Ενάμισης
χρόνος έχει περάσει από την 28 και 29 Ιούνη του 2011, ημερομηνίες
γραμμένες με μελανά γράμματα στις σελίδες της δημοκρατίας του τόπου μας.
Είναι οι μέρες που το εργατικό και λαϊκό κίνημα δέχτηκαν ίσως το πιο βίαιο, το πιο τρομοκρατικό χτύπημα, στην εποχή της μεταπολίτευσης, από τις δυνάμεις καταστολής του αστικού κράτους.
Είναι
οι μέρες που οι κυβερνητικές δυνάμεις με την βοήθεια του παρακράτους
που εμφανίζεται όπου και όταν χρειαστεί, έδειξαν το πραγματικό τους
βάρβαρο και αυταρχικό πρόσωπο εξουσίας, προκειμένου να
επιβάλουν στους εργαζόμενους και το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας την
φτώχεια και την εξαθλίωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων,
κατ’ εντολή της τρόικα και του μεγάλου κεφαλαίου.
Με
απρόκλητες και βίαιες επιθέσεις οι δυνάμεις καταστολής χρησιμοποιώντας
όλο τον εξοπλισμό που διαθέτουν καθώς και τόνους χημικών,
επιχείρησαν κατά των συγκεντρωμένων ειρηνικών διαδηλωτών που είχαν
κατακλύσει του δρόμους της Αθήνας και την πλατεία Συντάγματος.
Επιδεικνύοντας υπερβάλλοντα ζήλο αλλά και γιατί τέτοιες ήταν οι διαταγές που είχαν έρθει από «ψιλά»,
«να αδειάσει η βουλή, η πλατεία Συντάγματος και οι γύρω δρόμοι από
διαδηλωτές», προκειμένου οι βουλευτές των κομμάτων εξουσίας, κυνικά να
ψηφίζουν τους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους των μνημονίων και της
καταστροφής του λαού.
Το θέαμα τραγικό και ταυτόχρονα αποκρουστικό,
κεφάλια ανοιγμένα, κορμιά δαρμένα και γδαρμένα στην άσφαλτο , μάτια
κλαμένα και πνευμόνια κλεισμένα από τα χημικά, διαδηλωτές να τρέχουν στα
στενά της Αθήνας για να αποφύγουν τη λυσσαλέα επίθεση των ΜΑΤ και της
αστυνομίας. Το αίσθημα αυτοσυγκράτησης των διαδηλωτών που δεν απάντησαν
στη χρήση βίας ήταν αυτό που έπαιξε καταλυτικό ρόλο και δεν θρηνήσαμε
θύματα.
Χαρακτηριστικές
είναι παρακάτω δηλώσεις συνδικαλιστών διαδηλωτών που βρέθηκαν στον
κέντρο της βίας και της τρομοκρατίας των ΜΑΤ και των ΥΜΕΤ για το κλίμα
που επικρατούσε εκείνες τις ημέρες και ώρες.
Ο Γιώργος Χαρίσης αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ
βρέθηκε με οχτώ ράμματα στο κεφάλι: «Στις εννιά το πρωί, η ΠΟΕ-ΟΤΑ ήταν
στο μπλοκ του Ευαγγελισμού. Ήμασταν διακόσια άτομα που σχηματίζαμε μια
ανθρώπινη αλυσίδα. Ο επικεφαλής της διμοιρίας ΜΑΤ έδειξε εμένα. Ήρθαν
δύο ΜΑΤάδες. Με χτύπησαν αρκετές φορές. Άνοιξε το κεφάλι μου σε δύο
σημεία…
Ο Γρηγόρης Καλομοίρης (αντιπρόεδρος ΑΔΕΔΥ)
τραυματίστηκε μπροστά στην είσοδο της Βουλής: «Γύρω στις πέντε το
απόγευμα είχαμε συγκεντρωθεί στα "λουλουδάδικα". Πιαστήκαμε από τα χέρια
σχηματίζοντας ανθρώπινο τείχος μπροστά στη μηχανοκίνητη διμοιρία.
Κατέβηκαν από τις μηχανές και μας χτύπησαν. Γροθιές και κλοτσιές.
Ακολούθησε μια γροθιά στο θώρακα. Έσπασαν τα γυαλιά μου. Παράλληλα, μια
διμοιρία ΜΑΤ μάς ψέκασε με χημικά. Φώναζα. Δίπλα μου, οι μοτοσικλετιστές
φορούσαν χειροπέδες σ' έναν διαδηλωτή. Τον χτυπούσαν τόσο, που τους
ζητούσα να μην τον σκοτώσουν.
«Με χτύπησαν, με πέταξαν κάτω. Τράβηξαν τη μάσκα μου. Έριξαν επάνω μου την κροτίδα», λέει ο Νίκος Αδαμόπουλος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Δ.Ν. Ιωνίας.
Πεσμένος κάτω, «με ψέκασαν στο πρόσωπο. Κάποιοι ρεπόρτερ με τράβηξαν
στην Ερμού, όπου βρέθηκε ένας γιατρός. Έχω εγκαύματα, θλάσεις από
κλοτσιές. Σαν να μας είχαν βάλει σημάδι».
Δάσκαλος, 43 ετών, ο Παντελής Βαϊνάς λέει ότι
«είμαι με έξι ράμματα στο κεφάλι, πονάω και λέω ότι είμαι τυχερός.
