Με αυτά τα απλά λόγια και παραφράζοντας τους στοίχους του Γ. Ρίτσου, μπορεί κανείς να περιγράψει τον ηρωικό αγώνα διαρκείας που ξεκίνησαν οι Μαραθωνοδρόμοι του Πρωτογενούς Πλεονάσματος «Ανεργίας – Ανέχειας – Εξαθλίωσης», Σχολικοί Φύλακες, από τις 28 Σεπτεμβρίου διανύοντας την απόσταση Θεσσαλονίκη – Αθήνα με τα πόδια.
Οι Μαραθωνοδρόμοι που δεν δέχτηκαν μοιρολατρικά τον βίαιο, αυταρχικό και απάνθρωπο τερματισμό της εργασίας τους, ξεπερνώντας τις σωματικές ταλαιπωρίες και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που συνάντησαν κατά τη διαδρομή τους στην Εθνική οδό, περπατώντας 650 χιλιόμετρα κάτω από καταρρακτώδεις βροχή ή το λιοπύρι, μετά από 24 ημέρες επίπονης δοκιμασίας έφτασαν χτες 22 Οκτώβρη στον τελικό προορισμό του «ταξιδιού» τους.
Αγγελιοφόροι του Αγώνα, μετέφεραν με την παρουσία τους σε κάθε πόλη και χωριό που πέρασαν, το μήνυμα της Ρήξης και της Ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής και αυτών που την εφαρμόζουν, αυτών που μετά την φτώχεια και την εξαθλίωση που επέβαλαν στους εργαζόμενους και στην πλειοψηφία της κοινωνίας θέλουν τώρα και την οριστική εξόντωση τους, αφαιρώντας το δικαίωμα στην εργασία.
Γνώριζαν από την αρχή, χωρίς να έχουν καμία αυταπάτη ότι οι μνημονιακοί υπηρέτες της κυβέρνησης δεν πρόκειται αποσπασματικά να πάρουν τίποτα πίσω από αυτά που έχουν υποσχεθεί στους δανειστές. Όπως επίσης γνώριζαν ότι ο ενιαίος αγώνας των εργαζομένων από όλους τους κλάδους μαζί με την κοινωνία που υποφέρει από τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, είναι η λύση που μπορεί να φέρει ελπιδοφόρα αποτελέσματα και αυτόν μετέδωσαν στην Μαραθώνια πορεία τους.
Δεν αγωνίζονται για να πάρουν «απλά» πίσω τη δουλεία τους, αγωνίζονται για να πάρουν πίσω ΟΛΟΙ, ότι τους αφαίρεσαν τα μνημόνια η κυβέρνηση και οι δανειστές.
Παρά του ότι τα εντεταλμένα Μ.Μ.Ε., κατ’ εντολή φυσικά της κυβέρνησης φρόντισαν, να τους «θάψουν» έχοντας τους αποκλεισμένους σε όλη την διαδρομή τους, οι Μαραθωνοδρόμοι με την αποφασιστικότητα τους κατάφεραν να στείλουν το μήνυμα απ’ άκρη σ’ άκρη, με την συμμετοχή των λίγων και «αδούλωτων» μέσων ενημέρωσης καθώς και με την έστω και «διακριτική» συμμετοχή των συνδικάτων τους (ΑΔΕΔΥ / ΠΟΕ-ΟΤΑ)
Οι Σχολικοί Φύλακες που υπέστησαν τον «ξαφνικό θάνατο» από την μνημονιακή συγκυβέρνηση, απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι παρά την ανελέητη επίθεση που έχουν δεχθεί εργασιακά και οικονομικά, διαθέτουν και σωματικά και ψυχικά αποθέματα να αντιπαλέψουν και να ανατρέψουν τις επιβολές των μνημονίων.
