοινωνικά αγαθά της υγείας, της παιδείας και της πρόνοιας συρρικνώνονται και γίνονται είδος πολυτελείας για τους πολλούς.
Τα
δημοκρατικά δικαιώματα έχουν μπει στη λαιμητόμο. Ξαναζεσταίνουν τη
θεωρεία των δύο άκρων, προσπαθώντας ανιστόρητα να ταυτίσουν αγώνες του
λαού μας με τη δράση των φασιστικών και δολοφονικών συμμοριών της Χρυσής
Αυγής και των νεοναζί.
Ήρθε η ώρα να τα σταματήσουμε και να τα ανατρέψουμε.
Στη
δικιά τους τη βία και τον τρόμο θα αντιπαρατάξουμε το δικό μας
ανυποχώρητο αγώνα. Θα γίνουμε ο εφιάλτης τους. Φοβούνται το λαό στο
δρόμο, μας θέλουν στον καναπέ, αλλά δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.
Οι
σημερινές παλλαϊκές συγκεντρώσεις σ’ όλη την Ελλάδα τους τρομάζουν! Να
κλιμακώσουμε τώρα τον αγώνα, να βγούμε στους δρόμους και τις πλατείες,
να τους τρομοκρατήσουμε εμείς και να τους ανατρέψουμε!
Θυμηθείτε,
ότι οι μαζικές και ενωτικές κινητοποιήσεις, του περσινού Οκτώβρη, ήταν
αυτές που δρομολόγησαν πολιτικές εξελίξεις, που κατέρρευσαν κυβερνήσεις
και που έδειξαν καθαρά την αδυναμία του μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων
να αντιμετωπίσουν το εργατικό κίνημα που βγήκε στο δρόμο.
Οι
καμπάνες όμως δεν χτυπούν μόνο για τον αντίπαλο. Χτυπούν για να
«ξυπνήσουν» και τις κοιμισμένες ηγεσίες των συνδικάτων. Οι αγώνες δεν
μετριούνται με αριθμούς. Θέλουν οργάνωση και αποφασιστικότητα. Θέλουν
σχέδιο, κλιμάκωση και ένταση για να μην περάσουν τα μέτρα. Για την
ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Το
συνδικαλιστικό κίνημα έκανε πολλούς αγώνες το προηγούμενο διάστημα. Οι
εργαζόμενοι όμως έχοντας το αλάνθαστο ταξικό τους κριτήριο θεωρούν ότι η
ηγεσία του είναι πίσω από τις ανάγκες. Ακόμη και τώρα σύρθηκαν οι
ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στην απεργία. Καλλιεργούσαν αυταπάτες το
προηγούμενο διάστημα σχετικά με τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.
Ευθύνονται
γιατί δεν οργάνωσαν και δεν οργανώνουν ένα μακρόχρονο σχέδιο πάλης και
ανατροπής αυτής τηςπολιτικής. Πολλοί ακόμη δεν τολμούν να μιλήσουν για
την ανάγκη της ανατροπής του μνημονίου. Θεωρούν πολλά μέτρα του
αναπόφευκτα και αναγκαία!
Η
συνδικαλιστική πρακτική των μικρών βημάτων έφτασε στα όριά της και
είναι ανάγκη των καιρών η ανατροπή των συσχετισμών και η ανακοπή αυτής
της συμβιβαστικής πορείας.
Στα
όριά του όμως έφτασε και ο σεχταρισμός και ο κομματικός συνδικαλισμός.
Ακόμη και σήμερα που καταστρέφονται τα πάντα, που είμαστε στα πρόθυρα
ανθρωπιστικής κρίσης, γίνονται ξεχωριστές συγκεντρώσεις και υπονομεύεται
το αξιόμαχο του εργατικού κινήματος.
Λέμε
λοιπόν σε όλους ότι η εκρηκτικότητα των προβλημάτων, η εργατική-λαϊκή
αφύπνιση και η ορμητική τους ένταξη στα συνδικάτα θα σαρώσει τις
διαχωριστικές γραμμές.
Οι εκλογές του Ιούνη ήταν η αρχή και το τέλος θα είναι εντελώς διαφορετικό.
Οι
εργαζόμενοι θα ενισχύσουν το δικό τους αυτόνομο-ταξικό πόλο μέσα στο
εργατικό κίνημα, γιατί καμιά προοδευτική αλλαγή δεν μπορεί να
συντελεστεί στην κοινωνία χωρίς την ηγεμονική παρουσία της εργατικής
τάξης.
Ήρθε η ώρα να αρθεί ο ιστορικός διαχωρισμός των συνδικάτων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Η
ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ που γνωρίσαμε έκλεισαν τον ιστορικό τους κύκλο. Η
αναχαίτιση της επίθεσης του κεφαλαίου και το πέρασμα στην αντεπίθεση
χρειάζονται νέα και ενιαία συνδικαλιστική οργάνωση που να χωράει όλους!
Δεν μπορούν οι συντεχνιακές αντιθέσεις και κυρίως οι καρέκλες να αποτελούν εμπόδια.
Προειδοποιούμε ότι όσοι δεν ανταποκριθούν σ’ αυτό το ιστορικό καθήκον θα προσπεραστούν απ’ τους εργαζόμενους.
Η
κρίση που ισοπεδώνει τα πάντα, εξαλείφει και τις τεχνικές και
συντεχνιακές διαφορές. Μην τους αφήσουμε να συνεχίζουν να διαιρούν την
εργατική τάξη και να στρέφουν τους εργαζόμενους του ιδιωτικού απέναντι
στους εργαζόμενους του δημοσίου και τους ανέργους απέναντι σ’ όλους τους
εργαζόμενους.
Εργαζόμενοι εργαζόμενες
Η κλιμάκωση του αγώνα είναι πλέον μονόδρομος.
Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα και δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Οι
συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει τώρα να προχωρήσουν σε νέες
πολύμορφες αγωνιστικές και κινητοποιήσεις και να προκηρύξουν νέες
απεργιακές κινητοποιήσεις τις επόμενες μέρες.
ΑΥΤΟΙ σχεδιάζουν να μας τελειώσουν με τα νέα μέτρα, ΕΜΕΙΣ όμως αποφασίσαμε να ΖΗΣΟΥΜΕ !!!
Δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε ΕΜΕΙΣ - ή ΑΥΤΟΙ ή ΕΜΕΙΣ
Μπορούμε να τους νικήσουμε,
Μπορούμε να σταματήσουμε την καταστροφή της χώρας και την εξαθλίωση των εργαζομένων.
Μπορούμε με τους αγώνες μας να δώσουμε το δικαίωμα στη νέα γενιά να ελπίζει για ένα καλύτερο μέλλον.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μέχρι την νίκη
Αθήνα-Πεδίο του Άρεως - 26 Σεπτέμβρη 2012