Βρισκόμουν στην είσοδο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, στην οδό
Ξενοφώντος. Μαζί με συναδέλφους που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τα
χημικά. Μια διμοιρία ΜΑΤ εισέβαλε από την οδό Φιλελλήνων πετώντας χημικά
και πέτρες στο στενό και την είσοδο της Ομοσπονδίας. Προσπάθησα να
διαπραγματευτώ μαζί τους, γιατί δεν υπήρχε πρόκληση. Εκείνη τη στιγμή
μου επιτέθηκαν με κλομπ, ενώ ο επικεφαλής φώναζε "διώξτε τους όλους".
Χτυπούσαν αδιακρίτως. Έβλεπα τέσσερα άτομα να κλοτσάνε τον συνάδελφο,
Θεόφιλο Μουστάκα. Μεταφέρθηκε με σπασμένα πλευρά. Μια δεύτερη διμοιρία
μάς κυκλώνει από την οδό Νίκης. Μπήκα στο μανάβικο, Νίκης και
Ξενοφώντος, για να γλιτώσω. Η διμοιρία εισέβαλε στο μανάβικο. Με
χτύπησαν με τη λαβή του κλομπ. Αιμορραγούσα στο πρόσωπο. Έπεσα στα
γόνατα, με τα χέρια υψωμένα, γεμάτα αίμα. Εκλιπαρούσα να σταματήσουν…»
Δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία»-ηλεκτρονική έκδοση- του δημοσιογράφου Λ. Σπυρόπουλου με τίτλο «Εργαζόμενοι μετρό:
Μετέτρεψαν το σταθμό σε θάλαμο αερίων» σύμφωνα με το οποίο «Για
πρακτικές ΕΣ-ΕΣ κατηγορούν την Ελληνική Αστυνομία οι εργαζόμενοι στο
μετρό. Μέσω του επίσημου συνδικαλιστικού τους οργάνου, του Σωματείου
Εργαζομένων στη Λειτουργία του Μετρό Αθηνών (ΣΕΛΜΑ), εξέδωσαν
ανακοίνωση, με την οποία καταγγέλλουν τα ΜΑΤ για εγκληματική και
επικίνδυνη συμπεριφορά, για τη ρίψη χημικών στο σταθμό του Συντάγματος.
«Η αλήθεια είναι μία και αυταπόδεικτη: Τα Ματ και η Αστυνομία σαν
σύγχρονα ΕΣ-ΕΣ μετέτρεψαν το σταθμό του Συντάγματος σε θάλαμο αερίων, τη
στιγμή που στο ιατρείο περιθάλπονταν εκατοντάδες τραυματίες. Ακόμη και
ένστολοι συνάδελφοί μας δέχτηκαν την άγρια επίθεση των ΜΑΤ σε ώρα
εργασίας. Δυστυχώς, οι συνάδελφοι μας φορούσαν τη στολή του μετρό και
όχι κουκούλες για να τύχουν της προστασίας της αστυνομίας»
Την
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014 στα δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων
εκδικάζεται η μήνυση συνδικαλιστών – διαδηλωτών κατά της πολιτικής και
διοικητικής ηγεσίας της Αστυνομίας αλλά και κατά παντός υπευθύνου που
πρωταγωνίστησε ώστε να ασκηθεί βία και τρομοκρατία στις ειρηνικές
διαδηλώσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Εργαλεία
στα χέρια και της νυν αλλά και της προηγούμενης συγκυβέρνησης για να
περνάνε τα ανθρωποκτόνα μέτρα για τους εργαζόμενους και την κοινωνία
είναι η βία και η τρομοκρατία, οι ίδιοι είναι τρομοκράτες ενός ολόκληρου
λαού που τον έχουν φτωχοποιήσει και εξαθλιώσει και όχι οι εργαζόμενοι
που διεκδικούν το δίκιο τους, όπως τους είχε χαρακτηρίσει ο πρωθυπουργός
κ.Σαμαράς.
Το πολιτικό θάρρος για να καταδικάσουν τις πράξεις τους που τρομοκρατούν και βιάζουν τη ζωή του λαού δεν θα το βρουν ποτέ.
Η
μόνη βία και τρομοκρατία που αναγνωρίζουν και καταδικάζουν είναι η
αντίσταση και η πάλη που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις ενάντια στις
νεοφιλελεύθερες και μνημονιακές πολιτικές της τρόικας και του κεφαλαίου,
πολιτικές που δημιουργούν κοινωνική ανισότητα, που ξεπουλούν τον εθνικό
πλούτο σε διεθνείς τοκογλύφους, εμπορευματοποιούν τα κοινωνικά αγαθά
και τις δημόσιες υπηρεσίες για να εξυπηρετήσουν μεγάλα εργολαβικά
συμφέροντα, οδηγούν χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, που καταργούν το
εργατικό δίκαιο και δημιουργούν «ωφελούμενους» προγραμμάτων μικρής
διάρκειας με εργασιακές σχέσεις «γαλέρας», οδηγεί πολίτες σε απόγνωση
και στην αυτοκτονία, στα συσσίτια στα παγκάκια και στα χαρτόκουτα.
Στο τρίτο μονομελές πλημμελειοδικείο Αθηνών στα δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων την Δευτέρα 20 Ιανουαρίου το πρωί θα αναβιώσουν οι σκηνές βίας και τρομοκρατίας των ΜΑΤ και της κυβέρνησης σε ότι κινείτε και αντιστέκεται, τα συνδικαλιστικά στελέχη πρέπει να είμαστε όλα εκεί
για να δηλώσουμε με την παρουσία μας την αντίθεση και την καταδίκη μας
στα φαινόμενα αυτά αλλά και στην πολιτική της κυβέρνησης που τα
υποκινεί.