Την σκυτάλη του αγώνα των Μαραθωνοδρόμων που έφεραν με τα πόδια από τη Θεσσαλονίκη και αν θέλουμε να λέμε ότι αναγνωρίζουμε τον αγώνα τους και τον στηρίζουμε, πρέπει να την πάρουν όλοι οι εργαζόμενοι και πρωτίστως τα συνδικάτα, τα οποία πρέπει να αφήσουν τους παραγοντισμούς, τα κομματικά συμφέροντα και τους «μοναχισμούς» και να δουλέψουν σε κοινό και ενιαίο αγώνα, συντονίζοντας πραγματικά και όχι κατ’ επίφαση τις δυνάμεις τους, για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής κι αυτών που την εφαρμόζουν.
Αγγελιοφόροι του Αγώνα, μετέφεραν με την παρουσία τους σε κάθε πόλη και χωριό που πέρασαν, το μήνυμα της Ρήξης και της Ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής και αυτών που την εφαρμόζουν, αυτών που μετά την φτώχεια και την εξαθλίωση που επέβαλαν στους εργαζόμενους και στην πλειοψηφία της κοινωνίας θέλουν τώρα και την οριστική εξόντωση τους, αφαιρώντας το δικαίωμα στην εργασία.
Γνώριζαν από την αρχή, χωρίς να έχουν καμία αυταπάτη ότι οι μνημονιακοί υπηρέτες της κυβέρνησης δεν πρόκειται αποσπασματικά να πάρουν τίποτα πίσω από αυτά που έχουν υποσχεθεί στους δανειστές. Όπως επίσης γνώριζαν ότι ο ενιαίος αγώνας των εργαζομένων από όλους τους κλάδους μαζί με την κοινωνία που υποφέρει από τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, είναι η λύση που μπορεί να φέρει ελπιδοφόρα αποτελέσματα και αυτόν μετέδωσαν στην Μαραθώνια πορεία τους.
Δεν αγωνίζονται για να πάρουν «απλά» πίσω τη δουλεία τους, αγωνίζονται για να πάρουν πίσω ΟΛΟΙ, ότι τους αφαίρεσαν τα μνημόνια η κυβέρνηση και οι δανειστές.
Παρά του ότι τα εντεταλμένα Μ.Μ.Ε., κατ’ εντολή φυσικά της κυβέρνησης φρόντισαν, να τους «θάψουν» έχοντας τους αποκλεισμένους σε όλη την διαδρομή τους, οι Μαραθωνοδρόμοι με την αποφασιστικότητα τους κατάφεραν να στείλουν το μήνυμα απ’ άκρη σ’ άκρη, με την συμμετοχή των λίγων και «αδούλωτων» μέσων ενημέρωσης καθώς και με την έστω και «διακριτική» συμμετοχή των συνδικάτων τους (ΑΔΕΔΥ / ΠΟΕ-ΟΤΑ)
Οι Σχολικοί Φύλακες που υπέστησαν τον «ξαφνικό θάνατο» από την μνημονιακή συγκυβέρνηση, απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι παρά την ανελέητη επίθεση που έχουν δεχθεί εργασιακά και οικονομικά, διαθέτουν και σωματικά και ψυχικά αποθέματα να αντιπαλέψουν και να ανατρέψουν τις επιβολές των μνημονίων.
Την σκυτάλη του αγώνα των Μαραθωνοδρόμων που έφεραν με τα πόδια από τη Θεσσαλονίκη και αν θέλουμε να λέμε ότι αναγνωρίζουμε τον αγώνα τους και τον στηρίζουμε, πρέπει να την πάρουν όλοι οι εργαζόμενοι και πρωτίστως τα συνδικάτα, τα οποία πρέπει να αφήσουν τους παραγοντισμούς, τα κομματικά συμφέροντα και τους «μοναχισμούς» και να δουλέψουν σε κοινό και ενιαίο αγώνα, συντονίζοντας πραγματικά και όχι κατ’ επίφαση τις δυνάμεις τους, για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής κι αυτών που την εφαρμόζουν.
